مافیای کرزی و تجارت نفت

مافیای حامد جان ها و پوپل جان ها

شنبه 21 نوامبر 2009

کابل پرس^?: روز يازدهم نوامبر يک گزارش مفصل به قلم Aram Roston روی سایت The Nation با عنوان "How the US Funds the Taliban " به نشر رسید که در آن بخشی از روابط گسترده ی حامد جان ها و پوپل جان های دولت افغانستان ذکر شده است. در اين گزارش از چند شرکت امنيتی، مخابراتی و تجاری نام برده شده است که در کنترل آقازاده های دولت افغانستان است و بدليل اينکه پدران آنان و اقوام نزديک آنان، پست های مهم و کليدی را در دولت افغانستان اشغال کرده اند، آنان می توانند براحتی ثروت های ميليون دالری باد آورده را صاحب شوند. يکی از اين نورچشمی ها "احمد راتب پوپل" پسر کاکای حامد کرزی است. طبق آنچه در اين گزارش آمده، پوپل کسی ست که در روزهای سقوط امارت تاريک طالبان، با ريشی بلند در نشست خبری سفیر آنان در پاکستان، به عنوان مترجم سفیر حضور داشت و سوالات خبرنگاران را برای سفیر ترجمه می کرد و پاسخ سفیر را برای خبرنگاران.

احمد راتب پوپل در سال 1988 در آمريکا به جرم قاچاق يک کيلو هرويين بازداشت و محاکمه شد و در سال 1997 از زندان آزاد می شود.

با به قدرت رسیدن پسر کاکا حامد کرزی، همه چيز تغيير می کند و احمد راتب پوپل، ريش ها را تراشیده، نکتايی زده و حمام کرده، همراه با برادرش "رشید جان پوپل" وارد کار و بار و تجارت می شود تا از سایر اقوام و خويشاوندان مانند احمد ولی کرزی و محمود کرزی عقب نماند. کار و بار و تجارت تاکنون برای او و برادرش رشید پوپل، ميليون ها دالر به همراه داشته است. رشید جان پوپل هم کسی ست که به جرم قاچاق مواد مخدر در

سال 1996 بازداشت شده بود.

تا اينجا نشان می دهد که قاچاق مواد مخدر يک تجارت خانوادگی در خانواده ی حامد کرزی و کاکا ها محسوب می شود. آنان اگر قبلا قاچاق می کردند و گرفتار می شدند، اکنون به مدد سردسته که رييس جمهور شده است، بدون نگرانی هم قاچاق مواد مخدر می کنند و هم در بخش های تجاری ديگر وارد شده و کار و بار خود را گسترش می دهند. در کنار خانواده ی کرزی و کاکا ها، افرادی مانند گل آغا شیرزی و اسدالله خالد و اسدالله وفا و نورزی و ...به ثروت های ميليون دالری دست يافتند. چه باک؟ تجارت مواد مخدر ميليون ها دالر که نه ميلياردها دالر درآمد دارد و تازه در کنار تجارت مواد مخدر، کار و بار و تجارت های ديگر هم هست و بگذار از اين خوان گسترده، خالد و شیرزی و ديگران هم استفاده کنند. اين کار و تجارت آبرومند نياز به همکار و شریک هم دارد و تازه حامد کرزی يا احمد ولی کرزی نمی توانند خودشان بروند وسط مزرعه ی خشخاش بایستند و بر چگونگی پيشرفت کار نظارت داشته باشند و رياست جمهوری و يا شورای مهمی مثل شورای ولايتی قندهار را کنار بگذارند و به مشکلات مردم رسیدگی نکنند و بروند سوار يک موتر تويتا شوند و کاروان های مواد مخدر را نظارت کنند که آيا به ايران می رسند و يا به سلامت از مسیر شمال افغانستان به آسیای ميانه رفته اند يا نه.

برادران پوپل مانند بسیاری از طالبان نکتايی پوش از نوع هدايت امين ارسلا و پسران، ريش ها را می تراشند و به حمام می روند و با روی کار آمدن پسر کاکا به عنوان رييس جمهور، وارد کار و بار می شوند. آنان مديريت يک کنسرسیوم را بر عهده می گيرند که کار مخابراتی انجام می دهد، تجارت های مختلف و در کنار آن، تامين امنيت و تامين تجهيزات نيروهای بين المللی بويژه نيروهای آمريکا را بر عهده می گیرند. گروه آنان به نام "گروه وطن" تلاش های زيادی را برای وطن انجام می دهند و سالانه ميليون ها دالر به جيب می زنند. گروه وطن افراد نظامی مخصوص خود را دارد و علی رغم اين، نيروهای وزارت دفاع و وزارت داخله ی افغانستان نيز در خدمت آنان است. کافی ست يک تلفون کنند که چه زمانی و کجا به کمک نياز دارند و اين جناب رحيم وردک وزير دفاع است يا جناب حنيف اتمر وزير داخله است که شخصا هدايت دهند که هر نوع همکاری لازم با آنان انجام شود.

