داستان یک پادشاه فراموش شده!

آیا با اتفاقاتی که در این هفته از فوتبال ایتالیا و بخصوص بازی روسونری مقابل ناپولی افتاد می توان با قطعیت نظر داد که پایان کار جیلاردینو فرا رسیده است؟ آیا می توان گفت که حضور پاتو دیگر هیچ مجالی را برای ستاره ناکام میلان فراهم نخواهد کرد؟

سال 2005 بود که جیلاردینو در پارما پادشاهی می کرد. او 23 گل زده بود و مهمتر از همه اینکه گلهای او به صورت مستقیمی در نجات دادن تیمش از سقوط به دسته پایینتر موثر بود. در آن زمان ستاره 22 ساله بود. در آن زمان همه جا صحبت از آلبرتو، پدیده جدید فوتبال ایتالیا بود و صحبت از قیاسهای درست و گاهی بیجای او با دیگر بزرگان فوتبال بود، همانی که امروزه در مورد پاتوی برزیلی شاهد هستیم و این پاپاراتزی ها بودند که همه جا در پی شکار او بودند. به یاد بیاوریم که در سال 2004 و رقابتهای یورو 2004 تراپاتونی حاضر نشد که جیلا را به ترکیب تیم ملی راه دهد و چه غوغایی در سطح ملی به راه انداخته شد، ولی همه اینها مربوط به گذشته است و در همانجا باقیمانده است.
اگر منصف باشیم جیلا در روسونری چندان بد کار نکرده است ولی انتظاری که از او می رفت و یا بگوییم انتظاری که فراتر از توان او تصور شده بود سبب شد تا همیشه زیر ذره بین باشد، فراموش نکنیم که همین حضور جیلا در سان سیرو سبب تقویت این ایده در ذهن گالیانی و برلوسکونی شد که زندگی بدون شوچنکو با حضور جیلا و عنصر باتجربه ای همچون اینزاگی نیز ممکن است، ولی با رفتن شوچنکو عملا این پروسه نتیجه نداد.

میلان بدون شوچنکو کج دار و مریض کار می کرد تا اینکه گالیانی در ژانویه سال گذشته دست به کار شد و رونالدو را از رئال به میلان آورد. در این برهه زمانی بود که عملکرد کلی جیلا رو به ضعف نهاده بود، دیگر هیچ اعتمادی به نفسی در او دیده نمی شد و شاید عملکرد باشگاه که اعتمادش را تا حدودی از او سلب کرده بود در این مورد تاثیرگذار بوده است. رونالدو آمد تا مشکل گلزنی میلان در کالچیو را حل کند، از آنسو ترکیب کاکا و اینزاگی نیز در لیگ قهرمانان خوب کار می کرد، میلان از همان زمان پاتو را تحت نظر گرفته بود و همه اینها برای جیلا اوضاع سختی را به تصویر می کشید.

پادشاه شکست خورده در هفده بازی که در فصل گذشته برای روسونری انجام داد هشت گل به ثمر رساند ولی مشکل اینجا بود که دیگر جیلاردینو به چشم نمی آمد. جنجالهایی که در شلوغی بازار نقل و انتقالات و بعد از قهرمانی میلان در لیگ قهرمانان او بپا کرد و بصورت مستقیم خود را با گالیانی درگیر کرده بود سبب شد تا همه درباره خروج او از میلان برنامه ریزی کنند اما اینچنین نشد و ماندنی شد. جیلا عقیده داشت که در سیستم های آنچلوتی دیگر جایی ندارد. اوضاع به همین منوال می گذشت و میلان فرسوده نیم فصلی تلخ را به پایان رساند و به تعطیلات زمستانی رفت. با شروع دوباره بازیها در حالی که همه انتظار رونمایی از زوج پاتو ـ جیلاردینو را داشتند شگفت زده شاهد حضور یک مثلث برزیلی در همان نیمه نخست بازی بودند که عبارت بود از کاکا ـ پاتو ـ رونالدو. این مثلث عملکرد عالی ای داشت و بازگشت میلان رویایی را خبر می داد و در این صورت هر مربی ای به ترکیب برنده خود دست نمی زند.

جیلاردینو این روزها حال و روز خوشی ندارد. او از آن جمله بازیکنانی است که در همان ابتدای کار خیلی چیزها را بدست آورده است، از جام جهانی بگیر تا لیگ قهرمانان و همچنین افتخارات متعددی شخصی. اما او در میانه راه دوران حرفه ای خود است و این راه را باید تا به انتهایش به خوبی بپیماید. در این میان شاید چزاره پراندلی مربی اسبقش در پارما که اکنون در فیورنتینا کار می کند شاید بتواند برای این ستاره نیمه افول کرده ایتالیا کاری بکند.