شهروندان هرات در غرب افغانستان: به کشتار سیستماتیک مردم هزاره پایان دهید

هزاران تن از شهروندان هزاره در غرب افغانستان، امروز با برپایی همایش بزرگ مردمی، شهادت چهارده تن مرد و زن هزاره از سوی تروریستان طالب را محکوم کردند. جمعیت انبوه از زن و مرد و حتا کودکان خردسال زیر آفتاب گرم و سوزان هرات این شعارها را در دست ها و پیشانی های شان آویخته بودند: «طالب برادرم نیست! او قاتل من است»، «حامیان طالبان بدتر اند از طالبان»، «UN wake up!».

تظاهر کنندگان با حفظ نظم و رعایت اخلاق و اصول شهروندی و با طرح شعارهایی در حمایت از عدالت، حقوق بشر، تأمین و حراست و رعایت حقوق انسانی مردم هزاره، ادامه ی کشتار سازمان یافته و نسل کشی هزاره ها و جنایت پیهم حلقات فاشیستی و معتقد به منطق نفی و انکار و تبعیض، نفرت و انزجار شان را اعلام کردند. جمعیت معترض و خواهان عدالت، ضمن مخاطب قرار دادن دولت برای تأمین، حفظ و رعایت نظم و موازین حقوق بشری و نفی هر نوع تبعیض سازمان یافته علیه هزاره ها، کشتار بی رحمانه ی هزاره ها را جنایت ضد بشری خوانده و از دولت و نهادهای مدنی و حقوق بشری و از تمام کشورهای معتقد و مدافع حقوق بشر، خواستند تا هرچه زودتر به این مسأله رسیدگی شود.

در قطعنامه ای که در پایان این همایش بزرگ مردمی خوانده شد، آمده است: «کشتارهای هدفمندانه و بی رحمانه چهارده تن از هزاره ها در ولایت غور و حادثه غمبار در شهرستان ارگون و پیش از آن کشتار هفده تن دیگر از شهروندان هزاره در ولایت ارزگان، نشانه های آشکار از جنایت ضدبشری گروه طالبان است.» در قطع نامه همچنین گفته شد: «ما گرد آمده ایم تا انزجار خود را نسبت به کشتارها و اقدامات ضد بشری گروه تروریستی طالبان و حامیان آنان نشان داده و به هر آنچه ترور، وحشت و افراطیت است، نه بگوییم. ما معتقد هستیم که سکوت در برابر این جنایات غیرانسانی به معنای حمایت از تروریسم است. [...] ما از سازمان ملل متحد، نهاد جهانی حقوق بشر و دیگر همکاران استراتیژیک مردم افغانستان می خواهیم که گروه طالبان را به عنوان یک تهدید مشترک برای جامعه انسانی تلقی کرده و با آنها برخورد عادلانه ای صورت بگیرد.»

جنایت هولناک کشتار هزاره در ولایت غور از سوی تروریستان طالب، در حالی صورت می گیرد که چند روز قبل از آن، هفده تن از مردم هزاره در ولایت ارزگان از سوی این گروه کشته و سلاخی شدند. علاوه بر این، سالانه به تعداد زیادی از مردم هزاره از اقشار مختلف- عوام و دانشجو- در مسیر راه های ولایتی، بصورت هدفمندانه از سوی طالبان شکار می شوند.

شرکت کنندگان همایش بزرگ مردمی در شهر هرات ضمن اشاره به کشتار هدفمندانه هزاره های در ولایت های غور و ارزگان و مسیر مسافرت به هر نقطه هزارجات، از کشتار هزاره ها در ولایت هرات نیز یاد کردند. بر اساس گزارش های مستند و آمار دقیق، تنها در فاصله یکسال، به تعداد نود تن از مردم هزاره متعلق به افراد و اقشار مختلف، کشته شده اند. این در حالی است که هیچ یک از موارد قتل، از سوی دولت و نهادهای امنیتی پیگری نشده و عاملین آن در نتیجه سیاست اهمال و اغماض دولت و نیروهای امنیتی، گریخته اند و یا آزادانه به زندگی شان ادامه می دهند.

قرن ها ستم و دولت های مقصر
آثار و اسناد زیادی وجود دارد که نشانی از تمدن و فرهنگ دیرپای هزاره ها در سرزمین افغانستان کنونی است؛ به رغم این؛ اما هزاره ها سالها و حتا قرن هاست که قربانی تبعیض و نفی و انکار شده است. سیاست های قومی حاکمان افغانستان، قبل از همه زندگی، تاریخ، فرهنگ، هویت و تمام داشته های مردم هزاره را هدف قرار داده است. عبدالرحمان خان «۶۲ درصد» هزاره ها را قتل عام کرد، هزاره ها را به بازار بردگی فرستاد، زمین های مردم هزاره غصب شد و در نتیجه به تعداد بی شمار مردم هزاره، در نتیجه این ظلم و ستم بی رحمانه، مجبور به فرار و مهاجرت شدند.

