اشک تمساح

درنگی براین سخنان ونوشته های مفت وپا درهوا بما می فهماند که ازبرکت اجلاس "بن "وبرتخت نشستن محترم حامد کرزی براریکهء قدرت توگوئی که درافغانستان بی در وبی دروازهء ما همه ء مخلوات خدا یک شبه دموکرات شدند .همه عدالت خواه وهمه سیکولار وهمه فییمنست وطرفدارحقوق زن وهمه ضد جنگ وجنگ سالاری همه ضد ترور وتروریسم ودهشت افگنی وهمه طرفداران حل سیاسی که حتی مورچه هم زیرپاهای کسی آزارنمی بیند پس بعید نیست که درچنین شرایط درهم وبرهم قهرمانان ساختگی و وارداتی هم ظهورکند چه خاصا اینکه یکی از راه های سهل الوصول بخاطررسیدن به درجهء قهرمانی ، درشرایط حاضر، نوشتن مقالات تند وتیز ومملوء ازدشنامهای رکیک، انجام مصاحبه های تیلفونی با تلویزیونها وشبکه های خصوصی، ارائهء برنامه های مبتذل وبی سویه تحت نام میز مدور ومباحثه های تلویزیونی یک جانبه وخالی ازهرگونه انتقاد ونظرات مخالف باشد که الحمدلله درین آشفته بازار، شاهدظهور قهرمانهای درین عرصه ها بوده ایم وهستیم و رجامندیم که خداوند سایهء این قهرمانهارا ازسرما کم نکند. اما ذکر این نکته لازمی است که کشورهای جنگ زده وبی ثباتی چون کشورما که ازقعراستبداد چندین قرنه سربیرون آورده و سالها طعم تلخ سانسورفرهنگی نظامهای دیکتاتور وخاندانی را چشیده معروض به چنین پدیده های منفی میباشند.درحالیکه کشور جنگ زده ای مثل لبنان که هیچگاهی حاکمیت های دیکتاتوری را تجربه نکرده است ازچنین پدیده های منفی رنج نمی برد. لبنان کشوریست که مانند افغانستان سه دهه جنگ داخلی وخارجی را پشت سرگذاشته است این کشوردارای تشکیلات فرهنگی خاص خود میباشد نیروهای سیاسی با وجود تفاوتهای قومی ومذهبی هرکدام دارای شبکه های تلویزیونی خصوصی ونشرات کتبی و انترنتی چه درداخل وچه هم درخارج ازلبنان میباشند. شکهء تلویزیونی " المنار" مربوط سازمان حزب الله لبنان است که شهرت جهانی دارد وبصورت منظم برنامه پخش میکند اما چیزیکه دربین تمام این شبکه هاو نهاد های فرهنگی بحیث قاسم مشترک پذیرفته شده است همانا حفظ وحدت وتمامیت ارضی لبنان واعتراف به تعدد فرهنگها وهویت های دینی وقومی یکدیگرمیباشد که هیچ گروه قومی ویا دینی خودرا مهمان ومهاجر حساب نمیکند وهمه بحیث فررندان وطن واحد درجهت غنامندی فرهنگ مشترک لبنان کوشا اند با وجودیکه جنگهای داخلی پیکرزخم آلود لبنان را می آزارد وهرازگاهی جلوه های اختلاف وتعصب سیاسی تاسرحد ترورهای فزیکی نیز ظهورکرده است اما به هیچ صورتی چنین اختلافاتی تهدید کلی برسلامت لبنان واحد بحساب نمی روند. درحالیکه اگروضعیت فرهنگی وسیاسی کشورجنگ زده خودمانرا با آن کشور مقایسه کنیم اززمین تا آسمان تفاوت رامی بینیم اولین تفاوت نبود زبان مشترک ملی است که هیچگاه قادربه پیدا کردن آن ، میان خودما نشده ایم. وحتی این را هم نپذیرفته ایم که آیا کشورما دوزبانه باشد یایک زبانه ویاهم چند زبانه دوم اینکه درکشورما اختلافات سیاسی درکل، معنای نفرت وکراهیت را برای بعضی ها داده است بسیاری ها دشمنان سیاسی خویش را چنان می پندارند که گوئی خداوند از روز ازل همه انواع بدیها را دروجود وی خلاصه کرده وهیچ اثرخوبی ونیکوکاری در وجود وی دیده نمیشود.