خلقی بودن عبدالباری "جهانی" به روایت دکتورصالح محمد "زیری"

پافشاری آقای عبدالباری جهانی درگفتگویش باسایت آسمائی ونیز تلویزیونهای بیرون مرزی قبیله گرا چون تلویزیون آقای خطاب مبنی بر بیطرف بودن ایشان اورا بیشتر درانظار بد معرفی نموده واعتبارسیاسی خودرا به زمین زده است.
کسیکه به نرخ روز نان بخورد ومطابق زمان، خودرا عیارکند ازنظرخودش ، شاید کارفوق العاده ای را انجام میدهد اما گاه گاهی انسان، فراموش میکند که :عصریکه ما زنده گی میکنیم عصر انفجار تکنالوژی معلوماتی است ودرظرف یک ثانیه وسیع ترین معلومات ازیک کنج دنیا به کنج دیگر آن انتقال می یابد کتمان حقایق وپاسخ ندادن به پرسشهای اساسی، شخص را به قول محترم داکتر اکرم عثمان ، زنده بگور میکند. چنانچه درین اواخر جناب داکتر اکرم عثمان نخواستند زنده بگور شوند وبه تمام اعتراضات مخالفان شان پاسخ دادند ومیدهند پس اگر آقای عبدالباری جهانی ازین پرسشهای اساسی ، طفره رفته وشانه خالی کند آنگاه، ایشان نیز درزنده گی خودشان بدون اینکه بدانند زنده بگور میشوند پس بخاطریکه زنده به گور نشوند لطفا به این پرسش کوتاه، جواب ارائه بفرمایند که چرا ازسابقهء سیاسی خویش ننگ دارند؟. جناب شان هم دربرابرنقد های آقای صبورالله سیاه سنگ وهم درسایت آسمائی به تکرار گفته اند که خلقی نیستند ونبودند وعضویت هیچ سازمان سیاسی را درطول حیات خویش نداشته اند پس دربارهء سندی که اکنون من ارائه میکنم عکس العمل شان چی است؟

آیا می توانند بگویند که داکتر صالح محمد زیری هم دروغ گفته اند؟ درصورتیکه چنین باشد پس من نیز اعتراض ندارم اگرداکتر زیری بحیث یکی ازرهبران وپایه گذاران حزب خلق درمورد عبدالباری جهانی دروغ گفته باشد پس معلوم میشود که او بسیارچیزهای دیگررا هم دروغ گفته وکتابش نمیتواند فاقد ارزش علمی وتاریخی باشد
.
به این عبارات توجه کنید! ترجمه مطابق متن است:

صفحه 314 کتاب خاطرات نیم قرن

نویسنده: دکتورصالح محمد زیری

برگردان: گوربزخان عطاخیل

(درزمان زندانی بودن من درقندهار) یکتعداد رفقا یک سلسله مخالفت های خویش را دربارهء یک سلسله مواد اصولی مندرج درمرامنامهء حزب بمن درهنگام پایوازی اظهارنموده وادعا داشتند: رهبری حزب، دموکراسی خلقی میخواهد حالانکه درمرامنامه، بر دموکراسی ملی تاکید شده است واین از اهداف عمده واستراتیژیک حزب، پنداشته میشود.

این مخالفت را آقای ظاهر افق رهبری میکرد که در آن سالها درشمار رهبران عمدهء حزبی درسطح ولایت قندهاربحساب میرفت. او، هوا داران زیادی داشت او درقندهار وحوالی آن شاگردان وطرفداران زیادی را رهبری میکرد او میخواست با این وسیله خودرا به حفیظ الله امین وگروه اونزدیک ساخته و پشتیبانی اورا درکمیته مرکزی حزب درین باره کسب کند. اما عبدالرشید آرین درسطح ولایت قندهار خواهان حفظ یکپارچگی صفوف ورعایت دسپلین حزبی بود. ازآنجائیکه من عضویت کمیته مرکزی حزب بودم بناء عبدالرشید آرین درتمام موارد بامن مشوره نموده وطالب هدایات لازم میگردید.

درین تصویرکه ازسایت فردا گرفته شده است چنان معلوم میشود که آقای جهانی ومریدانش چو: آقای سیستانی ازنقد آقای سیاهسنگ شوکه شده اند وتوقع سخنان صریح اورا هرگز نداشتند

هواداران ظاهر افق درقندهار درانزمان عبارت بودند از:

نعمت الله، محمد معصوم، محمد نسیم سلیمی، عبدالباری جهانی، کاظم اتمر، تازه خان ویال، وبسیاریهای دیگر که ازحزبیهای عمده و دست اول حزب درسطح ولایت قندهاربودند.

