تاریخ نویسان حزبی و حزبی نویسی تاریخ
رزاق مامون چی می خواهد؟
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
نوشتن درمورد جنگ های خانمانسوز چنددهه گذشته درافغانستان و قتل مسعود و دیدگاه های مخالفان و موافقان آن درچنین شرایطی کارساده یی نیست. آن هم برای منی که هیچ گاه عضو احزاب سیاسی و حزبی و استخباراتی نبوده ام و ازنظر سنی هم این امر برایم ناممکن بوده، قدری مشکل است . اما با نگاه به این ده سال گذشته به آسانی متوجه می شویم که هرآدم لمپنی که خواسته است به شکلی خود را به مقام و منزلتی و چوکی یی برساند به تعریف و تمجید ازمسعود و دیگر شخصیت های کشته شده و درگیر درجنگ های کنونی که فعلا هم بازمانده گان شان اختیار دارامنیت عامه استند ،برخواسته و تعریف و تمجید ازاو به یک مد تبدیل شده است.
انگیزه نوشتن این چند سطرنوشته های است که اقای رزاق مامون تحت عنوان رد پای فرعون در مورد نقش ایران درکشته شدن احمدشاه مسعود ازمدتی بدین سو درسایت های مختلف انترنتی نشر کرده ، می باشد.
نوشتن درمورد جنگ های خانمانسوز چنددهه گذشته درافغانستان و قتل مسعود و دیدگاه های مخالفان و موافقان آن درچنین شرایطی کارساده یی نیست. آن هم برای منی که هیچ گاه عضو احزاب سیاسی و حزبی و استخباراتی نبوده ام و ازنظر سنی هم این امر برایم ناممکن بوده، قدری مشکل است . اما با نگاه به این ده سال گذشته به آسانی متوجه می شویم که هرآدم لمپنی که خواسته است به شکلی خود را به مقام و منزلتی و چوکی یی برساند به تعریف و تمجید ازمسعود و دیگر شخصیت های کشته شده و درگیر درجنگ های کنونی که فعلا هم بازمانده گان شان اختیار دارامنیت عامه استند ،برخواسته و تعریف و تمجید ازاو به یک مد تبدیل شده است.
رهبران مختلف جهادی افغانستان که سالها با همدیگر درجنگ و جدل بوده اند و نتایج آن کشته شدن هزاران انسان بیگناه و آواره گی میلیون ها تن ازهموطنان ما را در پی داشته، با فرارسیدن سالگرد کشته شدن مسعود گرد هم می آید و با کلمات قلبه و سلمبه و با صفاتی چون سردار شهید، علمبردار آزادی، عدالت خواه ، شهید راه حق و شیر و شکر و چاکلیت مینو .....سخنرانی می کنند. در حالیکه اگر ده متر آن طرف ترازمحل برگزاری محفل را نگاه کنند،خرابه های سگ جنگی های شان تا هنوز به جا مانده و ادم را به این فکر می اندازد که اگر تمام شما این همه صفات خوب را داشتیدپس این جنگ ها به خاطر چی بود؟
می گویند که ما مرده های بد و زنده های خوب نداریم و همین مساله نشان می دهد که مردم افغانستان در مجموع بیش از آنکه شخصیت پرور باشند شهید پرور، شخصیت کش استند.
در این چند دهه گذشته به خاطر وضعیت اسفبار جاری درافغانستان، بسیاری ازافراد فعال درعرصه های مختلفی سیاسی و فرهنگی و اجتماعی به خاطر وابسته گی های قومی، فکری، نژادی ، قبیلوی و ناسیونالیستی جذب احزاب و سازمان های سیاسی و نظامی شدند که هیچگاه به منافع تمام مردم و ملیت های مختلف ساکن افغانستان نمی اندیشیدندو با سقوط طالبان و امدن امنیت نسبی درافغانستان تعداد زیادی از این فعالان باردیگر وارد میدان شدند و به شکل های مختلفی به همان مسایل گذشته دامن زده اندو کوشش نموده اند واقعیت ها را وارونه جلوه دهند.
