پوليس 119 یا اداره امر بالمعروف ملا بسم الله خان

در وضیعت کنونی عده از اعضای تیم حاکم که بنام طالبان نکتائی پوش یاد میگردند همان تجربه ایرا که نه سال قبل آموخته بودند بار دیگر به شکل مدرنترآنرا تمرین وبالای مردم بیچاره در بعضی نقاط شهر کابل مانند خیر خانه، مكرويانها و غرب کابل که بیشتر پارسی زبانان اند عملی مينمايند.

یکی هم پوليس 119 است که درمقابل جوانان شهر کابل همان حرکتی را انجام می دهند که موظفین امر بلمعروف در مقابل هزاره ها ، فارسی زبانها، ازبك ها وریش کوتاه ها انجام میداد. در هر جا که مردم را گیر میکردند با خود میبردند، لت وکوب میکردند وبه زندان می انداختند. اکنون وزارت داخله توسط پو ليس 119 عین پروسه را در مقابل جوانان دنبال مینماید و زندگی را برای مردم وجوانان تنگتر ساخته و ميسارند، جوانان که آینده سازان کشور اند باید زمینه آموزش وپر ورش برایشان مهیا گردد وتشویق شوند مگر متاسفانه که دولت مردان ما درین فکر نیستند وپالیسی بیگانه گان را در راه خفه کردن استعداد های این سرمایه هاي ملی استفاده مینمایند. از یکطرف زمینه درس تعلیم وتربیه در کشور وجود ندارد، مکاتب ودانشگاه های دولتی در حال فلج شدن بوده و جاه رابرای موسسات انفرادی وشخصي خالي ميكنند واز جانب دیگر برنامه خفه نمودن نیروی بشری را تطبیق مینمایند، شرایطی را بوجود می آورند که جوانان یا از کشور فرار نمایند، یا به نیروهای تفنگدار مخالف بي پیوندند ویا به استعمال مواد مخدره رو آورند. امروزهزاران جوان در كشور سرنوشت نامعلوم دارند وآينده شان تاريك بنظر ميرسد. یگانه دست آورد دولت وغربی ها آزادی بیان آنهم بدون حد ومرز وفضاي فاقد قانون رسانه ها وتبليغ براي طبقه اناث تحت نام تساوی حقوق و جندر ميباشد وبا وجود اين همه تبليغات كدام بهبود دروضيعت زنان رو نما نگرديده است.

حكومت در طول سالهاي حكومت داري خويش كدام استراتيژي مشخص براي انكشاف وبهبود وضيعت كشور وبلخصوص جوانان و در مجموع مردم نداشته بلكه در گير مسايل سياسي وچوكي ها بودند، هيچ گونه بر نامه براي ايجاد اشتغال وكاريابي نداشته است. درج عظمي از جوانان كشور چه تحصيل كرده وچه آنانيكه از تحصيل باز مانده اند در شهر ها وروستاها بيكار اند وبخاطر بر آوردن روز هاي بيكاري جبرآ به كوچه وبازار گردش ميكنند واين گشت وگزار يك حالت طبيعي است، هيچ فر ويا ار گان حق توهين به بيكاران را ندارد.

متاسفانه درين اواخر دولت داران ما جوانان بيكار مارا ولگرد خطاب ميكنند وبعضآ اين جوانان را بدون موجب دستگير ميكنند وبه نظارت خانها مي اندازند وانواع تحقير وتوهين را بنام ولگرد بحق شان رواميدارند. خانواده ها براي رهايي پسران شان روز ها سر گردان ميشوند تا با رضا ساختن مامورين پوليس ويا تضمين اولاد هايشانرا رها نمايند، در حقيقت اين نوع بر خورد ازجانب حكومت در مقابل مردم تحقير وجفا ميباشند وجنايت بزرگ بحساب مي آيد.

بنآ گسترش ناداني ها، بيكاري، توهين، وتحقير جوانان از حانب حكومت سبب گرديده است تا عده زيادي از جوانان جهت پيداكردن كار ونجات از كابوس افغانستان به كشور هاي همسايه( ايران) پناه به برند، اگر درين ميان بيطرفانه قضاوت شود اين وضيعت براي دولت مردان نهايت شرم آور است كه نتوانسته اند از نيروي عظيم جوانان براي آبادي كشور كار بگيرند.

اگر خوب دقت نمائيم ملت ما از چند دهه قبل تا اكنون از سوي دشمنان كشور به نام هاي گونا گون چه در خارج كشور وچه در داخل تحقير شده اند. در كشور هاي همسايه بنام مهاجر، افاغنه، تجاوزي، قاچاقبر، ودر داخل بنام هاي اشرار، شر وفساد، قاچاقچيان مواد مخدر، ولگرد واولياي امور ما فساد پيشه وما فياي مواد مخدر وقدرت شهرت يافته اند كه در واقع اين همه القاب منفي وتوهين شايسته اين ملت نيست ونبايد دولتمردان ما دست روي دست دشمنان ما گذاشته خود نيز ملت خويش را تحقير نمايند.

بهتر خواهد بود که مقامات ذی صلاح زمینه کار وبار ویا تحصیل را برای جوانان مساعد نمايد تا ازين نيروي عظيم براي آباداني كار گرفته شود و بخارج ار كشور فرار نه نمايند. بررگان ما که سن هایشان به پختگی رسیده وبدون عینک خط را خوانده نمیتوانند، خودرا در چوکی های دولتی سرش الفی زده و مانند جوک خون مردم را می مكنند و حاضر نیستند که مانند کشور های پیشرفته هرکدام در کنار خود جوانان را آموزش دهند تا خلای بعدی را پرنمایند، مگر با ین کار راضی نیستند.

اگر روان بدينگونه ادامه پيداكند بد هیست که آینده کشور بدست خارجی های بیکار خواهد افتاد و مانند کشور های عربی امنیت شان را پاکستانی ها، نیپالیها، فلپینی ها وبنگله دیشی ها خواهد گرفت.

توقع میرود که مقامات مر بوطه کمی دقت نمایند وبیشتر ازین جوانان را آزار ندهند. البته بسیار راهای دگری وجود دارد که وزارت محترم داخله فعالیت خودرا نشان دهد، اگر اینقدر نیرومند است حملات هراس افگنی دشمنان مردم را مهار سازند، جلو زرع، تولید وترافیک مواد مخدر وفساد اداری را بگیرند. رشوت منحیث یک پدیده شوم به یک نوع عادت تبدیل شده وکشور مان را تحت نام فساد اداری در جهان بد نام ساخته است و باید جلوگیری نمایند، نه اینکه جوانان بیکار وبیچاره را به شيوه هاي مختلف تحت نام ولگرد استعداد کشی نمایند. معینت جوانان وزارت اطلاعات وفر هنگ نیز از بیکاری بخواب رفته خدا کند که تحت نام اداره ولگردان به چنگال امربالمعروف 119 نیفتد وگر نه ضمانت رهایی آنرا که خواهد کرد. اميد ازين خواب بيدار وجهت رشد استعداد هاي جوانان ازين فرصت استفاده نموده را هاي برون رفت بيكاري جوانان را در ارتباط به ساير وزارت خانها ذيربط جستجو نمايد.