کرزی، انتخابات و برادران طالبی اش
در طی این چند سال معنای واژه ها هم تغیر کرده است. به جای واژه تروریست ، واژه شورشیان آمده و جای دشمنان صلح و ارامش را،کودکان قهر کرده وطن گرفته است.
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
جنگ با تروریسم و طالبان بدون شناخت و توجه به بعد قبیله یی آن در قالب ظهور ناسیونالیسم پشتون در چارچوب پیوند هارمونیک بنیادگرائی- قبیله گرائی می تواند در اینده نیز تمامی راهکارهای موجود را به سمت گمراهی سوق دهد.
چی آن طالبانی که در پاکستان مستقر هستند و چی آنهای که در افغانستان می جنگند پشتون اند و پشتون ها استند که بیگانه گان را اجازه می دهد تا از خاک افغانستان برای مقاصد خود استفاده نمایند. کنار آمدن با طالبان و وارد نمودن آنها به حکومت خیانت بزرگی به دیگر ملیت های و امنیت داخلی و ازادی نسبی درافغانستان است.
کرزی دراخرین کمپاین انتخاباتی خود از برادران طالبی و گلبدینی خود می خواهد که درپروژه انتخابات شرکت کنند. این در خواست درست زمانی صورت می گیرد که چندین نفر از مردم بی گناه در حملات انتحاری و بمب گذاری های این برادران کشته شده و حملات راکتی و بمب گذاری ها از طرف این انها هر روزه جان صدها نفر از مردم بی گناه را می گیرد و انگاه کرزی با صدها محافظ امنیتی،از ترس همان برادرانش، کمپاین انتخاباتی می کند و از آنها می خواهد که در انتخابات شرکت نمایند.
وقتی سایت بی بی سی را باز کردم، کمپاین تبلیغاتی اقای کرزی ، اولین خبری بود که چشمم به آن خورد و متوجه شدم که در طی این چند ماه تا چی اندازه تغیراتی حتی دراستفاده از واژه ها درارایه خبرازطرف کشورهای ذیدخل در مسایل افغانستان و ارگان های وابسته خبری به آنها رخ داده است. سابق براین و خصوصا دراوایل حمله امریکا به افغانستان، طالبان به عنوان یک گروه تروریست شناخته می شد که همگام به برنامه های القاعده حرکت می کند. درتمام اخباری که آن زمان در سایت ها و دیگروسایل دیدنی و شنیدنی ارایه می شد از طالبان به عنوان یک گروه تروریست و حامی القاعده نام می بردند. اما در این اواخر به جای آن کلمات حالا واژه شورشیان طالبان را به کار می برند. گویا جنگ در افغانستان با تروریست ها تمام شده و حالا نوبت به شورشیان و برادران ناراضی کرزی رسیده است. اگر چند درهمان اوایل نیز با روی کار آمدن حکومت کرزی بارها از زبان ایشان در مصاحبه های که داشتند می شنیدم که گاهی واژه طالبان میانه رو را به زبان می آوردند ولی با آن هم بودند کسانی که در لیست سیاه و دشمنان وطن وتروریست ها قرار داشتند که حالا آن هم وجود ندارد.
در طی این چند سال معنای واژه ها هم تغیر کرده است. به جای واژه تروریست ، واژه شورشیان آمده و جای دشمنان صلح و ارامش را،کودکان قهر کرده وطن گرفته است. در تمام این بازی ها با واژه ها و سیاست ها تنها کسانی که قربانی می شوند مردم افغانستان و آن هم اکثرا مردم بیگناهی که هیچ دخالتی در این مسایل ندارند هستند. چه آن طالبی که مردم را سنگری برای خود می سازند و چی آن امریکائی که با هلی کوپترهایش به شکار طالبان میروند همه مردم بیگناه را می کشند.