از کشته شدن مسعود زمان درازی نمی گذرد و جنگ های چندین ساله او با روسها و به دنبال آن جلب حمایت روس ها و جنگ های میان گروهی و کوشش برای انحصار قدرت برای همه معلوم است.اما کوشش نمودن افرادی مانند رزاق مامون که مسعود را می خواهند مانند فرشته جلوه دهند و مخالفان مسعود که، او را به عنوان قاتل و راهزن ودزدگردنه گیر و سنگ فروش معرفی می کند می تواند زمینه بسیاری از مسایل را که می تواند راه ها را برای ملی سازی تاریخ ، وحدت ملی و داشتن یک نظام دمکراتیک ملی و نفرت از نژاد پرستی هموار کند می گیرد.
گذشته های تاریخی درکنار اینکه هویت ملی ما را می سازد، رفتار های اجتماعی کنونی ما را نیز تحت تاثیر خود قرار می دهد و درصورتی که ما نتوانیم روی مسایل گذشته خود توافق داشته باشیم هیچگاه نخواهیم توانست درمورد مسایل اینده به توافق برسیم.
به طورمثال وقتی ازاحمد شاه مسعود به عنوان قهرمان ملی یاد می شود و خیایان ها را به نام این شخص نام گذاری می کنند همین نام برای بسیاری ازملیت های دیگری ساکن افغانستان مانند توهین تلقی می شود و درصورت اهانت به مسعود یعنی اهانت به تمامی افرادی که از اوخوشش می اید و یا به همین شکل در مورد عبدالرحمن خان و....
تاریخ افغانستان و جنگ های این چند دهه گذشته بیش از آنکه قصه یاجوج و ماجوج باشد سرگذشت زندگی و بدبختی و اواره گی میلیون ها انسان است و نوشته های آقای مامون جدا از اینکه ازنظر علمی نادرست است و تنها منابعی را که ایشان در این کتاب از ان نقل قول می گیرد، سازمان استخبارات شورای نظار و چند نقل قولی هم از احمد رشید خبرنگار پاکستانی است، راه ها را برای درک واقعیت جنگ های چند سال گذشته و رفتارهای احزاب های مختلف جهادی نیز می گیرد.این کتاب تنها نام اش نقش ایران در قتل مسعود است اما محتوای کتاب در مورد بسیاری از جنگ های است که در دوران مسعود اتفاق افتیده .
نمونه یی از تکنیک های را که مامون در این نوشته ها به کار برده این است:
مبالغه در ستایش یکی و نکوهش دیگری . شکست های یکی از احزاب سیاسی را به خاطر خوش قلبی و مظلومیت آن و پیروزی های دیگری را که اگرچند در یک جنگ داخلی هیچ برنده ای وجود ندارد ،نسبت دادن به کمک خارجی .
دربسیاری ازمواقع وقتی مسایلی می تواند بیشتر ازاین نام شورای نظار را دراذهان عامه بد نماید آقای مامون به سادگی تمام از ان می گذرد و فقط در دو یا سه جمله قضیه را حل و فصل می کند.
تمام منابعی را که نویسنده از آن نقل قول می کند سازمان جاسوسی شورای نظار است.
ما در صورتی می توانیم در مورد گذشته به توافق برسیم که واقعیت ها را آن طور که است و از یک چشم دید کامل نه از یک زاویه کوچک ببینیم و بیان نمایم. اکثر این رهبران جهادی ارزشی آن را ندارند که ما توجیه گر خشونت و خشونت گرایی آنها باشیم. شاید این نوع توجیه گرایی برای زمان محدودی بتواند ما را به آب و نان و شهرتی برساند اما ضربه بزرگی به ایجاد وحدت ملی و تاریخ ملی خواهد زدو شهرت همیشه گی هم برای کسی ببار نخواهد آورد.
ادامه دارد...
