کنفرانس دوم بن؛ نظرات، دیدگاه ها، پیام ها و انتقادات خود را بنویسید!

گفته می شود شرکت کنندگان در این کنفرانس به "ستار سیرت" به عنوان رییس دولت انتقالی افغانستان رای دادند اما به دلیل رابطه ی حامد کرزی با زلمی خلیل زاد و از آن راه بدست آوردن پشتیبانی آمریکا و همچنین معامله برخی از چهره ها مانند یونس قانونی، ستار سیرت علی رغم داشتن رای کافی به عنوان رییس دولت انتقالی انتخاب نشد و حامد کرزی در جای او قرار گرفت.

حامد کرزی علی رغم وعده هایی که برای راه اندازی برنامه هایی مانند "عدالت انتقالی" داده بود، هر روز فرصت بیشتری در اختیار جنایتکاران قرار داد و کابینه و دستگاه حکومتی و دولتی را به ترکیبی از جنایتکاران دوره های مختلف از محمد ظاهر تا رژيم طالبان و طالبان نکتایی پوشی که در غرب تحصیل کرده اند و در سر اندیشه های قبیله ای-طالبانی را می پرورانند تبدیل کرد.

در این چند سال هیچ تلاشی برای حقوق بشر از سوی حکومت صورت نگرفت و هر روز به موارد نقض حقوق بشر به شمول جنایات حاد مانند جنایات جنگی، کوچ اجباری و تجاوز جنسی افزوده شد. حکومت مافیایی کرزی که رفته رفته بدست طالبان نکتایی پوش و مهره هایی چند سره مانند اشرف غنی احمدزی، انور الحق احدی، امین ارسلا و فاروق وردک افتاد، از جنگ سالارانی مانند یونس قانونی، کریم خلیلی، قسیم فهیم، رسول سیاف، محمد محقق و برهان الدین ربانی استفاده لازم را برد تا چهره ای ملی از خود تصویر کند. جنگ سالاران در چند سال منافع شخصی خود را پیش بردند و به مال و اموال خود افزودند و با رای و نام قوم و قبیله ی خود تجارت کردند.

طالبان نکتایی پوش، افغان ملتی ها و بنیادگرایان حزب اسلامی شاهرگ های کلیدی حکومت را در اختیار گرفته و روند طالبانی کردن حکومت را بر پایه اندیشه های راسیستی روی دست گرفتند. علایق شخصی، مال و ثروت اندوزی کسانی که با نام قوم در نمایش قبیله سالاران شرکت کرده بودند، فرصت خوبی به آنان داد تا تبعیض سیستماتیک را در افغانستان پیش ببرند و علاوه بر اینکه با اختلاس و معاش های گزاف دالری، به منافع شصی خود پرداختند و در خدمت استخبارات کشورهای مختلف قرار گرفتند، افغانستان را به سمت یک بحران تمام عیار سوق دادند.

قبیله گرایان برای پیاده نمودن برنامه های خود از چند مسیر حرکت کردند که همه ی این مسیرها به یک راه منتهی می شد و آن احیای دوباره نظام قبیله ای و برتری قومی در افغانستان می باشد. مشروعیت دادن به طالبان، خارج کردن نام آنان از فهرست سیاه سازمان ملل و تغییر نام این گروه از تروریست به حرکت مردمی، مسلح سازی کوچی ها و حمایت کامل از آنان در جنایات، در ولایاتی مانند میدان و غزنی، دست بردن در انتخابات ریاست جمهوری که منجر به انتخاب غیر قانونی کرزی شد، دست بردن در انتخابات پارلمانی همراه با تقلب برنامه ریزی شده، تبعیض در بودجه ملی، تبعیض در پروژه های بازسازی، گسترش تولید و قاچاق مواد مخدر، جابجا سازی و مسلح سازی طالبان و نیروهای تمامت خواه قبیله در نیروهای دولتی، گسترش ناامنی به مرکز و شمال، گسترش لابی در کشورهای مختلف با استفاده از امکانات مالی و سیاسی دولتی و...تنها نمونه هایی اندک از کوشش قبیله گرایان در افغانستان است.

حکومت افغانستان با زمینه چینی های لازم برای مشروعیت دادن به طالبان و حمایت مادی و معنوی از آنان، به سمت کنفرانس دوم بن می رود تا اینبار متشکل تر و برنامه ریزی شده تر در نشستی بین المللی تروریزم، واپسگرایی، قبیله سالاری و حکومت انحصاری قبیله سالاران را رسمی تر و علنی تر بسازد. گزارش ها حاکی از آن است که گروه افغانستان ملت و طالبان نکتایی پوش از همین اکنون لابی گری را شروع کرده اند تا نتایج این کنفرانس را به نفع خود تغییر دهند.

کابل پرس^? از خوانندگان، نویسندگان و روشنفکران می خواهد تا نظرات و دیدگاه های خود را درباره عملکرد حامد کرزی و حکومت-دولت وی از زمان نشست بن در سال 2001 ارزیابی کرده و زوایای کنفرانس دوم را بررسی کنند.

متن کامل توافقنامه بن به زبان انگلیسی، روی سایت رسمی سازمان ملل