کاش دیگران هم شامل این نامه می شدند

چرا از جنایات سیستماتیک خلق و پرچم یاد نمی شود؟ چرا از جنایات تنظیم های به اصطلاح جهادی حرفی به زبان نمی آید؟ چرا در این فراخوان نام ربانی و سیاف و دوستم و خلیلی و محقق و گلبدین و حقانی و مجددی و دیگران شامل نیست؟ چرا از آفریندگان این هیولا های خون آشام ، از برژینف و گرومیکو تا گورباچف گرفته تا سران عربیی که در ریختاندن خون هموطنان ما و تخریب بیشتر از نصف آبادی های افغانستان دست داشته اند، از مسؤولان سرویس های استخباراتی پاکستان تا ضیأالحق و نواز شریف و مشرف و آصف زرداری، از ایرانیان و از تمام غربیانی که به نحوی در این غایلۀ غم انگیز و خونین دست داشته اند، یادی نشده است؟ هر یک از اینان در ریختاندن خون فرزندان این مرز و بوم، تخریب کشور ما و همه شوربختی های مردم ما طی سی و دو سال گذشته به اندازۀ طالب ـ شاید هم بیشتر از طالب ـ گنهکار و مجرم هستند. تا این جا موضوع اول؛ و دوم، چرا این نامه تنها عنوانی رهبران جهان اسلام نوشته شده است و نه عنوانی رهبران تمام کشور های جهان؟ به نظر من سه چیز باید در این نامه اضافه شود:

1ـ نام ایران و پاکستان و امریکا و شوروی سابق و عربستان سعودی باید به عنوان سرحلقه این ماجراجویان هلاکو صفت در این فراخوان شامل کردد و، 2ـ در این فراخوان باید عرض حال مردمی که درهمین برهه و برش زمان از جانب دزدان و زورگویان رسمی و غیر رسمی ، و خودی و بیگانه به گروگان گرفته شده اند، شامل گردانیده شود. و سوم، این نامه به نام تمام رهبران جهان صرف نظر از دین و عقیده و نظام و سیاست و غیره و غیره آن ها نوشته شود.

مردم کشور ما امروز هم، همانگونه که در گذشته میان دو سنگ قرار داشتند، میان دو سنگ قرار دارند. یکی کشتار خارجی ها و فشار دولت دست نشاندۀ آنها و سران فاسد جهادی و دیگری جنگ و کشتار و انتحار و انفجار ابزار دست پاکستانیان، یعنی طالب. باید هر سه این منابع تقبیح و محکوم شوند. در این جنگ و غایله و کشتارها و خون ریزی ها و تخریب ها تنها طالب و یا ملا و مولوی دست ندارند، بلکه دست های بی شماری پنهان و آشکار در آن وجود دارند که باید همه تقبیح و محکوم و نفرین شوند.

بیائید همه را محکوم و نفرین کنیم! همۀ آن هائی را که این بازی چرکین و شرم آور را که نتیجه آن جز اشک و آه و خون نبود و نیست، شروع نموده بودند؛ نه امروز و دیروز، که سی ـ چهل سال یا پنجاه ـ صد سال پیش!