هراس، حکومت کابل را مجبور به پذیرش خواست دانشجویان می کند!

کابل پرس خبری

دوشنبه 27 می 2013

زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )

همرسانی

عکس از جواد کیا و صابر دهقان

کابل پرس^?: منابع کابل پرس می گویند با وجودی که حکومت همچنان در تلاش برای کم اهمیت جلوه دادن اعتراض دانشجویان علیه تبعیض نژادی می باشد و در روز های آينده کوشش خواهد کرد به اعتصاب غذایی پایان دهد اما، در صورت استقامت دانشجویان، مجبور به پذیرش خواسته های آنان خواهد شد.

این منابع می گویند حکومت کابل از فراگیر شدن جنبش دانشجویی در هراس می باشد و برای جلوگیری از این امر ممکن است با زور دست به برچیدن پایگاه دانشجویان در پیش پارلمان افغانستان بزند. با این وجود توجه افکار عمومی در افغانستان در این مورد چنان گسترده شده که حکومت عواقب این کار را نیز از نظر دور نداشته باشد.

یکی از گزینه های ممکن حکومت کابل برای برچیدن پایگاه اعتصابی دانشجویان ممکن است ایجاد درگیری صوری و براه انداختن فضای ترس از حملات طالبان باشد. حکومت حامد کرزی نیز برای خود طالبانی را در اختیار دارد تا در مواقع لزوم از آن ها استفاده کند. حکومت حتا در مواردی با درخواست های تظاهرات به بهانه ی اینکه احتمال وقوع حملات انتحاری در بین جمعیت وجود دارد پرهیز کرده است.

همچنین حکومت ممکن است از طالبانی که با استفاده از امکانات فوق العاده حکومتی به دانشگاه ها راه یافته اند استفاده کند. آنان چند روز پیش در حالی که بیرق طالبان را در دست داشتند، تظاهراتی را علیه حقوق زنان براه انداخته بودند. در همین حال خبرهای دیگر حاکی از آن است که وزارت تحصیلات عالی تلاش دارد برخی از دانشجویان دانشکده ی علوم اجتماعی کابل را علیه اعتصاب دانشجویان مجبور به تظاهرات کند.

در هفت روز نخست اعتصاب دانشجویان علیه تبعیض نژادی، هزاران تن از شهروندان افغانستان از قشرهای مختلف، در محل اعتصاب حضور یافته و همبستگی خود را با دانشجویان ابراز کرده اند. دانشجویان تاکنون توانسته اند حمایت گروه های مختلف اجتماعی از جمله کارگران، دانش آموزان، هنرمندان و شاعران، فعالان جامعه ی مدنی، فعالان حقوق بشر و روحانیان را بدست آورند. این نخستین اعتصاب گسترده ی دانشجوی می باشد که بسیاری به این دلیل آن را آغاز جنبش دانشجویی می دانند و از همین روی روز نخست ماه جوزا را روز ملی جنبش دانشجویی نامیده اند.

گالری عکس

پيام‌ها

27 می 2013, 13:01, توسط چمبرعلی

اگر محصلین بالای رئیس پوهنزی علوم اجتماعی ادعای توهین دارد، قضا و سارنوالی برای چیست ؟؟؟ لطفا بروه اقامه ی دعوا بکنه ... در مسئله جنگ با پاکستان مردم ما یکپارچه گی و اتحاد خود را به همه جهانیان نشان داد ، حالی دشمنای ما میخوایه ، که وحدت ما را کمرنگ بسازه ، به نظر من این حرکات در پشت پرده از سوی دشمنان افغانستان حمایه میشه، تا یک تنازع جدید به سطح ملی ایجاد بکنه ... و شاید هم این اعتصاب راه را به اعتصابهای بی شمار دیگر باز بکنه ...

27 می 2013, 13:09, توسط lol

chambar ali bachesh goyeta da khane padaret kon. Bache kanchani

27 می 2013, 14:02, توسط حبیب

به نظر چمبر علی هر کس که مقابل قبیله کوچی و طالبان قرار گیرد انها همه دشمن مردم و کشور است و یا هم جواسیس کشور های دیگر. حیف می خورم از اینکه ما با چنین انسانهای هم وطن هستیم. این احمق حداقل پشت نام مستعار پنهان نشود و مردانه بیاید چهره منفور و کثیف خود را نشان دهد.

