جعل هویت شهروندان افغانستان با زور و تهدید؛ شکایت رسمی از رییس سید آقا، رییس ثبت و احوال نفوس ولایت کابل

صبح امروز سرگردان به دنبال دو مأمور دولت بودم که هویتم را تأیید نمایند تا سر انجام بتوانم تذکره ی جدید "عصر کرزی" را به دست آورم. پس از ساعت ها تلاش توانستم از این خوان بگذرم.

با ورق دست داشته ام به ریاست ثبت احوال نفوس کابل، واقع در چارراهی کارتۀ پروان، رفتم. سر انجام کارمند مسئول، آرشیف سوابق ام را پیدا نمود و به اساس آن به شعبه ی مربوط اطلاع داد که برایم تذکره ی جدید بدهد.

آمریت حوزه ی چهارم، هنگام خانه‌پُری جدول تذکره ی یکی از همراهانم، خلاف اصل و کنده ی سابقه، ملیت او را "افغان" نوشت. با آن که شخص همراه من به این کار آمر بخش اعتراض نمود و با نشان دادن کاپی تذکره ی سابق اش، خواست که ملیت او مانند گذشته اش تاجیک نوشته شود، اما آمر بخش حاضر به این کار نشد.

وقتی نوبت من رسید، من از ایشان خواستم آنچه را که در کُنده و سابقه ی کتاب ثبت مربوط به من نوشته است، نیز در تذکرۀ جدیدم همان را بیاورد.

آمر شعبه به حرف من نیز اعتنا نکرد و گفت که امکان ندارد. گفتم، من که چیزی زیادی نخواسته ام، فقط می خواهم که هویتم تحریف نشود و همان گونه که در تذکره ی گذشته ام، ملیتم تاجیک نوشته است، همان را بنویس!

آمرگفت: «من نمی توانم این کار را انجام دهم، باید برویم نزد معاون ریاست» وقتی نزد معاون رفتیم، او به محضی که از پشت پنجره فهمید که من چه خواستی دارم، با عصبیت غیر قابل کنترل به من بد و بیراه گفت و دستور داد که مرا نزد "رییس اداره" ببرند.

شعبه ی رییس یک پنجره به طرف بیرون و یک راه اصلی از دهلیز داشت. از راه اصلی مرا به دفتر رییس ثبت و احوال نفوس بردند. آمری که مرا همراهی می کرد، قضیه را توضیح داد. رییس عصبی شد و گفت: «قبول ندارد، برود هر جا که می رود.»

من گفتم: «جناب رییس! من همان چیزی را که در اصل کتاب ثبت نفوس در مورد هویت من ثبت شده است می خواهم. چرا باید بی موجب هویتم جعل شود؟» رئیس با خشونت به من گفت: «"تو عامل تفرقه هستی"» و از این هم جلو تر رفت و گفت: «حالا می‌خیزم دان و دماغت را یکی می کنم. این هدایت رئیس جمهور است.»

من به رئیس گفتم که مرا با این تهدید ها نترسان و نمی توانی مرا مجبور بسازی که تن به جعل هویتم بدهم. برایش گفتم که هیچ کسی به خاطر تعلقش به قومی فراتر و یا فروتر نیست؛ اما اصرار من فقط به خاطر عدالت است. اما گویا رئیس مردی از اهل استدلال و منطق نبود.

استدلال کردم که من شهروند این کشورم و حق دارم که تذکره با هویت خودم را داشته باشم. او باز هم با صدای بسیار بلند، در حالی که تعداد زیادی شاهد بودند، مرا تهدید به لت و کوب می کرد که هیاهویش همه جا را گرفته بود.

سر انجام من کاغذ را روی میزش گذاشتم و فقط گفتم: «من مثل تو نیستم و هرگز تن به این بی عدالتی سازمان یافته نخواهم داد.» و دفترش را ترک گفتم. حالا تذکره ای ندارم.

در اینجا می خواهم شکایت رسمی ام را به گوش مسئولان برسانم که به حیث یک شهروند، نه تنها سعی شده است که هویتم جعل شود، بل که حتا مورد تهدید فزیکی یک مقام مسئول قوای اجراییه نیز قرار گرفته ام.

رئیس ثبت احوال نفوس مرا تهدید به لت و کوب کرد که چرا هویت جعلی را نمی پذیرم!

شاید من از بسیار معدود کسانی باشم که در همچو موارد شکایتی می کند و تن به این اجبار نداده است؛ اما آیا با جبر و فشار می شود سیاه را سفید و سفید را سیاه نشان داد؟

آیا عدالت اجتماعی را با نفی هویت های دیگر می شود به دست آورد؟ آیا عدالت همین است که سایر اقوام را حذف کنیم تا فقط اسم یک قوم و یک هویت روی همه تحمیل شود؟ جواب من به آیا ها "نه" است.

پس از این رویداد تحقیق کردم، دریافتم که شخصی که به من توهین کرد و قصد داشت مرا لت و کوب نماید، یک خود فروخته به اسم رئیس سید آغا پنجشیر است که مأموریت دارد تا با شمشیر بران خود هر که دم از حق بزند، سرکوبش کند و با خوش‌خدمتی به جریان فاشیستی درون حکومت کمک رساند.

کدام قانون به کارمندان بلند پایه ی حکومت اجازه می دهد که یک شهروند را توهین و تهدید به لت و کوب نماید؟

تذکره ی سابق من متعلق به حدود بیست سال قبل است و در آن زمان ملیت من "تاجیک" بود؛ چه اتفاقی در ده سال اخیر افتاده است که "افغان" شده ام و خودم نمیدانم؟

آیا این یک جنایت سازمان یافته و نقض آشکار حقوق شهروندی و ارزش های فرهنگی مردمان این کشور نیست؟

می خواهم مراتب انزجار و نفرت خودم را از رویه ی فرهنگ ستیزانه و نیز خفتی که شماری از آدم فروشان برای ما روا داشته اند، ابراز نمایم.

زیبایی این ممکلت در تنوع فرهنگی و کثرت اقوام آن است که هر کدام شخصیت و هویت خود را داشته باشند و به آنها احترام گذاشته شود.

از مسولان دلسوز این مملکت تمنا دارم که به دادخواهی من توجه کنند و این شخص را به جزای اعمال زشتش برسانند و نیز از حقوق طبیعی شهروندان این کشور پاسداری نمایند.