آیا با چنین روحیهء آشفته وحالت تند روانی ، طبل وحدت ملی را به صدا در آوردن خیلی مسخره ومضحک به نظرنمی آید؟ مشت نمونهء خرواراگریکی ازین افراد بیسواد وبیمار روانی بنام محترم نعمت الله خان ترکانی را مثال بزنیم درمی یابیم که واقعا بازارفرهنگ وسیاست درکشورما به ابتذال کشیده شده است. ازنظرترکانی، گناه وجرم ، حالت فردی ندارد هرکسی میتواند به جرم کس دیگر مجازات شود، اگر ابن سینا وخوارزمی وابن رشد درقرون ماضی ازطرف ملاها تکفیر وتفسیق گردیدند ازنظرایشان ملاهای امروزباید قتل عام گردند یا کفارهء عمل اسلاف شانرابپردازند ولب به سخن نگشایند اگرقوماندانهای شورای نظاردرافشارمرتکب جنایت جنگی شده اند رزاق مامون باید مجازات شود وحد اقل این حق هم از او سلب شود که سلطنت امانی را به نقد بکشد با این منطق وبا این سویه علمی که جرأت را جرعت بدعت را بدهت وهزاران غلطی املائی وانشائی موصوف ادعای معلمی دررشته تاریخ وادبیات را هم دارند که گویا روزی فرزندان وطن را درس وتعلیم داده اند بدا بحال آن شاگرد بیچاره ایکه ازدست چنین معلم بیسواد وبی منطق فارغ شده باشد. واما در زبان پشتو وضعیت بدترازین است زیرا درزبان پشتو برعلاوه قلت نویسنده گان واهل خبره سانسور قبیلوی نیزبیداد میکند زمانیکه سانسورقوه تفکر واندیشهء فردی یا جمعی را درحصارخود بپیچاند، جامعه سیرقهقرائی خویش را می پیماید. یکی ازپیامگذاران دایمی سایت کابل پرس^? بنام "جلال آبادی" که گاه گاهی پیامهای بی سرو پا را میگذارد درظاهر امراز هواداران مرحوم عبدالمجید کلکانی خودرا معرفی کرده که اگرراست باشد خداوند توفیق بیشتربرایش ارزانی کند اما چنانچه ازسیاق کلام و وضعیت روحی ومزاجی اش معلوم میشود وی بسان دیگر، دگراندیشان پشتون و پیروان جریان فکری شعلهء جاوید سخت درمضیقه قراردارند آنها هیچگاهی مجال این را پیدا نکرده تا به زبان پشتو افکار ونظریات خویش را ولو هرقدر بی پابه هم باشد ابرازکنند اما بخشی ازخلقیهای افراطی که درزمان حاکمیت صدروزهء حفیظ الله امین خواهان پشتونیزه نمودن کل افغانستان واعمار جامعهء سوسیالیستی با کمیت حداقل یک ملیون نفربودند امروز سرازگریبان مجاهدان ومقاومتگران ملی وطن برآورده اند. مجاهدیکه غایه وهدف جهاد خودرا نمیداند مقاومتگریکه خود ازدشمن اشغالگر پول وسلاح بدست می آورد معمای که حتی خود گرداننده گان این دور تسلسل باطل را گیچ ساخته است. اما آنقدرها هم گیچ کننده نیست زیرا زمانیکه بعد قومی وقبیلوی بحران کنونی افغانستان مطالعه شود معلوم میگردد که تمام ترفندها ونیرنگ ها بخاطر حفظ وتقویت قدرت مطلقهء قومی وهژمونیزم قبیله ای براه افتاده است که اکثریت قاطع مردم افغانستان ازآن نفرت دارند وهرگزخواهان احیای همچویک نظام مطلق العنان نیستند.