فرهنگ تعصب، نابود کننده ارزشهای والای انسانيست

در دنياي معاصر كه همه روزه به تعداد اختراعات و انكشافات بشري به منظور رفاه بشري افزوده مي شود ،و تلاش ها به هدف يافتن راه هاي مناسب براي آسوده گي بشر و دست يابي به ارزشهاي والاي انساني طرح ريزي مي شود و حس انسان دوستي در وجود آنها پرورانده مي شود.هنوز هم انسانهاي در جهان با اين عضمت و بزرگي هستند كه بدون در نظرداشت اين همه داشته هاي مادي و معنوي بشري دست به ترويج فرهنگ تعصب مي زنند.

شايد تعدادي از افراد جامعه با اين ديد همه جانبه اي انسان دوستي موافق باشند و شايد هم تعدادي موافق نباشند،ولي از نظر من ترويج فرهنگ انسان دوستي و حس بشر دوستي در ميان افراد جامعه براي ايجاد يك جامعه متمدن و انكشاف يافته و با فرهنگ در اولويت قرار داشته باشد.چون تعصب در هر جامعه اي كه باشد باعث هرج و مرج و انارشيزم مي گردد و زمينه تفرت و بدبيني را در جامعه رشد ميد هد و ارزشهاي والاي انساني را برهم مي زند.

تعصب نه از ديدانساني و نه هم از ديد اسلامي قابل قبول است،ولي متاسفانه درتعدادي از كشورهاي اسلامي چون كشور عزيز ما افغانستان تعدادي از افراد به منظور رفاه شخصي و منفعت فردي خويش ارزشهاي والاي انساني و حتي اسلامي را زير سوال قرار ميدهند.

كشور عزيز ما افغانستان تعصبات گوناگوني را در راستاي قومي ،سمتي ،لساني ،مذهبي و ديگر تجربه كرده است و نتيجه اي مطلوب را بدست نياورده است جز بدبختي ،نابودي ارزشهاي مادي و معنوي كشور وارزست دادن حس بشر دوستي در ميان مردم.
فرهنگ تعصب از سوي ديگر بهترين زمينه براي فعاليت كشورهاي استعماري پنداشته مي شود و راه هاي بهتري را براي كشور هاي استعماري برابر مي سازد و به آسياب آنها آب بيشتر مي افزايد.

در كشور ما همه احزاب و نهاد هاي سياسي كه بنا بر ملحوظات قبيلوي ، سمتي و لساني ايجاد شده اند به اين مشكل مردم رنجديده كشور ما افزوده اند و بجاي نابودي اين بحران به رشد آن كوشيده اند و به منظور اهداف فردي خود از اين فرهنگ سوي استفاده كرده اند.كه امروزه اين پديده و فرهنگ نا مناسب اجتماعي در ميان تعدادي از مقامات قدرتمند حكومتي ،افراد دانشگاهي و افراد انديشمند جامعه ما نيز راه افتاده است.

سوي استفاده از اين موضوع در حكومت فعلي كشور زير عنوان وحدت ملي مطرح بحث است و به ترويج اين فرهنگ نامناسب دامن زده مي شود. نمايانگر نظام قبيلوي در كشور است.

براي من خيلي جاي تاسف بود روزي از روزهاي آموزشي در جريان دانشگاه كه تازه به نظام اكادميك گام نهاده بودم در جريان گفتگوي دوتن از برادران تاجك و پشتون دانشگاهي برخوردم ، برادر پشتون ما كه در آن زمان سال دوم دانشگاه حقوق وعلوم سياسي بود با زبان رسا و تعصب آميزي خطاب به برادر تاجك خود مي گفت افغانستان از افغانها است از همين رو افغانستان نام نهاده اند،ديگر هيچ قومي در اين مرزو بوم نبايد زنده گي نمايند. و برادر فارسي زبان هم ادعا مي كرد كه افغانستان نام اولش آريانا و خراسان بوده است از همين رو شما قبيله دو هستيد كه به اين كشور تجاهم نموده ايد.

و روزي هم از روزها برنامه اي را در يكي از رسانه هاي تصويري كه در مورد زبان بود تماشا مي كردم ، يكي از آموزگاران حقوق و علوم سياسي كه خود را آگاه مسايل زبان شناسي ميدانست و در اين بحث اشتراك كرده بود بسيار بايد يك منطق غير انساني و ديد كوچك قبيلوي مي گفت فارسي كشور ايران ،فارسي كشور تاجكستان و فارسي افغانستان زبانهاي جداگانه است، به همين صورت زبان پشتوي پاكستان وزبان پشتوي افغانستان هم زبان هاي مختلف است و قديمي ترين آنها زبان پشتودر افغانستان است.

و روزي هم كه مقامات دولتي به افتتاح دانشگاه ابو ريحان البيروني تشريف آورده بودند من مسووليت تنظيم آهنگهاي ميهيني را داشتم يك آهنگ ميهني كه به زبان پشتو بود به نشر رسانيدم ،يكي از دانشجويان جوان كه فكر مي شد از برادران تاجك باشد برايم گفت شما اينجا را ولايت پكتيا ساختين خاموش كنيد اين آهنگ را!

خوب من واقعاً نميدانم كه اين ديدگاهاي انديشمندان ما كه در قرن معاصر زنده گي مي كنند چه دردي را ميتواند دواكند و چه زمنيه ي را براي تحقق ارزشهاي انساني ميتواند مساعد سازد و چه ديدگاهي اسلامي را مد نظر گرفته اند و با چه ديد عمل مي كنند.

انسان متعصب از هر قوم و قبيله كه باشد بايد به خاطر رفاه اجتماعي ، نظم بشري و بدست آوردن ارزشهاي والاي اسلامي و انساني سركوب شود.در غير اينصورت اين همه ديدگاهاي روشنفكران جوان و دانشگاهي ما با اين صورت آب در آسياب دشمن و استعمارگران خواهد بود و بس.

اين نقطه را همه مردم درد ديده افغان از امضاي خط ديورند و ايجاد جنگهاي داخلي وظهور طالبان در كشور تجربه كرده اند كه كشورهاي استعماري از يك قوم و مليت خاص به منظور بدست آوردن اهداف خود در افغانستان سوي استفاده كرده است.

از اين گذشته تاريك و فلاكت بار متعصبين قرن معاصر بايد پند گرفت و در مقابل اين همه مبارزه نمود تا زمينه ساز ارزشهاي والاي بشري و انساني در كشور باشيم،در غير اينصورت نه هم مردم از اين همه پند خواهند گرفت و نه هم از ترويج فرهنگ تعصب دست خواهند گشيد.