رد پای فرعون
نقش ایران در ترور احمد شاه مسعود/ سرگفتار نویسنده
بخش اول: مهمان سرکش
بخش دوم: جلسه القاعده درقندهار
بخش پنجم: نگاهی بر چلیپای شمشیر ها
بخش هشتم: گژدم عربی، سحاری امریکایی
بخش یازدهم: پیشمرگان عرب در پنجشیر- تخار
بخش پانزدهم: مرحله دوم تحقیقات
بخش شانزدهم: ایران و احمد شاه مسعود
بخش هفدهم: طرح تجزیه افغانستان از سوی ایران
بخش هجدهم: کابل؛ دیدار با ملا عبدالصمد خاکسار
بخش نوزدهم: شعار دشمنی، دست دوستی
پيام‌ها
12 آپریل 2011, 11:16, توسط rastgo
کاوه غرجی
bradar grami . az awghan ha shak nist ke na tanha ba masood balke ba tamam karnama hai ghair qawm awghan ba chashm haqarat menegarand . ama hale dar in site ha dida meshawad ke hazara ha ham shoro kardan ke az haqaayeq wa rahbari Moqawomat tawasot masood sarbaz bezanand . in ashkar ast ke farmande kol moqawamat Masoud bod . az khair masood moqawomat masoud imroz ba qawle shuma ba wasfe haman wahshat wa sag jangi hai shan az ehteram khas dar parliman barkhordar hasted . magar digaran nabodand ke awalin raket ra ba janeb shahrian kabul frestadand ? magar digaran nabodand ke az Danishgah kabul barai khod sangar nezami sakhta bodand ? wa megoftand ke ma haq megirem 35 % ! magar chura emroz wa diroz az hakomat pashtun ha hamin haq ra namekhastand ? bakhatere inke ma aqwaam ghiar pashtun ba yak digar tan namedihim ! magar khalili ha wa dostom ha , abdul haqa ha , malik ha az sangar dar moqabil 18 ha farar nakarda bodand wa ba khana hai mujalal dar istanbul wa mashhad takia nazada bodand ? magar ki bod ke dar sanglaakh ha , dar dasht hai shamal afghanistan jang mekard ? aya masood bod ya kase digar ? Man fekr mekonom ke masood pish az qahraman shudanish bad az zendagi shuhrat kafi wa khod dasht . wa 100 ketab dar barai karnma haiysh naweshta shuda ke dar bara hich yak rahbar afghanistan naweshta nashoda ta hanoz . wa hamin shohrat emrozi masood ra ham khodash kamaye karda na Razaq maamon . agar bayadat bashad dar dawran moqawomat hamesha dar tv hai biron marzi gap az masood bod na az kase degar . masood ra hama az mustaqel bodan wa watan parasti wa qate bodanash dar jahan meshnasand . Masod dar maamela solh , kheyanat shahid nashod balke estada jaan dad wa khareji ha tawasot hameian dakheli shan az marz ha wa az 1000 km dor barai qatlash amada bodand . dar sangar ke masood koshta shuda , ana sangar defa az afghanistan bod wa arzash hai azaadi . na kodam jang degar . . agar ba jang hai kabul negaah konim hama jang ha alaih masood wa etelaf ha alaih dawlat sabiq tawasot hamsaya ha tarh rizi shoda bod . namona ash shurai hamahangi ke aghai Marhom mazari sakhta bod wa ba doshman qasam khorda hazara ha (golbedin ( etelaf kard ta masood ra tazeef konad ama chi shud ? hale mekhahid ke ba jang hai hai khod kridet bedihed wa kasanike mawred hamla qarar dashtan tahmat wairangari bezanid ! agar shuma mekhahid ke wahdat meli kharab nashawad az sefat tan dar bare masood ter hastim , faqat khamoshi ekhtiar konid behtar khahad bod . wagarne dar shuma 1000 aib hast ke ma bakhater wahdat meli az an serf nazar mekonim wa az jang hai guzashta yad namekonim.
