گفت و گوهای لندن مخالف منافع ملی و تخلف از نزاکت های دپلوماتیک است

به تاریخ دوم مارچ کمیته خارجی پارلمان انگلستان فیصله کرد که ادامه فشار بر طالبان بی نتیجه است بی بی سی از قول این کمیته می نویسد: «براساس گزارش این کمیته، شواهد نشان می دهد که عملیات شدید ضد شورش که در حال حاضر علیه شورشیان در افغانستان در جریان است، موفق نخواهد شد.این گزارش همچنین طرح ادامه عملیات همه جانبه علیه طالبان به منظور جلوگیری از بازگشت القاعده به افغانستان را به چالش کشیده است. در این گزارش آمده است که شواهد نشان می دهد، روش کنونی مبارزه علیه شورشیان و اعمال فشار نظامی زیاد بر شورشیان به پیروزی نمی رسد.»

...«دو روز پیش امرالله صالح، رئیس پیشین امنیت ملی افغانستان در گفت و گو با یک تلویزیون خصوصی در کابل گفت، او اطلاع دارد که شماری از فرماندهان و چهره های تاثیر گذار طالبان برای مذاکره به یکی از کشور های اروپائی برده شده اند»

...«از یک هفته پیش و به دنبال آنکه گزارشهایی در مورد سفر ملا ضعیف سفیر پیشین طالبان به بریتانیا و احتمال شرکت او در گفت و گو هایی با مقام های بریتانیایی منشر شد، گمانه زنی ها در محافل سیاسی افغانستان در مورد جدی شدن روند آشتی با طالبان بیشتر شد.»

...«ملا عبدالسلام ضعیف، سفیر پیشین طالبان در اسلام آباد، در حال حاضر در بریتانیا است. آقای ضعیف در ایمیلی که به برخی از خبرنگاران از جمله بخش افغانستان بی بی سی فرستاده، نوشته است که او در یک سفر شخصی در لندن به سر می برد.

آقای ضعیف این ایمیل را زمانی فرستاد که روزنامه دیلی تلگراف چاپ لندن، در گزارشی نوشت آقای ضعیف با مقام های وزارت خارجه بریتانیا درمورد روند صلح دولت افغانستان با طالبان دیدار کرده است.

سفیر پیشین طالبان در اسلام آباد در ایمیل خود، گزارش دیلی تلگراف را رد کرده است.

ملا ضعیف در ایمیل خود نوشته است: «من نماینده کسی یا حزبی نیستم عضو شورای عالی صلح هم نیستم. من یک انسان آزادم، یک افغان و مسلمان. اگر این طرف و آن طرف می روم، مثل هر انسان دیگر سفر کردن حق من است، برای دیدن دوستان، برای تجارت، برای مداوا مثل هر آدم عادی دیگری.»

ایمیل آقای ضعیف اما بیش از آنکه دریافت کنندگان این نامه را قانع و مجاب کند، سوالهای متعددی را در مورد حضور او در لندن ایجاد کرده است.»

در چنین حالتی که پارلمان بریتانیا با صدور فیصله نامه یی زمینه های مذاکره با طالبان را آماده می کند و سران طالب مانند ملا ضعیف ، متوکل و غیره در لندن به سدر می برند، حامد کرزی رییس جمهور گویا کشور مستقل به تعقیب ملا ضعیف به لندن فراخوانده می شود.

در باره سفر کرزی در لندن، بی بی سی می نویسد: «حامد کرزی رئیس جمهوری افغانستان و دیوید کامرون نخست وزیر بریتانیا با هم دیدار و گفت و گو کردند. حامد کرزی و دیوید کامرون در پایان دیدار خود در یک کنفرانس خبری مشترک در داونینگ استریت لندن به خبرنگاران گفتند، انتقال مسئولیت از نیروهای ناتو به نیروهای افغان و همچنین مذاکره با شورشیان محور اصلی گفتگو های آنها بوده است ... آقای کامرون و آقای کرزی در مورد مذاکره با شورشیان چیز تازه نگفتند بلکه یکبار دیگر بر قطع رابطه شورشیان با القاعده و پذیرش قانون اساسی به عنوان پیش شرط های مذاکره با شورشیان تاکید کردند.»

حالا اگر فیصله کمیته امور خارجی بریتانیا، موجودیت سران طالبان در لندن، «سفر رسمی» رییس جمهور افغانستان و تاکید دیوید کامرون و حامد کرزی را در کنفرانس مشترک آنها مبنی بر پیشبرد مذاکره با «شورشیان» مخالف را پهلوی هم قرار بدهیم، ابهامات زیاد را در باره مساله صلح با طالبان، مداخله انگلیس در امور داخلی افغانستان، دسایس و نیرنگ های حکومت افغانستان در مورد شورای صلح نام نهاد و ده ها مسایل دیگر پی خواهیم برد.

می خواهم برداشت خود را در این مورد در چند نکته بیان نمایم:

نکته اول: پروسه مذاکره با طالبان یک روند کاملا انگلیسی است که از تقویت و کمک های نظامی و مالی انگلیس به طالبان در هلمند تا به قدرت رساندن طالبان در افغانستان بطور متداوم از طرف انگلیس پیگیری می شود و این روند یک مداخله آشکارا در امور داخلی افغانستان بوده و کشور را به وحشت و بربریت می کشاند.

نکته دوم: شیوه پیشبرد این پروسه، بسیار بی شرمانه، اهانت آمیز ، زشت و نقض مستقیم حاکمیت ملی افغانستان می باشد.
رییس جمهور قندهاری، با ملا سلام قندهاری و چند قندهاری دیگر در لندن سرنوشت مردم افغانستان را تعیین می کنند و در حقیقت نهاد های دولتی از جمله وزارت خارجه، پارلمان و به خصوص شورا عالی صلح را نادیده گرفته و در حقیقت آنها را از پروسه مذاکره خارج می سازد.

کرزی و انگلیس باید بدانند که افغانستان تنها قندهار نیست.

نکته سوم: شورای عالی صلح به ریاست آقای برهان الدین ربانی یک شورای دروغین بوده که نمایندگی مردم را در مذاکره با طالبان تقلب می کند. در غیر آن حد اقل آقای ربانی باید همسفر کرزی می بود و از مذاکرات کرزی با سران طالبان آگاه می شد.

کسانیکه از نام قوم، مذهب و مردم در این نهاد تشریفاتی گرد آمده اند، فقط روپوش فعالیت های کرزی، ملاضعیف و انگلیس هستند. این شورا هیج نقش عملی در پیشبرد مذاکره با طالبان را ندارد و مذاکره با طالبان در حقیقت از طرف نهاد های استخباراتی پاکستان، انگلیس و دیگر کشور را عملی می گردد.

اعضای شورا، نمایندگی دروغین و ننگین را بنام مردم حمل می کنند که فقط از داشتن این مقام خوش هستند و به مفهوم و عواقب سنگین این موقف شان پی نبره اند.

وقت آن رسیده است که افراد وطنپرست،صفوف این نهاد دروغین را ترک کنند. حتی موجودیت آقای ربانی در این سمت، برایش زیبا نیست. اگر آقای ربانی از ریاست این نهاد نام نهاد کنار برود، آبرو و وقارش در آینده حفظ خواهد بود.

ادامه کار در شورای عالی صلح بعد از ملاقات کرزی با رهبران طالبان در لندن، به هر فرد افغانستان شرم آور است.