ظاهر افق به زور هوا داران خود خواهان دائر نمودن کنفرانس عمومی حزبی درسطح ولایت قندهار وحومه های آن گردید درحالیکه طبق مقررات حزبی در اساسنامه ، دائر نمودن کنفرانس عمومی یک ولایت فقط به اجازهء کمیته مرکزی حزب درسطح کل کشورامکان پذیربود یا به درخواست ثلث اعضای حزب دریک ولایت.
هرچند کمیته مرکزی درین زمینه اجازه چنین کاری را نمیداد ولی راه دومی برای ظاهر افق یعنی جلب رضایت ثلث اعضای حزب در قندهار برایش کار مشکلی نبود واو میتوانست با موجودیت ثلث اعضای حزب این کنفرانس عمومی را دائر کند.
وضع خیلی بحرانی بود به استثنای یک گروپ اقلیت، احتمال ازهم پاشیدن تارهای ارتباطی حزب درسراسر قندهار میرفت. من به عبدالرشید آرین مشوره دادم که بخاطر حفظ وحدت وهماهنگی میان رفقا کنفرانس را دائر وپیش ببرد. درهمان روزها در زندان قندهار، رفقا گروه، گروه به من مراجعه کرده وازمن درمورد کنفرانس عمومی ومقررات آن جویای معلومات میشدند من به همه رفقا حفظ ورعایت اصول حزبی و یکپارچگی داخلی را گوشزد وتوصیه می نمودم
بالاخره، کنفرانس سرتاسری ولایتی دائر شد اما فیصله شد که همبستگی حزبی حفظ گردد وجهت پیشبرد بهتر امور، فقط پیشنهادات به کمیته مرکزی حزب درکابل ارجاع گردد وکمیتهء مرکزی بعنوان بالاترین مرجع اجرائی صلاحیت تام ونهائی را درموارد متنازع فیه داشته باشد.

این مشکل تنها درقندهار نبود بلکه سایر ولایات نیز ازهمچو پرسشها وبحث ها خصوصا درفهم دموکراسی خلقی وفرق آن با دموکراسی ملی مشکل داشتند درعین زمان ذهنیت های مخالف امین نیز درحال شکل گرفتن بود وقوت کسب میکرد. بدبختانه، فیصلهء کمیتهء مرکزی این شد که: ظاهر افق وتعداد زیادی از رفقای عمدهء حزبی ما درولایت قندهار ازحزب اخراج گردند

آنها نیز تحت رهبری محمد ظاهر افق سازمانی را ایجاد کردند که جمعیت زحمت کشان جوان افغانستان (جازا) نام داشت. (ختم)

نخبه گان وتحصیل یافته های پشتون از اسلام گرایان افراطی گرفته تا کمونیستان دو آتشه وملی گرایان غربی مشرب، ازسخنان صریح و تند ، خوش شان نمی آید. آنها تحمل نقد و پذیرفتن انتقاد را ندارند وهر نقدی را برچسپ عداوت ودشمنی میزنند . خودرا انسانهای کامل می پندارند وخالی ازهرگونه خطا واشتباه، میدانند.اعتراف نمودن به اشتباه ونادانی را نوع ازذلت وخواری تلقی میکنند. پافشاری برمواضع جاهلانه وغیرعقلانی ازخصوصیات بارز یک پشتون اصیل است و آنرا نماد غیرت وشجاعت اوغانی می پندارند. اگر مانند گلبدین اسلامگرا باشند طرف مقابل را تکفیر نموده وبا هزار توطئه ودشنام اورا ازمیدان معرکه خارج میسازند اگر کمونیست ونکتائی پوش باشند بازهم منتقد را بنام خاین ومزدور ونوکر خارجی تاپه زده و اورا بنام تجزیه طلب وستمی و غیره در انظار می کوبند. این نخبه گان بخاطر ترس شان از انتقاد دنبال یافتن هویت منتقد استند از مستعار نویسی که به ضرر شان باشد نفرت دارند وآنرا نشانه جبونی وذلت می شمارند اما خودشان برای کوبیدن وتحقیر کردن مخالفان شان از انتخاب نمودن صد نام مستعار هم رو گردان نیستند. نمونهء واضح آن کتاب دوهمه سقوی است که علی الظاهر هیچ کسی مسؤولیت نوشتن آنرا بعهده نگرفته است . این گروه تحصیل کردهء پشتون ، خیلی خوش دارند که مورد عزت احترام مردم قرار بگیرند . از خود نمائی کیش شخصیت لذت می برند و هرگز راضی نیستند که به کاستی ها، اشتباهات شان، سابقهء سیاسی شان ، کسی پرسشی را مطرح کند. خودرا عقل کل میدانند وقتا که درکرسی ها تکیه میزنند فکر میکنند که بالای تمام جهان تسلط دارند

درین تصویر چنانچه دیده میشود اعضای انجمن قلم دراستوکهولم درچاپلوسی وتملق مدال طلا را ازبقیهء همقطاران شان درسویدن ربوده اند. روی همین علت است که یاوه سرای فاشیستی چون جهانی را با القاب شاعر درد آشنا و نازک خیال وغیره صفات بیجا می نوازند و اکلیل های گل را هدیه می نمایند. با دریغ ودرد باید اظهار داشت که اعضای انجمن قلم درسویدن با این حرکات طفلانه وکودکانه درحقیقت بیطرفی خویش را زیر سوال بردند اما ماهیت اصلی خویش را که همانا خصوصیت اپورتونیستی است به نمایش گذاشتند .