حکومت کرزی از همان اوایل با شعار دادن طالبان میانه رو و پخش اسلحه در ولایات جنوبی برای قبایل و خیل های چپاولگر خود ،و ساختن شورای مصالحه ملی به ریاست مجددی و راه دادن طالبان به کابل، عامل قوی تر شدن طالبان و نا امنی های کنونی است و تمام این برنامه ها و شعار ها برخاسته از افکار ناسونالیزم پشتونی کرزی است. در زمانی که کرزی از طالبان دعوت می کرد که به کابل بیایند، همفکران شان در داخل، سران ملیت های دیگر را لقب جنگسالار و تفنگ سالار می دادند. گویا کرزی از عملکرد طالبان در زمان حکومت شان بی خبر بود و چشم های شان فقط دوران سیاه مجاهدین را می دید. درحالیکه برای مردم افغانستان چی آن مجاهدی که هزاران انسان بیگناه را کشتند و چی آن طالبی که قتل عام راه انداختند یکی بوده و است.
تعریفی را که بارها کرزی از طالب میانه رو داده، این است که طالب میانه رو کسی است که دست اش به خون مردم آلوده نبوده و در ارتباط با شبکه القاعده نباشد. اما در واقعیت امر چیزی به نام طالب میانه رو وجود ندارد . حتی در همین تعریف وقتی دقیق شویم متوجه می شویم که برای کرزی و یک تعداد از کشورها تفاوت بین طالب میانه روبا طالب تندرو فقط در ارتباط داشتن با سازمان القاعده است، نه در رفتار سیاسی و اجتماعی و نگاهش به ملیت های دیگر ساکن افغانستان و برداشت اش از دین اسلام. طالبی که بیاید دست امریکا را ببوسد طالب نیست بلکه کرزی است که لباس ریاست جمهوری را پوشیده، ولی افکار طالبی وناسیونالیستی درسردارد.
امریکا وتعدادی ازمتحدین کنونی دولت افغانستان با پشتیبانی از سیاست های نژادگرایانه به روح توافقات بن خیانت کردند. در توافقات بن در راستای خلق هویت ملی و انتخاب ریئس جمهور با توافق تمام مردم افغانستان تاکید شد، در حالیکه فعلا به دلایل مختلفی گویا توافق بن به برتری یک قوم ختم می شود.
جنگ با تروریسم و طالبان بدون شناخت و توجه به بعد قبیله یی آن در قالب ظهور ناسیونالیسم پشتون در چارچوب پیوند هارمونیک بنیادگرائی- قبیله گرائی می تواند در اینده نیز تمامی راهکارهای موجود را به سمت گمراهی سوق دهد.
چی آن طالبانی که در پاکستان مستقر هستند و چی آنهای که در افغانستان می جنگند پشتون اند و پشتون ها استند که بیگانه گان را اجازه می دهد تا از خاک افغانستان برای مقاصد خود استفاده نمایند. کنار آمدن با طالبان و وارد نمودن آنها به حکومت خیانت بزرگی به دیگر ملیت های و امنیت داخلی و ازادی نسبی درافغانستان است.
موسی قلعه نمونه خوبی از طالبان میانه رو بود که آنجا را به انبار مواد مخدر منطقه تبدیل کردند. بنا جنگ با طالبان بدون مبارزه با مواد مخدر و ناسیونالزم پشتونی نتیجه نخواهد داشت.
پيام‌ها
9 آگوست 2009, 20:06, توسط محمد نور
کرزی ، ا نتخا با ت و برا د را ن طا لبی ا ش .
نویسند ه محترم کا وه غرجی ، مضمون نوشته جنا ب شما صد د ر صد حقیقت ا ست من شخصأ بآ ن موا فقم ، رژیم طا لب ها ی سیا ه و متعصب نژا د ی د رسا ل 2001 ا زبین رفته بود ، ا ما آ قا ی کرزی رییس جمهور،
د و با ره طا لب ها ر ا تشویق کرد و ا حیا سا خت ، آ قا ی کرزی هر آ ید یا ییکه د ا رد نزد خود ش ا ست ،
نیت و آ ید یا ی جنا ب شا ن هرچه با شد به نفع ملت و مملکت نخوا هد بود، تبعیض و تعصب رییس مملکت کا ر
خوبی نیست خد ا ر ا خوش نمیآ ید ، چو ن نوک پا یزا ر آ قا ی کرزی کج ا ست توقع خوبی ا ز موصوف نمیرود ،
11 آگوست 2009, 21:25, توسط arif
پدیدۀ طالبان مغلق تر از آنست که بتوان آنرا به حیث و منزلت یگ گروه از شاگردان مدرسه دینی که
ظاهرا" پیروی از ملا عمر و یا هم فرقۀ وهابیت می نمایند، تعریف و یا معرفی نمود و از اینکه آنان
عمدتا" پشتون تبار هستند به نظر من عاقلانه نخواهد بود که ضرب المثل مشت نمونۀ خروار را الگو
قرار داده و همۀ پشتون ها را متئام به خیانت و وطن فروشی نمود, چرا که این خود یک عمل تفرقه
برانگیز بوده و چیزی دیگری جز نارضایتی و نفرت بیجا به بار نخواهد آورد.
