چکیده از گفتگو با بانو ذکیه مجددی

بیست چهارم ماه جوزا به عنوان روز مادر در افغانستان نام گزاری شده است در چنین روزی از مادران و مقام والای آن تجلیل به عمل می آید، بدین بهانه گفتگوی مختصر داشتم با بانو ذکیه مجددی رییس سازمان کمک به مهاجرین افغان در شهر میسسگا ایالت آنتاریوی کشور کانادا، خانم مجددی را میشود به عنوان یک مادر نمونه و یک زن موفق مطرح کرد.

سعی میکنم که این گفتگو را از حالت رایج آن که به صورت فرمولیزه آن نشر میشود خارج کنم و نکات برجسته آن را بصورت فشرده محضر شما خوانندگان گرامی تقدیم نمایم .

وارد دفتر این بانو میشوم، ایشان با مهربانی مادرانه و با احترام خاصی با من احوال پرسی میکند و مرا به نشستن روی چوکی مقابل خودش دعوت میکند هنگام که گفتگو را آغاز میکنم صداقت خاصی را در کلامش میابم سیمای این بانو پنج دهه تجربه از زندگی را نمایش میدهد، این پنج دهه تجربه زندگی، از او صخره ی استوار ساخته است و اعتماد به نفس آهنین به او به وجود آورده است.

خانم مجددی مادر چهار فرزند دختر است که سه فرزند از این بانو با موفقیت تحصیلات عالی را در رشته های مختلف به اتمام رسانده است و فرزند چهارم او در دانشگاه مکمستر در سال سوم درسی مشغول تحصیل میباشد.

بانو مجددی در سال 1979 به دلیل خشونت و ظلم که علیه این خانواده صورت گرفته بود افغانستان را ترک میکند، او می گوید 97 نفر از خانوداه مجددی با سر کار آمدن حکومت کمونیستی به قتل رسیده است که از جمله 18 نفر آن از اعضای خانواده خودش میباشد.

او از تلاش هایش برای کمک به مجاهدین در پاکستان یاد کرد که چگونه خانه به خانه اعانه جمع آوری میکرده است تا به مجاهدین آن زمان کمک کند. او از درد و رنج که هموطنانش در افغانستان و در طول این سه دهه متحمل شده است و هر آنچه که بر این سرزمین گذشته است به شدت ناراحت به نظر میرسد و دم بدم آه و افسوس میکشید.

خانم مجددی بعد از ازدواج عازم کشور آلمان میشود و نه سال از عمرش را در آنجا میگذاراند و نزدیک به بیست دو سال است که در کانادا زندگی میکند ایشان از مشکلات و اتهامات که در کانادا به او نسبت داده شده بود یاد آوری میکند و از تلاش هایش برای تبرئه آن اتهامها بی اساس .
ایشان به یاد میاورد که چگونه با صلابت و استواری در مدت سه سال، حکومت کانادا را متقاعد میسازد که این اتهام یک دسیسه سیاسی بوده و واقعیت نداشته بود. ایشان از گرفتن غرامت نزدیک به دوصد هزار دالر از سوی ارگان های دولتی را برای اشتباه که مرتکب شده بودند خوداری کرده ، و گرفتن آن مبلغ غرامت را، توهین به خودش میدانسته است.

این بانو پس از آنکه دادگاه کانادا اورا از اتهامهای وارده تبرئه میکند در پی خدمت به هموطنانش قدم میگذارد و با بنیانگذاری "سازمان حمایت از مهاجرین افغانستانی" فعالیت های رضاکارانه ی را با تعداد از همکارانش آغاز میکند ، و در سال 2009 میلادی این سازمان به صورت رسمی دفتر کاری اش را با حضور مقامات محلی و نمایندگان احزاب سیاسی افتتاح میکند.

خانم مجددی به صدها خانواده ی اشاره میکند که از سوی این سازمان خدمات لازم را دریافت کرده است و او افتخار میکند که توانسته است در خدمت هموطنانش باشد.
حمایتهای این سازمان به مدیریت بانو مجددی باعث شده تا ده ها خانواده از کشور های مختلف ، عمده تا از کشورهای ایران و پاکستان به عنوان مهاجر در کشور کانادا پذیرفته شود و ده ها پرونده متقاضیان مهاجرت از افغانها در حال حاضر تحت برسی و مراحل پروسس خودش را طی میکند.

در پرسش به این سوال که آیا هموطنان ما از کشور دیگر نظیر پاکستان ، ایران و سایر کشورها میتوانند از طریق این سازمان متقاضی مهاجرت به کانادا گردد؟ ایشان افزودند البته که میتوانند از این سازمان حمایت دریافت کنند اما بعضی ملاحظات است که باید متقاضی از آن آگاهی بیابد.
در آخر صحبت ها، با شوخی از ایشان میپرسم شما که در در اوایل جهاد فعالیت های زیادی داشتید و با سران و رهبران جهادی از نزدیک آشنایی داشته و احترام زیادی به آنان دارید، تصور نمی کنید که تمام دست آورد های جهاد را بخاطر بدست گرفتن قدرت پس از سقوط حکومت نجیب الله و با راه انداختن جنگ های داخلی در طول آن چهار سال برباد داده اند؟ با لبخند گفت: من به علما و به علمیت شان احترام دارم و با عملکرد های سیاسی شان هرگز موافق نیستم حتی به کاکایم (عمو) حضرت صبغت الله مجددی.
گفتم آخرین جمله ی که دوست دارید بفرماید! میگوید: مردمم را دوست دارم و خدمت به آنان را افتخار میدانم.