دون فابیو را انتخاب کنید!

وقتی اسم کاپلو و لیپی به میان می آید چه چیزی را درباره آنها می توانید بر زبان بیاورید. اینکه آنها دو مربی بزرگ هستند. این یک حقیقت است و عملکردشان این مسئله را به خوبی ثابت می کند. اما باید موقعیتی فرضی را در نظر بگیریم که انگلیس یک پیشنهاد را برای همکاری در زمینه هدایت تیم ملی کشورش در راه رسیدن به جام جهانی به یکی از دو مربی نامدار یعنی کاپلو یا لیپی ارایه بدهد، در اینصورت بدون تردید آنها مردی را برای هدایت تیمشان برخواهند گزید که ایتالیا را قهرمان جهان نکرده باشد!

این یک انتقاد به مربی اسبق یوونتوس نیست. همه می دانند که او یک مربی کامل از نظر تاکتیکی هست و حتی بهترین از این نوع. او یک افتخار برای فوتبال ایتالیا است. او یک فرد متفاوت است اما سوال زمانی بوجود می آید که لیپی با محدودیت در یادگیری زبان انگلیسی آیا می تواند در تیم ملی انگلیس بکار آید و اینجاست که جوابی وجود ندارد.

خب البته، کاپلو نیز یک سخندان عالی از نظر زبان انگلیسی نیست اما یک سری دلایل قطعی به کمک کاپلو می آید که بتوان این پیشنهاد را به او ارایه داد. این مرد که تک گل بازی تیم ایتالیا را در مقابل انگلیس در سال 1973 به ثمر رسانده است یک برنده ذاتی است. او این را به خوبی در میلان، رم، یوونتوس و رئال مادرید (دو بار) نشان داده است. او شاید اگر مانچینی در اینتر بر سر کار نمی آمد می توانست این کار را برای آنها نیز انجام دهد.

کاپلو، به گمان بسیاری نزدیکترین مربی از بعضی جهات به خوزه مورینیو است و این همان چیزی است که تیم ملی انگلیس در حال حاضر به آن احتیاج دارد. اکنون که مک لارن دیگر ایده هایش برای تیم ملی انگلیس کارساز نبود و کنار رفت کاپلو می تواند نقشی بیشتر از یک مربی را برای سه شیر (تیم ملی انگلیس) ایفا کند. او یک رهبر با ایده های شفافش خواهد بود.

درست است که فوتبالی که کاپلو ارایه می دهد مورد انتقاد بسیاری است و حتی برای اخراجش از رئال مادرید فوتبال زشتش را به رخ او کشیدند ولی آیا این دلیل می تواند دلیل درستی برای عدم استفاده از او برای تیمی باشد که از سال 1966 تاکنون به یک فینال معتبر راه نیافته است؟ بنابراین اگر اتحادیه فوتبال انگلیس می خواهد که یک مهمانی ترتیب بدهد از زدنک زمان دعوت به کار نماید و اگر به دنبال موفقیت است از کاپلو.

مربیگری در تیم ایتالیا چیزی نبوده است که کاپلو بخواهد چندان تمایلی به آن داشته باشد اما مربیگری برای یک تیم ملی خارجی با آن تفاوت دارد. اگر اتحادیه فوتبال انگلیس پیشتر برای بکارگیری اریکسون دست به یک عمل متبحرانه زد اکنون که بار دیگر یک مربی انگلیسی عملکرد خود را در چهارشنبه شب به چنین وضوحی نشان داد انجام ریسکی دیگر در بکارگیری یک مربی بزرگ خارجی را می شود انتظار کشید؟