28 می 2013, 11:21, توسط ناصر

فکرمیکنم این چمبرعلی ازچنبرهای طالبان است بنام مستعارتشریف دارند.کلمه (بروه)و(میخوایه)لحن یک پختون است.

28 می 2013, 17:08, توسط jiran

نظر شخصی بنده این است که جناب وزیر خواست سر محصلین را شیره بمالد و بیک کلمه همه را خوشحال کرد چه دانم این ابر قدرت های دولتی همه دروغ گو و دزد اند باید جناب وزیرو همدستانش تهعد می داد که این جا افغانستان است همه افغان اند علیه تبعض باید مبارزه گردد و ما نمی خواهم
که یک ملیت مورد ظلم واقع شود هیچ دینی هیچ قومی هیچ زبانی بناید مورد خشونت و تجاوز حرفی قرار بگیرد ان اقای که ریش دار از حرف های میشد فهمید که جدی نیست , همان طوری به خاطر کمره این حرف را گفته و ؟؟؟

28 می 2013, 22:57, توسط گمنام

من خودم یکی از کادرهای علمی این نهاد هستم و مشکلات را از نزدیک دیده ام. به نظر من مشکل دانشگاههای کشور بسیار عمیق می باشد و باید ریشه ای حل شود. در اکثر دانشگاه ها استادانی که در دوران جنگ و تعدادی هم در همین دوران وارد شده اند بی سواد هستند ولی اگر مدارک موجود را بررسی کنید چیزی نمیابید چون بسیاری از فسادها طوری صورت می گیرد که مدرکی باقی نمیگذارد. من خودم شاهد دو ماجرا در دانشگاه طبی کابل بودم که برایتان بیان می کنم:
یکی زمانی که حیات الله حیات معاون علمی دانشگاه طبی بود و من و همکارانم در کمیته امتحانات مشغول ارزیابی پارچه های محصلین بودیم که جناب معاون علمی پنسل پاک به دست طرف میز ما آمد، پارچه امتحانی پسر خودش که صف چهار طب بود را از زیر دست شف دپارتمنت ما کشید و به شف تحکم کرد حالا یکی از پارچه هایی را که نمره کامل برده برایم بده. دیدیم که پسرشان پارچه اش را با پنسل حل کرده نه با قلم خودکار. بعد معاون صاحب علمی با دست خودش تمام سوالهای چهارجوابه که غط حل شده بود را پاک کرد و جوابهای درست را با خودکار نشانی نمود و پارچه را به شف دپاتمنت پس داد و گفت حالا نمره بده. و حالا پسر وی یکی از استادان کادری است که بر اساس مدارک سابقه علمی درخشانی هم دارد!
واقعه دوم در زمان ریاست پوهاند عبید وزیر تحصیلات عالی وقت بود که وقتی در کمیته انکشاف تعلیمات پوهنتون طبی کابل پارچه های امتحانی کسانی که امتحان تخصص داده بودند تصحیح می شد باز هم استادان عالی رتبه را دیدم که بی محابا به یکدیگر میگویند پارچه احمد یا محمود را به من بده و بعد باز هم پنسل پاک و تصحیح جوابها!
نتیجه اخلاقی اینکه اگر خواهان اصلاح باشیم باید حرکتی بطئی و ریشه ای انجام شود وگرنه اگر انقلابی و ناگهانی بخواهیم اصلاحات بیاوریم بای در اکثر دانشگاه های افغانستان بسته شود!

