آفرین نثار احمد؛ آفرین روح الله
در این دو روز کابل پرس کابل پرس ورزشی ست و چه خوب که فضا فضایی کاملا ورزشی ست. در این دو روز هر خواننده ای که پای را به محیط کابل پرس گذاشت یا به فیس بوک کابل پرس وارد شد، آرزوی پیروزی هر دو قهرمان مردم نثار احمد و روح الله را داشت. هر دو قهرمان خوب در رقابت های خود ظاهر شدند و باید به هر دو دست مریزاد گفت.
شنبه
11 آگوست 2012
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
در این دو روز کابل پرس? کابل پرس ورزشی ست و چه خوب که فضا فضایی کاملا ورزشی ست. در این دو روز هر خواننده ای که پای را به محیط کابل پرس گذاشت یا به فیس بوک کابل پرس وارد شد، آرزوی پیروزی هر دو قهرمان مردم نثار احمد و روح الله را داشت. هر دو قهرمان خوب در رقابت های خود ظاهر شدند و باید به هر دو دست مریزاد گفت.
پيام‌ها
10 آگوست 2012, 23:40, توسط رضا
به امید پیروزی های بیشتر ورزشکاران افغانستان و به امید از بین رفتن جنگ و تعصب و بدبختی.
نیکپای فرزند تمام افغانستان است و همه به او افتخار می کند. بهاوی هم یکی از فرزندان پرتلاش وطن است. همه ای ورزشکاران ما نو چشم ما هستند. کریکت بازان قهرمان ما. موتای کاران قهرمان ما. همه و همه عزیز هستند.
10 آگوست 2012, 23:55, توسط رضا
اما گذشته از تبریک و خوشی می خواهم به چند نکته اشاره کنم:
1. در این مدت من در مطبوعات افغانستان به یک مقاله تحلیلی و نقد ورزشی بر نخوردم. این نشان می دهد که ورزشکاران ما در چه قسم یک شرایط سخت ورزش می کنند. چطور می شود بدون پشتوانه ای تحلیلی و علمی و حمایت حرفوی به پیروزی رسید؟
2. حالا به خوبی روشن شده است که افغانستان در المپیک حضور محدود دارد. یعنی تمام امید افغانستان در المپیک دو نفر بود. این از نظر روانی، یک ورزشکار را در موقعیت بسیار دشوار قرار می دهد. کشیدن بار توقع سی ملیون انسان از نظر روانی بسیار سنگین است.
3. افغانستان باید تلاش کند اول به ورزش نگاه و رویکرد علمی داشته باشد. به این معنی که کدر ارگانهای ورزشی اش را با معیارهای علمی انتخاب کند و بعد این کدر باید تلاش کند که حضور افغانستان در المپیک بعدی را گسترده کند. به این معنی که ورزش های مورد توجه قرار دهد که مطابق شرایط فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی افغانستان باشد و بتواند نتیجه بدهد.
مثلا کشتی و بوکش دو ورزش بسیا مناسب برای افغانستان است. این دو ورزش در المپیک هم نقش مهم دارند. ورزش دیگری که افغانستان میتواند تشویقش کند، تیر اندازی است. این ورزش بسیار مناسب است برای ما. همچنان افغانستان می تواند بر وزنه برداری هم سرمایه گذاری کند. شاید دوستان رشته های دیگر را هم در نظر داشته باشد. مثلا دوش.
اما تکواندو در افغانستان، به احتمال زیاد برای سالهای زیاد، امیدبخش خواهد بود و باید سرمایه گذاری و توجه می توان یک تیم نسبتا بزرگ و توانای تکواندوی ملی را ایجاد کرد. همچنان باید کریکت را کمی سرتاسری تر کرد و بر ان توجه جدی تر کرد. کریکت افغانستان حرفهای جدی برای گفتن دارد.
3. هدف من از این نظر دور و دراز این است که بیایید کمی ورزش را وارد گفتمان اجتماعی - مطبوعاتی مان بکنیم. نه تنها وقتی که المپیک امد و تب المپیک ما را گرفت بلکه همشه باید این کار را کرد.
به هر صورت، به نظر من افغانستان با اندکی دلسوزی و توجه می تواند در ورزش حرفهای جدی برای گفتن در منطقه داشته باشد.
11 آگوست 2012, 09:52
az sport rahat meshawad ke pool ba dast award
azizane sarmayadare ma ke khod ra ba har dare mezanand ta pol badast beyawarand behtar ast ta stadium haye shakhsi besazand wa ba bargozariye mosabeqate mokhtalef wa elanat pol sazi konand ham sawab wa ham khorma
ok