يکی از تجارت های پرسود اين گروه پوپل جان ها، حفاظت از موترهای سنگين حامل تجهيزات نيروهای آمريکایی ست. در حالی که هزاران هزار سرباز نيروهای بين المللی و اردو و پوليس افغانستان به ظاهر در حال نبرد با طالبان هستند، اين وظيفه، وظيفه ای بسیار دشوار است که در ازای آن ميليون ها دالر که چه ميلياردها دالر بايد پرداخت شود. اين تنها آمريکاست که سالانه حدود صد ميليارد دالر برای جنگ خود در افغانستان خرج می کند.

مانند گروه وطن، شرکت امنيتی ديگر نيز بنام "NCL" نيز هست که صدها ميليون دالر در سال درآمد دارد. اين شرکت را يکی ديگر از آقازاده ها بنام حامد جان وردک اداره می کند. حامد وردک پسر رحيم ورک وزير دفاع افغانستان است و مگر می شود يکی هم آمريکایی باشد و هم پسر ژنرال رحيم وردک و آنوقت دست روی دست بگذارد و از اين ثروت های باد آورده بهره ای نبرد؟ اصلا در دولت افغانستان يکی از دلايلی که پست های کليدی خريد و فروش می شود همين است که آقا زاده ها به نان و نوايی برسند. اين تنها اسد الله جان خالد - خواهر زاده ی مجاهد بزرگ افغانستان عبدالرب رسول سیاف که در کشتن دسته دسته شهروندان افغانستان مستقيم دست داشته- نيست که زمانی در قندهار فرماندهی پوليسی مناطق مختلف اين ولايت را به افراد می فروخت. خريد و فروش مقام و پست از کوچکترين وظایف در دولت افغانستان آغاز می شود تا بزرگترين وظایف. همان حامد کرزی هم که دوباره رييس جمهور شد، ميليون ها دالر پول مصرف کرد تا دوباره رييس جمهور شود. اگر اسدالله خالد فرماندهی پوليس يک منطقه را صد هزار دالر بفروشد، برای رياست جمهوری چقدر باید پول خرج کرد؟ برای وزير شدن چقدر و برای ....چقدر؟ خوشبختانه حامد کرزی برای خرج کردن ميليون ها دالر مشکلی ندارد. در چند سال گذشته برادران و اقوام و خويشاوندان و دوستان ميلياردها دالر بدست آورده اند و فقط کافی ست کرزی اشاره کند تا بوجی بوجی دالر برايش فرستاده شود. اگر لب تر کند، از خود قندهار، کشاورزان زحمت کش که شاید پای لخت هم باشند و در ده سال گذشته به اندازه رقم انگشتان دستشان حمام نرفته اند، شال های بلند چند متری خود را حضور عالیجناب باز کرده و دالر های حاصل از مواد مخدر را پيشکش کنند.

برادران پوپل و پسر رحيم وردک برای انجام ماموريت خود در محافظت از کاروان های حامل تجهيزات نيروهای بين المللی باید حق العبور هم بدهند. اين حق العبور يا پول برای عبور، غالبا به طالبان داده می شود. آن ها هم مشکلی با طالبان ندارند. مبارزه با طالبان و تروريزم و کشته شدن دسته دسته شهروندان افغانستان، حرف هایی پوچ بيشتر نيست که فقط می تواند به رونق بيشتر مافيای پوپل جان ها و حامد جان ها کمک کند. از سویی آنان با افسران کار کشته ی سازمان های جاسوسی آمريکا و انگلستان در ارتباطند و رسما در گروه های تجاری شان کار می کنند و از سویی حامد کرزی و رحیم وردک و فاروق وردک و حنيف اتمر و سایر خرد و کلان های حکومت در اختيارشان است. رحيم وردک مستقيم با سازمان استخباراتی آمريکا و انگلستان در ارتباط می باشد و در زمان جهاد علیه کفار، يک مهره ی مطیع سازمان جاسوسی پاکستان بود و اين کمک کلانی به آقا زاده هاست. در داخل هم اردوی ملی يا پوليس ملی با همه ی خدم و حشم در اختيارشان است. پس چرا نباید در کار تجارت شوند و برای رشد و ترقی افغانستان کاری نکنند.

حال نگوييد که سخنگوی وزارت دفاع آقای عظیمی دلقکی بیش نيست که در گفت و گو با يک رسانه ی داخلی گفته بود:

"حامد جان فقط مسؤوليت شاخۀ افغانستان (NCL) آن را برعهده دارد و آن را رهبرى مى کند."

روی سایت رسمی NCL از حامد وردک به عنوان بنياد گذار و رييس نام برده شده است.

چند وقت ديگر باز همين حامد جان وردک به عنوان يک کارشناس و متخصص متعهد و مردم دوست، يکی از پست های مهم و کليدی را در دولت عهده دار خواهد شد. ببينيد.

آقازاده ها به همين پوپل جان ها و حامد جان ها ختم نمی شود. پيش بردن کار يک کشور آن هم کشوری مثل افغانستان که با انواع و اقسام مشکلات سر و کار دارد، نفر زياد می خواهد. برای همين آقای زاده های اطراف حضرت صاحب مجددی، آقا زاده های اطراف مولوی صاحب فضل الهادی شینواری و...در حال انجام خدمت به اسلام و مسلمين می باشند.