27 می 2013, 13:01, توسط چمبرعلی

اگر محصلین بالای رئیس پوهنزی علوم اجتماعی ادعای توهین دارد، قضا و سارنوالی برای چیست ؟؟؟ لطفا بروه اقامه ی دعوا بکنه ... در مسئله جنگ با پاکستان مردم ما یکپارچه گی و اتحاد خود را به همه جهانیان نشان داد ، حالی دشمنای ما میخوایه ، که وحدت ما را کمرنگ بسازه ، به نظر من این حرکات در پشت پرده از سوی دشمنان افغانستان حمایه میشه، تا یک تنازع جدید به سطح ملی ایجاد بکنه ... و شاید هم این اعتصاب راه را به اعتصابهای بی شمار دیگر باز بکنه ...
27 می 2013, 13:09, توسط lol

chambar ali bachesh goyeta da khane padaret kon. Bache kanchani
27 می 2013, 14:02, توسط حبیب

به نظر چمبر علی هر کس که مقابل قبیله کوچی و طالبان قرار گیرد انها همه دشمن مردم و کشور است و یا هم جواسیس کشور های دیگر. حیف می خورم از اینکه ما با چنین انسانهای هم وطن هستیم. این احمق حداقل پشت نام مستعار پنهان نشود و مردانه بیاید چهره منفور و کثیف خود را نشان دهد.
28 می 2013, 11:21, توسط ناصر

فکرمیکنم این چمبرعلی ازچنبرهای طالبان است بنام مستعارتشریف دارند.کلمه (بروه)و(میخوایه)لحن یک پختون است.
28 می 2013, 17:08, توسط jiran

نظر شخصی بنده این است که جناب وزیر خواست سر محصلین را شیره بمالد و بیک کلمه همه را خوشحال کرد چه دانم این ابر قدرت های دولتی همه دروغ گو و دزد اند باید جناب وزیرو همدستانش تهعد می داد که این جا افغانستان است همه افغان اند علیه تبعض باید مبارزه گردد و ما نمی خواهم
که یک ملیت مورد ظلم واقع شود هیچ دینی هیچ قومی هیچ زبانی بناید مورد خشونت و تجاوز حرفی قرار بگیرد ان اقای که ریش دار از حرف های میشد فهمید که جدی نیست , همان طوری به خاطر کمره این حرف را گفته و ؟؟؟
28 می 2013, 22:57, توسط گمنام

من خودم یکی از کادرهای علمی این نهاد هستم و مشکلات را از نزدیک دیده ام. به نظر من مشکل دانشگاههای کشور بسیار عمیق می باشد و باید ریشه ای حل شود. در اکثر دانشگاه ها استادانی که در دوران جنگ و تعدادی هم در همین دوران وارد شده اند بی سواد هستند ولی اگر مدارک موجود را بررسی کنید چیزی نمیابید چون بسیاری از فسادها طوری صورت می گیرد که مدرکی باقی نمیگذارد. من خودم شاهد دو ماجرا در دانشگاه طبی کابل بودم که برایتان بیان می کنم:
یکی زمانی که حیات الله حیات معاون علمی دانشگاه طبی بود و من و همکارانم در کمیته امتحانات مشغول ارزیابی پارچه های محصلین بودیم که جناب معاون علمی پنسل پاک به دست طرف میز ما آمد، پارچه امتحانی پسر خودش که صف چهار طب بود را از زیر دست شف دپارتمنت ما کشید و به شف تحکم کرد حالا یکی از پارچه هایی را که نمره کامل برده برایم بده. دیدیم که پسرشان پارچه اش را با پنسل حل کرده نه با قلم خودکار. بعد معاون صاحب علمی با دست خودش تمام سوالهای چهارجوابه که غط حل شده بود را پاک کرد و جوابهای درست را با خودکار نشانی نمود و پارچه را به شف دپاتمنت پس داد و گفت حالا نمره بده. و حالا پسر وی یکی از استادان کادری است که بر اساس مدارک سابقه علمی درخشانی هم دارد!
واقعه دوم در زمان ریاست پوهاند عبید وزیر تحصیلات عالی وقت بود که وقتی در کمیته انکشاف تعلیمات پوهنتون طبی کابل پارچه های امتحانی کسانی که امتحان تخصص داده بودند تصحیح می شد باز هم استادان عالی رتبه را دیدم که بی محابا به یکدیگر میگویند پارچه احمد یا محمود را به من بده و بعد باز هم پنسل پاک و تصحیح جوابها!
نتیجه اخلاقی اینکه اگر خواهان اصلاح باشیم باید حرکتی بطئی و ریشه ای انجام شود وگرنه اگر انقلابی و ناگهانی بخواهیم اصلاحات بیاوریم بای در اکثر دانشگاه های افغانستان بسته شود!