بسوی یک عروسی در بلخ
بدلیل تعداد زیاد اشتراک کنندگان در مراسم عروسی، مخارج اين مراسم در افغانستان بسيار بالاست. خانواده داماد بايد تمام مصارف را بپردازد. بعضی اوقات سالها ضرورت است تا داماد مصارف را بپردازد و بيشتر اوقات آنها به کشور های همسايه چون پاکستان و ايران سفر می کنند تا مصارف عروسی را از طريق کار در آنجا بدست بياورند.
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
عکس: فردين واعظی (يوناما)
دبلخ په ولايت کی واده ته تګ.
ودونه په افغانستان کی ډير مصارف لري ځکه چی د ګډون کوونکو شمير ډير زيات وي.
د هلک کورنې بايد د واده ټول مصارف ورکړي.
کله نا کله کلونو ته ضرورت شته چی يو هلک د واده مصارف پوره کړي او د دی پيسو د پيدا کولو لپاره
هلکان ګاونډيو هيوادونو لکه پاکستان او ايران ته سفر کوي تر څو د واده مصارف پوره کړي.
On the road to a wedding ceremony in Balkh.
Marriages are very expensive in Afghanistan because of the large number of participants.
The man’s family has to pay each and every penny of the wedding.
Sometimes it takes years for the groom to manage the expenses and they mostly travel to neighbouring countries such as Iran and Pakistan to earn money for their wedding.
Photo: Fardin Waezi (UNAMA).
پيام‌ها
23 می 2009, 11:25, توسط ساربان
سپاس از کابل پرس? با نشر این عکس. یادم از مراسم عروسی های قشلاق هایمان آمد: رقص های "آدم خانی" و قطغنی، چشمان شوخ دخترکان دم بخت،رقص دوران دخترکان به دور آتش فروزان، دایره ردن ها و خواندن های دسته جمعی آنها، غرور ساختکی جوانان زن خواه، غذای چرب،- با تاسف- فیر های بی پایان، شرم دادن دختر و افتخار گرفتن ذختر. من از قریه هستم به نام "بوکه" ولسوالی بلخ باستان، قریه سر سبز با مردم ساده و بسیار زحمت کش. یک عادت بسیار بد مردم قریه ما داشتند: هرگاه کسی از قریه ما عروس می برد، معدود جوانان- که مثل اکثر جوانان اطرافی وطن ما بی سواد و در چنگال نوغ غیرت منفی گرفتار اند- ما با پرتاب کلوخ های پوسیده- برای جلوگیری از زخمی شدن فامیل داماد، جای شکر است- بر قامیل داماد از آنها استقبال می کردند. جای بازهم شکر است که این رسم بد فعلا دیگر نیست و میتوانید آزادانه از قریه ما دختر نکاح کنید. رسم های دیگر هنوز هم پابر جاست مانند تمامی مناظق افغانستان عزیز و با تفاوت های فرهنگی محلی.