دومین دور راهپیمایی 66 کیلومتری افغان های مهاجر

صدها مهاجر افغان با گذشتاندن دوشبانه روز از بروکسل، بتاریخ ۱۳ جنوری سال جاری به شهر که بزرگترین کلیسای این کشور، که ۶۶ کیلومتردورتراز پایتخت واقع است ، راه پیمایی کردند تا خود را نزد پاپ برسانند و حمایت وی را نسبت به ایشان جلب نمایند.
این راهپیمایی همزمان با رسیدن سردی زمستان وبارش دوامدارباران ،آغاز شد که پناهجوی افغان را یک تعداد باشندگان بلژیک نیزهمراهی می نمودند و66 کیلومتر راطی کرده خود را به شهرگینت که در شمال این کشور واقع است، رساندند.
پناهجویان افغان دربلژیک، روز شنبه ساعت ۸ صبح این راهپمایی را آغاز کردند و روز اول ۲۶ کیلومتر به طرف شهر(فلیگین)جایکه وزیرمهاجرین درانجا زندگی میکند، رفتند، وبقیه این فاصله را درمدت دو ونیم روز دیگر پیمودند تا خود را به بزرگترین کلیسای بلژیک برسانند و از پاپ ویا بقول معروف« پدر کلیسا » کمک بخواهند تا از ایشان حمایت کند.

این پناهجویان می‌گویند تا زمانیکه حکومت بلژیک برای شان وعده وهمچنان ضمانت ندهد که ایشان را می پذیرد و در پهلوی آن از دوباره فرستادن شان به افغانستان خود داری نکنند، راه پیمایی شان را ادامه خواهند داد. مقامات شاروالی شهرفلیگین برای این معترضین جای بود وباش آماده نموده بودند ، ولی با آنهم افغانها شب سردی را در مرکز سپورت سپری کردند .

من که با این پناهجوی ۲۶ کیلومتر را در روز اول پیمودم از استقبال و خوش آمدید مردم محلی نسبت به افغان ها خورسند گردیدم وامیدوارم که این راهپیمایی هاپیام های مثبت برایشان این پناهجویان داشته باشد.
جان فرانسوا ازحزب سوسیالست و یکی از تنظیم کنندگان این برنامه برایم گفت که این راه پیمایی به خاطر حمایت و تعین سرنوشت افغان های که بیش از ۷ الی ۸ سال، در این کشور بدون اسناد زندگی می کنند؛ راه اندازی شده است.
موصوف علاوه کرد: تازمانی که«حکومت بلژیک برای افغانها رحم نکند» و درمورد شان تصمیم مثبت نگیرند این راه پیمایی ها ادامه خواهد داشت، چون وی خوشبین است که چنین تظاهرات نتیجه خوب در بر خواهد داشت.
او گفت کشورش برای این افراد باید اجازه زندگی و بودباش را بدهد و تازمانیکه افغانستان آرام نشده است باید انها را در کنار خود داشته باشند، و دیپورتیشن را توقف بدهد.

به گفته او؛ گرچه از ملاقات اولی که به طرف مونس در اخر ماه سال گذشته انجام پذیرفت نتیجه چندان خوبی بدست نیامد چون مقامات خواستند که باید این پناهجویان دوباره خود را تسلیم نمایند تا دوسیه های شان به نوبت بررسی گردد، اما وی امیدواراست که این مرتبه به یک توافق مثبت دست یابند.
موصوف گفت:((ما خواهان قطع دیپورت کردن افغانها هستیم ،چون شرایط افغانستان هنوزهم امن نیست و اگرانها دوباره فرستاده شوند به سرنوست یک شهروند افغانی بنام« عارف» که دیپورت گردید وسرانجام کشته شد دوچارخواهند شد که در این مورد« خون افغانها » توسط بلژیکی ها می ریزد.))

اقای جان افزود که دراین راهپیمایی حدود ۶۰ نهاد مختلف و محصلین درحمایت ازافغانها شرکت نموده اند و همکاری شان را با افغان ها اعلام کردند.

خانم مروه محبوب که در این راه پیمایی شرکت نموده به نمایندگی اززنان افغانها می گوید: هدف از این راهپیمایی جلب توجه حکومت بلژیک و بی توجهی آنها به مهاجرین می باشد، و در پهلوی آن می خواهند؛ وضعیت افغانستان را، همانطوریکه سوریه در خط اول قرار دارد، و مهاجرین شان پذیرفته می شود افغانها نیزدر همان سطح قرار بگیرند.
وی خاطر نشان کرد که درمسیر راه استقبال شدند و مردم حمایت شان را نسبت به انها اعلام کردند وخوشبین است که این راه پیمایی ها نتیجه خوب خواهد داشت.

قابل ذکر است پناهجویان زمانی که ازمحل بودوباش خانم مگی دی بلاگ وزیرمهاجرین عبورمی کردند ، نامه ای را که آن به گونه تکت طیاره درست شده بود به صندوق پستی وی انداختند، که در آن گفته اند اگر خودت برای یک هفته افغانستان سفر نماید و بدون محافظ به شهر گشت و گذار کنید آنزمان خواهی دانست که زندگی کردن چقدر مشکل است.
سرانجام پناهجویان بعد ازطی کردن۶۶ کیلومتر در شهر گینت رسدند که خوشبختانه مورد استقبال قرار گرفتند و پدر کلیسا نیز حمایت اش را درقبال افغانها اعلام کرده گفت اگر در بروکسل جای بودوباش ندارید این «شهر و کلیسا» مکان دیگری است برای شما. او همچنان از این پناهجویان خواست که مقررات و قانون را باید مراعات کرد و دوباره خود را تسلیم نماید.

