بامیان، هزارستان: مردم خواستار امضای پیمان امنیتی با آمریکا می باشند

قطعنامهء تظاهرات مردمی در ولایت بامیان به حمایت از امضای پیمان امنیتی میان افغانستان-امریکا

مورخ 30 / 10 / 1392
افغانستان در حساس ترین مرحلهء حیات سیاسی– اقتصادی خویش قرار دارد. مردم افغانستان پس از سپری نمودن سه دهه جنگ های داخلی تمام زیربناهای اقتصادی– اجتماعی و سیاسی خویش را از دست داده بود. اما بعد از تشکیل حکومت موقت از سال 2001 تا حالا بخش عمدهء روبنا ها و زیربناهای اقتصادی- سیاسی دولت ما به کمکهای جامعهء جهانی و ایالات متحدهء آمریکا وابسته بوده، در عدم کمک های جامعهء جهانی و ایالات متحدهء آمریکا نظام سیاسی– اقتصادی کشور از هم خواهد پاشید. هنوز افغانستان از لحاظ اقتصادی و سیاسی به حد خود کفایی نرسیده است. افغانستان تا رسیدن به خود کفایی قابل ملاحظه، شدیدا به کمک های جامعهء جهانی و خصوصا ایالات متحدهء آمریکا نیازمند است. خروج نیروهای حافظ صلح بین المللی از افغانستان و احتمال سقوط نظام اقتصادی– سیاسی کشور، دولت و ملت افغانستان را در حساس ترین مرحلهء حیات سیاسی– اقتصادی کشور قرار داده است. اما آنچه به نگرانی های شدید شهروندان ولایت بامیان افزوده است دو اتفاق خیلی مهم و سرنوشت ساز در تجدید حیات سیاسی- اقتصادی کشور است.
اول: نگرانی ها از تاخیر در امضای پیمان امنیتی و دفاعی میان افغانستان و ایالات متحدهء آمریکا.
دوم: دغدغه های فرارسیدن انتخابات ریاست جمهوری سال 1393
اما آنچه این نگرانی ها و این دغدغه های شهروندان ولایت بامیان را به یک اعتراض و به یک تظاهرات کاملا مردمی در ولایت بامیان تبدیل کرده است، امضا نشدن پیمان امنیتی و دفاعی میان افغانستان و ایالات متحدهء آمریکاست. زیرا عدم امضای پیمان امنیتی نگرانی های مردم افغانستان را در برگزاریِ یک انتخابات سالم و شفاف بیشتر ساخته، و نیز شک و تردید شهروندان کشور را نسبت به عدم صداقت سیاسی آقای رییس جمهور کرزی، در قبال منافع علیای ملت افغانستان بر می انگیزد.
آقای رییس جمهور با تدویر لویه جرگهء مشورتی از مردم افغانستان خواست تا در مورد امضا و یا عدم امضای پیمان امنیتی، وی را مشوره دهند، 2500 نفر نمایندهء مردم از سرتاسر افغانستان از رییس جمهور کرزی خواستند که پیمان امنیتی را با نظرداشت منافع ملی مردم افغانستان امضا کنند. اما با وجود مشورهء مردم در امضای پیمان امنیتی، آقای رییس جمهور امضای پیمان امنیتی را به تاخیر انداخته است.
لذا شهروندان ولایت بامیان بر اساس نگرانی های شدید خویش از عدم امضای پیمان امنیتی توسط شخص رییس جمهوری کرزی قطع نامهء ذیل را صادر می نمایند:
1. ما شهروندان ولایت بامیان از آقای رییس جمهور میخواهیم که برای تحکیم و زیربناسازیِ، اساسات اقتصادی– سیاسیِ دولت افغانستان، پیمان امنیتی را با درنظرداشت منافع علیای ملت و خواست مردم افغانستان هر چه زود تر امضا نماید.

2. ما به این باوریم، که افغانستان هنوز هم به همکاری های جامعهء جهانی و ایالات متحدهء آمریکا نیازمند است. و در صورت فقدان این همکاری ها، کشور دوباره به کام جنگ های داخلی فرو رفته و نظام سیاسی– اقتصادی کشور از هم خواهد پاشید. و دست آورد های یک دههء گذشته نابود خواهند شد.

3. تامین امنیت سرتاسری برای برگزاری یک انتخابات عادلانه و شفاف در سال 1393 وابسته به امضای پیمان امنیتی و همکاری جامعهءجهانی است.

4. امضای پیمان امنیتی زمینه ساز تداوم کمک های جامعهء جهانی مخصوصا مساعدت های اقتصادی به افغانستان است.

5. امضای پیمان امنیتی جهت ضرفیت سازی و تجهیز نیروهای دفاعی و امنیتی و تامین ثبات پایدار در کشور ضروریست.

6. شهروندان ولایت بامیان از تمام مردم افغانستان در داخل و خارج از کشور می خواهند که در صورت تعلل بیشتر رییس جمهور در امضای پیمان امنیتیی به اعتراض های مدنی خویش تا امضا شدن این پیمان ادامه دهند.
والسلام
مردم ولایت و نهاد های مدنی بامیان