مولوی مصطفی بارکزی کیست؟

.

شاید یکی ازعوامل استمرار وادامه بدبختی مردم افغانستان یکی هم نفوذ اشخاص وافراد مجهول الهویه باشد که به نرخ روز نان خورده ومطابق روز لباس پوشیده وبه مقتضای زمان چهره عوض میکنند. این گونه اشخاص درکشورهای جنگ زده به وفرت میتوانند پیدا شوند. حکایتی ازجنگ جهانی دوم دربین روسها مشهوراست که یک مرد روستائی در یکی از دهات که خط مقدم جبهه میان قوای هتلر و روسها بود هر زمان که یکی از طرفین متخاصم بر روستای مذکور تسلط میافت مرد مذکور کلاه وسبمبول دولتی همان طرف را به سر میکرد. زیرا روستا چندین بار میان قوای هتلر واستالین دست بدست شده بود ومرد مذکور برای ادامهء زنده گی خویش جزهمین کار، دیگر چاره ای نداشت او فقط میتوانست که کلاه هریک از جناح غالب را به سر گذاشته و دنبال کار خویش روان میشد وهیچکس از وی نمی پرسید که وی کی هست وبه کی تعلق دارد اما ازقضای روزگار،. روستا بدست نیروهای چند ملیتی ضد آلمان افتید مرد روستائی که از خواب بیدار شد دید که قوای مهاجم کلاه های رنگانگ دارد که هیچکدام آن درخانه اش وجود نداشت فورا خانمش را ازخواب بیدارکد وبرایش گفت: "عزیزم !

برخیز که کی گپ خراب است. زن پرسید که چه شده ؟ مرد جواب داد که کلاه های رنگارنگ به چشم میخورد که هیچ نمیدانم که این ها مربوط کدام طرف استند این دو کلاه که تاکنون کار میداد حالا وقت هردوی آنها تمام شده هرکدام آنرا اگربه سر کنم بالایم فیر شده وکشته خواهم شد."

خوب ، حالا اشخاص وافراد فرصت طلب افغان مانند آن مرد روستائی که صرف بخاطر حفظ جان خویش لباس عوض میکرد این کار را نمیکنند بلکه در بالا ترین وحساس ترین وکلیدی ترین مناصب دولتی جا خوش کرده واز سابقهء سیاسی خویش منکر میگردند که این را میگویند باریش بابا بازی کردن
.
اگر آقای عرزی خواخوژی توانست با استفاده از هویت قومی خویش ملا حاجی محمد آخوند نام بگیرد و به دفتر نماینده گی ملل متحد حمله برد وداکتر نجیب الله رقیب خویش را بکشد پس مولوی مصطفی هم حق دارد که هویت قومی جعلی پیدا کند وخودرا بنام بارکزی وسدوزای در بالاترین مقامات دولتی برساند وصرف برای خودش مصروف خدمت گزاری باشد ونامش هم در ردیف غازیان ورجال برجستهء تاریخ درج گردد. چنانچه گفته اند: چون مربی داری مربا بخور وهم اینکه : هم شهید هم عازی وهم جان به سلامت..ا

تا جائیکه به اطلاعات موثق من ارتباط میگیرد : ایشان یکی از کارمندان مسلکی ادارهء هفت ریاست امنیت دولتی رژیم داکتر نجیب الله دربخش علما وروحانیون بودند که در وزارت شؤون اسلامی واوقاف وبعدا شورای علما وروحانیون توظیف گردیده بودند.. جناب ایشان بعداز کودتای شهنواز تنی/ گلبدین همراه با مولوی عبدالعزیز صادق یکی از ملاهای خلقی طرفدار حفیظ الله امین روانهء زندان پلچرخی گردیدند. در آنوقت نه بارکزی را کسی می شناخت ونه هم مولوی مصطفی را بلکه چنانچه هر کارمند ریاست امنیت وقت ، دارای نامهای مختلف بودند جناب ایشان نیز دارای چندین نام بودند جناب شان در مکروریان سوم شهرکابل سکونت داشتند وموتر والگاه روسی همراه بادیگارد های مسلح هرروزایشان را ازخانه تا محل کار مشایعت میگردند. .

حال این پرسش مطرح میگردد درصورتیکه همچو اشخاص، دزدانه با تغیر قیافه ورنگ کردن ریش، خودرا درعالی ترین مرا جع تصمیم گیری یک کشور برسانند چرا آنانیکه آشکارا وارد میدان سیاسیت میشوند مورد طعن ولعن یک عدته اشخاص تنگ نظر قرار میگیرند که فلانی خلقی است یا بهمان پرچمی؟

آیا ضرر پرچمی ها وخلقی های اصولی که تا هنوزهم از ادامهء راه مبارزاتی شان دم میزنند به اشتباهات خویش نیز معترف اند از ضرر اشخاص لمپن و دو روی چون این آقای به اصطلاح مولوی بارکزی بیشتر است؟ قضاوت با شماست.

عکس از روزنامه هشت صبح چاپ کابل