13 آپریل 2011, 12:39, توسط tareq
aqaye mamoon chez haye baraye goftan dasht , aan ha ra nawesht wa dar dastrase hama qarar dad, hala agar khodat ya har kase degare metaanad khelafash ra sabet konad , besmellah, memanad masayele ke dar sal haye bad az soqote komoneest ha rokh dad , az nazare man dar taye dar geri haye aan sal ha hama moqasser hastand , ham ahzab ham mardom , agar mardom farzandaneshan ra be qayd a shart dar ekhteyare een dallalane seyasi qarar namedadand mesle ke emroz ham qarar medehand , na massoud na mazari na dostom na hekmatyar wa na ham heech kase degar ba tanhaye tawanaye ba atash kashedan watanam ra na dasht. pas hama moqasser hastand , tanha memanad een ke ki awal shoro kard wa ki dowom, wa een ham mesle homan qaziyaye tokhm wa morgh ast , magar ba har hal hech kase be gonah nest hama gonah garand , hama zolm kardand wa aslan mazlome wojod nadarad, hama bashendagane een sarzameen sawarane yak kishti and wa harkase ba hade tawane khod yak goshaye az een keshti ra sorakh kard, tanha farqe ke darad een ast ke harkase aan goshaye ra sorakh kard ke khodash dar aan namezeest.
ok
14 آپریل 2011, 11:00, توسط گوربز خان "عطاخیل "
به جواب آقای کاوه غرجی باید نوشت : اینکه رزاق مامون بخاطر نان ونوا کتاب خویش را نوشته است باید درین مورد اندک دقت بخرج دهید. من فکر میکنم که پیام طارق جان تا اندازهء زیادی منصفانه وبدور از تعصب های جاهلی نوشته شده است ومن با بسیاری ازنقاط پیام جناب طارق همنوا میباشم. تنها رهبران را مسؤول تمام جنایات قلمداد کردن کارمنصفانه نیست بلکه کسانیکه این رهبران را پشتیبانی وحمایت انسانی ومالی کرده اند نیز ملامت اند.
آقای کاوه غرجی نوشته است که منابع استنادی آقای مامون سازمان استخباراتی شورای نظار است وکتاب احمدرشید پرسش اینجاست که اطلاعات را از درون منابع استخباراتی بیرون آوردن کار تحقیقی حساب میشود یانه؟ اگر آقای احمد رشید تنها دومین منبع استنادی برای مامون میباشد واین کار او نقص شمرده میشود پس هر نویسندهء امریکائی وفرانسوی که به احمدرشید اتکا میکند ننیز از اعتبار ساقط است. سوال اینجاست که غیر از احمدرشید دیگر چه منابع وجود دارد که آنرا رزاق مامون ازنظر دور انداخته است چرا آقای کاوه غرجی ازآن منابع ذکرنمیکند وصاف وساده نمیگوید که این منابع موثق تر ازمنابع قبلی است؟ دیگر اینکه آیا مامون بصورت عمدی وقصدی ازذکر منابع مخالف ابا ورزیده است یا چطور؟ بازهم بنا به گفتهء جناب طارق چرا کاوه جان غرجی قبل ازحمله بررزاق مامون دنبال یافتن منابع موثق تری که نفی کننده منابع مامون باشد نمیگردد که فقط به هجوم وتعرض و ترور شخصیت مامون می پردازد؟
موضوع دیگر اینکه آقای کاوه غرجی میزان منفور بودن مسعود را با امیرعبدالرحمن خان مساوی میداند آیا این آب انداختن در آسیاب دشمنان انحصارطلب قومی نیست؟ به نظرمن این موضوع تا اندازهء، خودش سوال برانگیز است که اگر این پیام را میخوانند میتوانند جناب ایشان درنوشته های آیندهء شان جواب بگویند که قرار دادن مسعود درکنار عبدالرحمن خان تا چه حد منطقی ومعقول به نظر میرسد وتا چه حد واقعیت دارد؟ .
به نظر من اگر رزاق مامون به آنچه که نوشته است صادق نمی بود ویا به قول معروف متعصب ویکجانبه نگر می بود هرگز سایت کابل پرس? را بخاطر نشر قسمت های ازکتاب خویش انتخاب نمی کرد. هستند سایتهای زیادی که به مرض خود سانسوری مبتلا میباشند ونظریات خلاف دیدگاه متصدیان امور مجال نشر نمی یابد.
