تاریخ را تحریف نکنیم

خراسان نام پر افتخار افغانستان از آغاز دورۀ اسلامی تا قرن 19 میلادی است و نه تنها سراسر افغانستان را در برمی گرفت بلکه ولایات مرو، طوس، نیشاپور و ولایت پشتونخوای پاکستان را نیز احتوا می کرد و همانطوریکه جغرافیا نویسان قدیم گفته اند، خراسان و هندوستان بهم متصل بودند.

مؤرخان مشهور ما مرحومان غبار، کهزاد، حبیبی و فرهنگ همه دراین باره اتفاق نظر داشته اند. چون معنای خراسان مطلع شمس یا جائی است که آفتاب از آن می آید، گاهی بجای خراسان مشرق هم گفته اند و در آثار دورۀ سامانی و غزنوی به پادشاهان خراسان " ملوک مشرق" هم گفته شده.

استاد حبیبی در تاریخ افغانستان می نویسد که تا چند سال قبل هم وقتی که افغان های مقیم بمبی و کلکته که بیشتر از ولایت پکتیکا بودند می خواستند به وطن برگردند می گفتند! خراسان ته حو.

با آنکه کاربرد کلمۀ افغانستان به معنی افغانستان حالیه از سال 1801 که زمان شاه شجاع است شروع شد، اما شخص شاه شجاع نیز در مقدمۀ خاطراتش که هنگام اقامتش در هند نوشته شده می نویسد که این خاطرات را برای آن می نویسد که در خراسان مورد استفاده قرار گیرد.

حتی سال ها بعداز آن با بقدرت رسیدن امیر محمد افضل خان ، بر سکۀ او نوشته شده بود که: دو فوج مشرق و مغرب زهم مفصل شد ----- امیر ملک خراسان محمد افضل شد.

در بارۀ اینکه منطقۀ صوبۀ سرحد و تمام بخش های پشتون نشین پاکستان نیز شامل خراسان بوده اند، شعر رحمان بابا و سایر قراین شاهد موثق است. هنگام سفر و اقامت در هندوستان رحمان بابا گفته است: مسافر دهندوستان دخراسان دی زما روح.

البته در موردیکه بر اثر لشکر کشی ها و تسخیر شهر ها طبعاً هر قسمتی که برای چندی از خراسان مجزا می شد، تا زمانی که از پیکر خراسان مجزا می بود، موقتاً نام خراسان بر آن اطلاق نمی شد.

تسمیۀ افغانستان دورۀ اسلامی بنام خراسان آن قدر روشن است که هیچگونه کج بحثی و تحریفی نمی تواند درآن تغیری بیارد.

اینکه همسایۀ غربی ما کلمۀ خراسان را بر دو ولایت خود اطلاق می کند امر عجیب نیست. برادران ایرانی ما بغرض اختطاف کردن افتخارات تاریخی ما نامگذاری های جالب نیز کرده اند. سیستان تاریخی همان ولایت نیمروز و اطراف آن است اما آنان کلمۀ سیستان را بر دو سه دهکدۀ آن سوی سرحد و قسمتی از بلوچستان رسمیت داده اند. زابل تاریخی که زادگاه رستم است همین زابل ما و مناطق اطراف آن است، همسایۀ غربی ما در همین دوره های اخیر این کلمه را بر ناحیه ئی از ایران که هیچوقت زابل نبوده اطلاق کردند.

من امید وارم که بعضی از وطنداران ما که با روحیۀ تعصب می نویسند نسبت کلمۀ مبارک خراسان را که در زبان رسول اکرم "ص" نیز با عزت یاد شده و هویت ملی مارا در یک هزار و سه صد سال تمثیل کرده است، با لحن گستاخانه یاد نکنند. خراسان به همۀ اقوام افغانستان متعلق بود و افتخارات آن هم به همۀ آنان تعلق می گیرد. افغانستان عزیز ما ادامۀ آریانا و خراسان است.