معترضین از کلیسا به مرکز تیاتردعوت شدند جای که ده ها سال قبل اهسپانیوی های مهاجربه همین شکل دراین مکان گردهم آمده بودند وخواستاراقامت دراین شهرشده بودند که تاکنون دراین جا زندگی می کنند.

شاروال گینت نیزدراین مرکز حضورداشت، دردیدار با افغانها وافرادی دیگری که ایشان را همرای کرده بودند؛ سخنرانی نموده گفت:این راهپیمایی ها شاید مفید واقع شود و باید همیشه تظاهرات تان به شکل مسالمت آمیزباشد. ولی او از این پناهجویان خواست که خود را باید دوباره تسلیم کنند تا دوسیه های شان بررسی گردد و کشورش درمورد آنها تصمیم بگیرد .

وی افغانستان را جای خطرناگ خوانده ازکشورش انتقاد کرد ، باید در مورد سرنوشت اینها تصمیم بگیرند چون افغانستان جای امن نیست .

یک تن از فیلم سازان بلژیکی نیز حمایت اش را از افغانها اعلام کرده گفت که افغانها مردم مهربانی هستند وتوانایی های خوبی دارند باانکه کشورشان شاید شدید ترین جنگ های چندین ساله است اما همیشه تلاش کردند تا برای کشورشان خدمت نمایند.

وی یاداور شد که دررابطه به افغانستان نیزکتابی نوشته است ودرمورد این کشور وجنگ های آن خوب می داند، او ازکشورش خواست که نگذارند این مردم تمام عمر شان را به جنگ سپری کنند.
همچنان اقای خلیل راستین که مرکز فرهنگی بنام حمایت از افغانها در این شهر دارد نیز در این گردهمایی شرکت نموده وسخنانش را با شعرسعدی« بنی ادم اعضای یک دیگراند» بزبان ندرلندی اغازکرد و افغانها را تشویق نمود تا قانون این کشوررا احترام گذاشته خود را دوباره تسلیم کنند تا درمورد شان تصیم گرفته و از این حالت بی سرنوشتی نجات یابند.

یک تن از اعضای وزارت مهاجرین نیز در این محل سخنرانی کرده شدیدا از آن وزارت انتقاد کرد وخاطرنشان ساخت که همه روزه از طریق رسانه های گروهی می شنوند و می بینند که در افغانستان امنیت تامین نیست ولی نمیداند که چرا درمورد مهاجرین تصمیم مثبت گرفته نمی شود.
خانم نتالی که محصل دانشگاه است و دراین راهپیمایی از بروکسل تا اینجا امده است، می افزاید: « ما تازمانی با اینها راه پیمایی می کنیم که درموردشان تصمیم درست گرفته شود، و آرزو می کنم که این همه برنامه ها هرچه زودتر پیش از اینکه هوا کاملن یخبندان شود نتیجه بدهد.»

عظیم مرادی یکتن از این پناهجویان که از یک سال بدین سو جواب رد گرفته می گوید که تمام دنیا از حالت دشوار افغانستان می دانند ولی اینکه در مورد مهاجرین تصمیم مثبت نمی گیرند سخت ناراحتش ساخته است .
وی حاضرنیست که دوباره افغانستان برگردد و می گوید تازمانی این راهپیمایی و تظاهرات شان را ادامه خواهند داد که نتیجه مثبت بدست بگیرند.
احمد خالد پناهنده دیگرکه بافامیلش سالهاست بدون سرنوشت در این کشور بسرمی برد، می گوید اگر بلژیک مهاجرین را نمی پذیرد دو کار برای شان انجام دهد: اول نشان انگشت شانرا از سیستم کامپوتری حذف کنند دوم افغانستان را باید درست درک نمایند وبرای انها اولویت قایل شوند.

تمام تظاهر کنندگان افغان،خواهان پناهندگی ازحکومت بلژیک می باشند و همچنان شعار می دهند و می گویند که ما حق خود را می خواهیم ، وازحکومت بلژیک ضمانت می خواند که از این کشور انها را اخراج نکنند، وپروسه برگشتاندن را متوقف سازند.

خاطرنشان باید ساخت که حدود ۴۵۰ تن از پناهجویان افغان از ۴ماه بدین سو دست به تظاهرات زده بودند که در نتیجه یک بار این مظاهره به خشونت گراید و بیش از ۵۰ تن انان توسط پولیس دستگیرشده بودند. افغانها می گویند که چند تن انها دوباره به افغانستان برگشتانده شده اند.

قابل ذکر است که بتاریخ ۲۱ ماه دیسامبر سال ۲۰۱۳ افغانهای مهاجر ۷۶ کیلومتر تا شهر مونس منزل نخست وزیر که خود شهردار ان منطقه است، راهپیمایی کردند.