از ارزگان به غور

طیاره که من را به ارزگان آورده بود قرار بود که روز سه شنبه 6 / 5 / 1388 ساعت 11 بسوی غور پرواز کند.

ساعت تقریبأ 12:30 طیاره در میدان هوائی غور نشست کرد. من با همکارانم به رستوران منارجام نان چاشت را صرف کردیم.

کمپاین را از بازار چغچران(مرکز غور) شروع کردم در تمام چغچران و حتی در تمام غور یک سانتی متر سرک پخته دیده نه میشود. برق جنراتوری کیلوات 35 افغانی آن هم برای دو ساعت وجود دارد، در حالیکه بند گرمابک در 5 کیلومتری چغچران میتواند تمام مشکل را حل کند اما متأسفانه آب دریای هریرود از فراه به طرف هرات و از آنجا به ایران سرازیر میشود.

بندگرمابک چند بار سروی شده اما بدون نتیجه . در تمام چغچران یک پارک ویا باغ وجود ندارد.
من حیران مانده بودم که با اهالی چغچران که جمع شده بودند در کجا صحبتی داشته باشم.
من پیش و آنها در کنار من در جستجوی محلی بودیم تا اینکه یک نفر صدا کرد که من سالون هوتل پامیر را در اختیار شما قرار میدهم. من بلافاصله و با بی پروائی کامل رد کردم چون امکان مالی برای کرایه سالون هوتل را ندارم. صاحب هوتل گفت بشردوست صاحب من از شما پول نه میخواهم چون شما به ملت خدمت میکنید این قدر سرما حق دارید. درمدتی بسیار کم سالون هوتل پر از یاران شده بود.

بعد از سخنرانی دوباره در بازار چغجران کمپاین را شروع کرده ، از لیلیه محصلین ، از شفاخانه 50 بستری غور و از کمیسیون حقوق بشر دیدن کردم.

ساعت 5 بعد از ظهر قرار بود که طیاره به سوئی کابل پرواز کند اما به علت شمال شدید پرواز تا ساعت 7 شب به تعویق افتاد بلاخره طیاره شب ما را به کابل رساند.

پیلوت های نیروی هوائی وزارت دفاع مثل سایر اقشار جامعه افغانستان قربانی حکومت کرزی می باشند. آنها میگویند که در نیروی هوائی یک بام و چند هوا است:

1- کندک ریاست عمومی امنیت از معاش و امتیاز خوب برخوردار اند.

2- کندک ریاست جمهوری که آنها نیز از امتیازات ویژه برخوردار اند هلی کوپتر بطور خاص در اختیار رئیس جمهور می باشد.

3- کندک پرواز قول اردو از امتیاز خاص برخوردار نیستند.

4- انجنیران و تأمینات دارائی معاش بخور و نه میر می باشند.

پیلوت ها داستانهائی عجیب و غریب را قصه میکنند که بیشتر به یک افسانه می ماند اما در افغانستان در واقعیت بودن آن تردید جایز نیست .

مثلاً میگویند که یک روز ما 800 کیلو دستمال کاغذی را از کابل به هرات برای آیساف ISAF منتقل کردیم. رفت و برگشت ما تقریباً 4 تن تیل مصرف کردیم و قیمت هرتن تیل 2820 دالر است در حالیکه قیمت 800 کیلو دستمال کاغذی بیش از 400 دالر نیست آنها میگفتند چرا این دستمال کاغذی را از هرات نمی خرند.