تلاش طالبان برای نفوذ به مناطق مرکزی

مخالفان مسلح دولت که وابسته به گروه طالبان هستند هر از گاهی از ساحات مربوط به ولایات هلمند و ارزگان بر پوسته های مرزی پولیس در برخی از ولسوالی های این ولایت حمله می کنند.

این درگیری ها در برخی مناطق از جمله ولسوالی کجران که با ولسوالی های باغران هلمند و چهارجینه ارزگان سرحد مشترک دارد، در برخی مواقع تا یک هفته نیز طول کشیده است.

برای نخستین بار، در ماه حمل سال گذشته طالبان مسلح از ولسوالی باغران هلمند بر ولسوالی کجران دایکندی بصورت گروهی حمله کردند که پس از چهار روز درگیری با ماموران پولیس، مجبور به عقب نشینی شدند.
این حملات، چند بار دیگر نیز تکرار شد اما در هر بار نیروهای پولیس دایکندی موفق به عقب راندن شورشیان شدند.
شورشیان طالب، مجهز به انواع سلاح های مدرن و پیشرفته هستند اما ماموران پولیس شدیداً با کمبود امکانات و تجهیزات نظامی مواجه اند و بجز سلاح سبک "کلاشینکوف" اسلحه دیگری در اختیار ندارند.
طالبان از این ضعف نیروهای امنیتی استفاده کرده و بر مواضع پولیس در نواحی مرزی دایکندی حمله می کنند.
مقام های محلی در این ولایت نیز این موضوع را تایید کرده اند.

در اقدام بعدی، شورشیان در مسیر جاده های ولسوالی های کجران، کیتی و خیدیر که به ولایات هلمند، قندهار و ارزگان وصل می شود در ساحات خارج از محدوده دایکندی و در مربوطات ولسوالی های باغران هلمند و چهارچینه ارزگان، اقدام به جاسازی ماین کردند.

این امر باعث مسدود شدن راه های مواصلاتی دایکندی و در نتیجه محروم شدن بیش از پنجاه هزار تن در ولسوالی کجران از خدمات صحی شد و نیز نرخ مواد اولیه در بسیاری از مناطق این ولایت را چند برابر بالا برد.

کشته شدن قوماندان امنیه ولسوالی کیتی بر اثر انفجار ماین کنار جاده، قتل یک چوپان، آتش زدن یک فرد ملکی و محاکمه صحرایی یک تن به اتهام قتل از واقعات دیگریست که از سال گذشته به این سو در ولایت دایکندی رخ داده است.

افزایش گروه های مسلح وابسته به طالبان در دایکندی نیز تهدید جدی در برابر امنیت نسبی موجود در این ولایت به شمار می رود.

از اوایل سال گذشته تا کنون، باشندگان ولایت دایکندی، چندین بار با گردهمایی ها و تظاهرات های مسالمت آمیز، از افزایش گروه های مسلح غیر مسئول در برخی ساحات این ولایت به شدت ابراز نگرانی کرده اند.

حضور این گروه ها در مناطق مختلف دایکندی، باعث افزایش نا امنی، قتل های زنجیره ای و ایجاد وحشت بین مردم شده است.
دامنه نا امنی ها در دایکندی در این اواخر اما گسترده تر شده و به مرکز این ولایت نیز رسیده است.

در آخرین مورد، سه روز پیش دو طفل در نتیجه انفجار ماین کنار جاده در نیلی مرکز ولایت دایکندی کشته شدند.

از سوی دیگر حمله گروهی طالبان مسلح بر ولسوالی اجرستان غزنی که منجر به سقوط این ولسوالی شد نیز، تلاش این گروه برای دستیابی به ولایت های بامیان و دایکندی خوانده شده است.
با در نظر داشت حوادث امنیتی یاد شده، به وضوح می توان دریافت که طالبان و گروه های مخالف مسلح دولت برای مختل کردن امنیت مناطق مرکزی در پی نفوذ به دایکندی هستند و از هیچ گونه تلاشی برای تحقق این امر فروگذار نخواهند کرد.

نا امن شدن ولایت دایکندی می تواند زمینه ساز گسترش نا امنی ها به سایر ولایات مرکزی نیز شود.

بناءً می طلبد تا دولت بویژه وزارت داخله کشور در اقدام متقابل جلو افزایش نا امنی ها در این ولایت را بگیرد.
افزایش شمار نیروهای امنیتی در نواحی مرزی دایکندی با ولایات نا امن، تجهیز این نیروها با سلاح های مدرن و پیشرفته، تلاش برای جلب اعتماد مردم در جهت همکاری هرچه بیشتر آنان با نیروهای امنیتی و اقدامات جدی ارگان های امنیتی ولایات همجوار برای پاکسازی ساحات سرحدی این ولایات با دایکندی از وجود شورشیان مسلح، راهکارهایی است که دولت می تواند با استفاده از آنها جلو نفوذ مخالفان مسلح و گسترش نا امنی ها به دایکندی و مناطق مرکزی کشور را بگیرد.