اما رزاق مامون درسایت آزاد کابل پرس قسمت های مهم کتاب خویش را تقریبا به نظرخواهی گذاشت واز ارائهء نظریات دیگران ترس هم ندارد این خود دلالت برصداقت نویسنده وباورمند بودن نویسنده به تکثر آراء ونظریات متضارب میکند نه دلالت بر جبن ویا ترس یا کدام معامله گری. اگر کاوه جان غرجی میخواهند تاریخ نویسان حزبی را بشناسند باید زبان پشتو را فرا بگیرند وسری به سایت های بینوا وافغان جرمن انلاین بزنند تا نویسنده گان حزبی را خود به چشم سر ببینند که آنها کی ها اند وسایتهای نشرکننده که هرروز القاب سلمبه وقلمبه را چون علامه واستاد وکاندید اکادمیسن ونویسندهء وطنپرست بی بدیل وغیره را از آن برای شان تفویض میکنند وهیچ مخلوق خدارا درردای کبریائی ایشان مجال اعتراض نیست بچشم سر ببینند آنگاه وضعیت را با کابل پرس ومامون مقایسه کنند درک خواهند کرد که تاریخ نویسان حزبی ویا حزبیان تاریخ نویس کی ها اند. دومین کاری که آقای کاوه غرجی بخاطرشناخت تاریخ نویسان حزبی ویا حزبیان تاریخ نویس باید بکنند سری به پورتال افغان جرمن انلاین بزنند وببیند که آیا به اندازهء یک سر مو نظریات مخالف درمورد امیر عبدالرحمن خان را کسی اجازهء نشر میدهد ییانه؟
بفرمایند آقای کاوه غرجی یک نقدی را دررد اسنادهای جعلی احسان الله خان مایار یا اعظم سیسانی که بادیده درائی تمام درراه تبرئه وقهرمان سازی خون ریزان وسفاکان قرون ماضیهء این کشور می کوشند درافغان جرمن بنویسند تا دیده شود که کی بیشتر قدرت تحمل شنیدن آرای مخالف را دارد و کی تاریخ های یکجانبه وجعلی را می نویسد و درمقابل کیها به نظریات مخالف ارج قایل هستند. خوب میشود که آقای کاوه جان غرجی ازتاریخ نویسان چون آقای سیستانی را نیز مطالعه کنند وببینند که تاریخ نویس حزبی کیست وحزبیان تاریخ نویس کیها اند.
به نظربنده طوریکه آقای طارق هم ذکر نموده اند تنها یک فرد را زیر بار ملامتی انداختن ودیگری را قهرمان جلوه دادن راه حل نیست. یعنی اینکه ما اگر امروز به این معتقد شویم که آنچه که مسعود عمل کرده خوب بوده وازهرگونه اشتباه وخطا مبرا بوده درمقابل آنچه که رقیبان هزارهء وی نموده اند همه خیانت وسراسر اشتباه بوده ویا برعکس آن هرعمل شهید مزاری قابل توجیه است وصبغهء دادخواهانه داشته وهرعمل مسعود وشورای نظار خیانت ملی و وطنفروشی هردوی این نظریات با اصل وفاق ملی درتضاد است. من شخصا راجع به مطالب مندرج درکتاب مامون سوال های زیادی دارم که نیاز به پاسخ دارد امادرکل کتابش را هرگز بصورت کل رد کرده نمی توانم وبرچسپ جعل ودروغ وقهرمان سازی را به آن اندازه ای که دیگران این عمل زشت را دیده ودانسته تکرار میکنند بر وی نمی زنم .
مامون تنها درباره مسعود کتاب ننوشته است امروز کتابهای دیگر مامون خصوصا ماجرای کشته شدن دکتورنجیب الله حتی مورد تائید شدید ترین دشمنان مامون قرار دارد که درین مورد یک مقاله به زبان انگلیسی نیز نوشته ام خدا کند که درسایت کابل پرس نشر شود