این ستم ها و تبعیض ها و کشتار سازمان یافته علیه هزاره ها و کاستن از هر نوع حقوق و امتیاز انسانی و شهروندی تا عصر حاضر ادامه یافت. اکنون در حالی که هزاران نیروی نظامی خارجی در کشور وجود دارد و نظام سیاسی افغانستان خود را مکلف به رعایت دموکراسی و معتقد به حقوق بشر و حقوق شهروندی و مسأله عدالت اجتماعی می داند، اما هزاره ها نه یکبار که بارها و تا دقیقه اکنون، از وجود تبعیض و منطق خشونت در برابرشان، رنج می برند.

وجود هیولای کوچی، هر نوع کمکاری و اهمال از سوی دولت در مناطق هزاره نشین، تبعیض در دانشگاه ها و مراکز تحصیلی و حق تلفی دانشجویان هزاره و سرانجام قتل های زنجیره ای و کشتارهای هدفمندانه هزاره ها، همه پدیده هایی اند که از کودک تا بزرگسال انسان هزاره را رنج می دهد. موارد اخیر قتل عام افراد کاملاَ بی گناه در ولایت ارزگان و غور آنهم در حالی که افراد غیر هزاره از هزاره تفکیک می شوند و سپس تنها هزاره ها سلاخی و تیرباران می شوند، شواهد آشکار و سند محکم ادعای نسل کشی هزاره است.

دولت آقای کرزی طی دوازده سال، در یک سردرگمی و ناکامی غیر قابل توجیه، نه تنها گامی برای مبارزه و تضعیف گروه های تروریستی طالبان برنداشت، بلکه به بهانه ها و طروق مختلف، به توجیه اعمال جنایتکارانه ی آنها اقدام کرد و طالبان زیادی را از زندان آزاد ساخت. دولت افغانستان با برادر خطاب کردن گروه تروریستی طالبان، نه تنها صلح و امنیت را برای مردم به ارمغان نیاورد، بلکه جریان سخت زندگی شهروندان افغانستان و بخصوص هزاره ها را بیش از پیش بدتر و آسیب پذیرتر ساخت. دولت افغانستان در مقابل هر عمل جنایتکارانه و ضد بشری گروه تروریستی طالبان، سعی کرد با پرداخت مبلغی ناچیز پول به خانواده های قربانی، صدای اعتراض آنها را خاموش کند.

نسل کشی پاداش صلح طلبی
معلوم است که هزاره های افغانستان، از بی آزارترین و صلح خواه ترین و مدنی ترین مردم افغانستان است. هزاره ها در هر زمان و شرایط، از صلح، فرهنگ، ارزش های جهانی، حقوق بشر، مردم سالاری و تساوی حقوق زن و مرد، دفاع کرده و در راستای اعاده ی آن، هر گونه سعی و تلاش شان را به خرج داده است. علاوه بر این، هزاره ها هیچ وقت سعی نکرده است همسو با فاشیسم قومی حرکت کند و یا از منطق نفی و انکار سخن بگوید. در طول سالها، تنها خواست و شعار هزاره ها، تأمین و رعایت عدالت بوده است.

در ده سال اخیر از حکومت پساطالبانی، هزاره ها هرگاه احساس کرده اند با تبعیض یا حق طلفی روبرو شده اند، تنها با مدنی ترین شکل نظیر راه پیمایی های کاملاً مسالمت آمیز، صدای اعتراض شان را بلند کرده اند. اما نتیجه ی این طرز فکر انسان هزاره، چیزی جز کم لطفی دولت و بی خبری نهادهای مدنی و حقوق بشری نبوده است. بدتر از همه، چه در گذشته و چه اکنون انسان هزاره به بهانه های مختلف در سرتاسر افغانستان از سوی گروه ها و افراد مختلف، کشته می شوند. تیرباران چهارده تن از مرد و زن هزاره در ولایت غور آنهم پس از تفکیک هویت آنها، نشانه ی آشکار کشتار سازمان یافته است که اسم کامل آن، نسل کشی است.

در همایش مردمی با همصدایی شبکه ی سراسری مردم هزاره در اعتراض به ادامه کشتار مردم هزاره، مردم بیش از همه جامعه ی جهانی و نهاد حقوق بشر را مورد خطاب قرار دادند. این واقعیت به خوبی نشان می دهد که هزاره ها هیچ وقت طرفدار خشونت و منطق زور نیست بلکه تنها راه حل ممکن برای پایان دادن به این خشونت و منطق نفی را توجه جامعه ی جهانی و نهاد حقوق بشر می داند. انسان هزاره شدیداً باور دارد، همه ی مردم افغانستان انسان اند و از حقوق و امتیاز یکسانی برخوردارند، هزاره ها همیشه صدای رسای عدالت و صلح بوده اند و آنها زندگی انسانی را در سایه عدالت و صلح و سواد و همسویی با ارزش های جهانی و تعامل با فرهنگ و شعارهای عصر حاضر، جستجو می کنند.