ولی آنجه دقیق و روشن است، اینست که طالبان منحیث یک ابزار قوی و ناشکن در تائمین مقاصد
سیاسی منطقه و جهان استفاده شده و می شوند.
حیف و تئاسف بر اینست که ملت و مردم ساده دل و بی خبر ما قربانی زیادی در میدان نبرد، شورش،
توطئه و بازیهای سیاسی داخلی و خارجی داده اند و امروز نه تنها آنانیکه به کمک و پلان کشور های
همسایه و غرب، با به فرار دادن همین گروه طالبان، بر مسند دولت و حکومت رسیده اند بلکه عدۀ کثیر
از نامزدان انتخابات امسال، یکی آنانرا برادر, دیگری اعضای فامیل و کسی هم آنانرا فرزندان خویش
خوانده و با بی شرمی خاص آن همه قربانیها را نادیده گرفته و التماسانه می میکوشند که با جلوه دادن
طابان به حیث برادران ناراز کشور با حیله و نیرنگ حمایت آنانرا از آن خود نمایند و شاید هم با تعارف
و پیشنهاد کرسی های اداری و دولتی میخواهند از قهر و خشم آنان کاسته و به مقصد برسند؟
از دیدگاه من، آرامش و سلاح بر زمین گذاشتن طالبان افغان و پاکستانی به این زودمدت با آرمانها و
پلانها ی سیاست جیوپولیتیکی غرب مطابقت و همنوائی نمی کند و تنها گذشت زمان میتواند پاسخگوی این
همه مبهومات باشد.
عارف
21 آگوست 2009, 08:28, توسط سلیم
باعرض سلام خدمت همه،
من مطلب حاضر را نخواندم و نقدی در مورد آن ندارم، ولی تبصره مختصری دارم در مورد انتخابات، طالبان و ناامنی و استفاده اعظمی کرزی و هم قطارانش از این وضعیت. ما در شرایط فعلی پیش از هرچیزی به تحقق عدالت نیازمندیم ولی متاسفانه با این وضیعت، این امر به یک رویا دست نیافتنی می ماند. انتخابات ریاست جمهوری به اتمام رسید ولی بسیار دقیق خبر دارم که یک عده از هم قطاران آقای کرزی، چاپلوسان درباری، مقامات دولتی و مزدبگیران که صرف به منافع شخصی خود می اندیشند، آب را گل آلود یافته و مرتکب بزرگترین تخطی های انتخاباتی به شکل جعل آرا را مرتکب شده اند. من نمی خواهم که از هیچ کاندیدی در این جا حمایت کنم و قصد نوشتنم هم تخریب کرزی یا شخص خاصی نیست ولی اشتیاق و تمایلم، منحیث یک انسان به حقیقت و عدالت مرا واداشته تا بگویم که در بعضی محلات ناامن، مقامات دولتی و منصوبین آقای کرزی مرتکب بزرگرین خیانت ها ازطریق بازی با رای مردم شدند. من خبردارم که در محلی هم بوده که 20 نفر برای رای دهی نیامده و هزاران!! برگه به نام کرزی پر شده و در صندوق های رای ریخته شده است. این موضوع باید مورد رسیدگی قرار بگیرد که در محلات ناامن که نه ناظری بوده و نه نظارتی (واگر هم بوده به نام) چه مقدار مشارکت وجود داشته و چه مقدار رای به صندوق آقای کرزی ریخته شده وآیا این موضوع را عقل سلیم می پذیرد. من امیدوار هستم که اسناد دقیقی در مورد به زودی نشر شود...