آینده مبهم آقای خاص

براساس وقایع اخیر و اظهارات مبهم خوزه مورینیو نمی توان درباره آینده او در تیم فوتبال اینترمیلان با اطمینان اظهارنظر کرد و وضعیت وی تا حدی مبهم نشان می دهد. آبی و سیاه های شهر میلان با هدایت این مربی بشدت کاریزماتیک پرتغالی در حال حرکت به سوی چهارمین قهرمانی متوالی خود در پیکارهای لیگ فوتبال ایتالیا بوده اند، اما حذف مجددشان در جام باشگاه های اروپا و نرسیدن به دیدار نهایی یک نمره بد تازه در کارنامه شان بوده است. مربی موفق سابق چلسی و پورتو اصلاً با این نیت استخدام شد که ضعف روبرتو مانچینی، سلف خود در زمینه فوق را رفع کند، اما چون چنین نکرده، فلسفه جذب او زیر سوال رفته است.

تفاوت ها
از 3 قهرمانی متوالی قبلی نراتزوری در سری A ، اولی در دادگاه و پس از خلع یوونتوس و میلان به جرم تقلب حاصل آمد وگرنه مردان مانچینی در آن دوره فقط سوم شده بودند. عنوان دوم نیز در شرایطی به ثبت رسید که یوونتوس با همان اتهام به سری B تبعید شده و اصلاً در صحنه حاضر نبود. میلان به همین علت مسابقه ها را با 8 امتیاز منفی شروع کرد و فیورنتینا نیز چنان حال و روزی داشت. به واقع رقبای بزرگ اینتر قلع و قمع شده بودند. فقط قهرمانی سوم در فصل گذشته چیزی در حد قهرمانی های عادی و قابل قبول بود، ولی در آن مورد نیز می شد بحث و جدل کرد، زیرا یووه تازه از تبعید بازگشته و در آن حد فاصل تعدادی از بهترین هایش را از دست داده بود و حتی خود نیز باور نداشت که در اندازه های تجدید عناوین گذشته اش باشد؛ ولی در چنین فصلی هم رم تا آخرین دقایق به اینتر در صدر جدول چسبیده بود و حتی تا پایان نیمه اول مسابقه های هفته آخر فصل نیز قهرمان بود و فقط گل های زلاتان ابراهیموویچ در نیمه دوم مسابقه با پارما بود که برد و قهرمانی اینتر را قطعی کرد.

تغییراتی اساسی
با وجود این آقای خاص نمی داند بر حاصل اولین فصل حضورش در سن سیرو مهر موفقیت بزند یا آن را عادی و دور از سطح متعالی خود بشمرد. به گزارش مطبوعات ایتالیا او از ماسیمو موراتی، مالک اینتر 100 میلیون یورو بودجه خواسته تا در تابستان این تیم را آن طور بازسازی کند که خود می خواهد. گفته می شود ماتراتزی، ریواس، کروز، کرسپو، فیگو، کوارشما و مکسول از اینتر خواهند رفت و دیه گو، جناس و فراتر از آنها دروگبا که بازیکن محبوب اوست به سن سیرو خواهند آمد تا بر خلاف امسال مورینیو تیمی را در اختیار گیرد که مطابق با سلیقه خودش باشد و نه میراث اجباری به جای مانده از زمان مانچو.

در عین حال به گزارش مطبوعات انگلیس و اسپانیا، وی از حضور در ایتالیا و مجادله دائمی با رقبا و برخی رسانه های این کشور راضی نیست و می خواهد برود. 2 گزینه برای او متصور است یکی این که انگلیس برود و مربی منچسترسیتی شود که می خواهد یک چلسی تازه باشد و از مارک هیوز ولزی اش راضی نیست.

دوم این که در تضاد با شایعات رایج سر از لیگ اسپانیا در آورد و مربی رئال مادرید شود. نشانه هایی در دست است که احتمال تحقق مورد دوم را کم نشان می دهد، زیرا از یک سو رفتن یا ماندن راموس در مقام مربی رئال بستگی به جایگاه و رتبه ای دارد که این تیم در پایان فصل لالیگا کسب می کند و اگر کهکشانی ها قهرمان شوند، راموس ماندنی خواهد شد و از جانب دیگر فلورنتینو پرز که احتمال پیروزیش در انتخابات تعیین رئیس جدید رئال در خردادماه بیش از دیگر متقاضیان این پست است، گفته است که چون حاصل کار مربی 46 ساله اسبق پورتو در اینتر را موفق نمی انگارد، او را از فهرست مربیان خورد نظر خود برای فصل آینده خارج کرده که هر چند حرفی صد در صد موثق نیست و قابل تغییر نشان می دهد اما از هموار نبودن راه حضور مربی بشدت مغرور پرتغالی در برنابئو سخن می گوید.

شایعات
اظهارات اخیر مورینیو هم هیچ گرهی را نگشوده است. پایان فصل نزدیک می شود و بعد از آن مثل معمول به تعطیلات 10 روزه تابستانی خواهم رفت، اما پس از آن بر هیچ کس مشخص نیست آیا به میلان باز می گردم؟ نمی دانم. در فوتبال هر چیزی احتمال دارد. ممکن است برگردم و حتی 5 سال بمانم اما شاید هم نمانم. به ده ها عامل بستگی دارد.

در حالی که سران چلسی هنوز نتوانسته اند رضایت گاس هیدینک را برای باقی ماندن این مربی مجرب هلندی در این تیم در فصل آینده بگیرند، شایعات بازگشت مورینیو به استمفورد بریج در عین اختلافات وی با رومن آبراموویچ، مالک میلیارد روسی این باشگاه به گوش خورده است، اما او احتمالا برای این مهم مجبور به صبر بیشتری خواهد شد و محبوبیت عظیم او در استمفورد بریج چیزی است که رجعت وی را در هر حال امری کاملاً قابل باور می سازد. ابقای رافا بنیتس در لیورپول و تمدید قرارداد او تا سال 2014 که ابتدای فروردین 88 محقق شد و ادامه حضور الکس فرگوسن 68 ساله در منچستریونایتد که همچنان خیال رفتن ندارد، گویای این نکته است که مورینیو در صورت بازگشت سریع به انگلیس مقصدی جز منچسترسیتی نخواهد داشت. شاید او این تیم را برای خود کوچک بینگارد، چرا که او حتی یک سال پیش حاضر نشد مربی والنسیا شود و حالا که آن باشگاه دچار بحران مالی است، طبیعی است که دیگر به آنجا نرود.

همه اینها می تواند ابقای او در اینتر را گزینه ای محتمل جلوه دهد؛ محتمل تر از آنچه یک ماه پیش به نظر می رسید. آقای خاص پرتغالی ها در فصل رو به پایان چند درگیری عمده داشت که اغلب با یوونتوسی ها بود. وقتی کلودیو رانیه ری، مربی گورخرهای تورین از او به خاطر حضور نیافتن در یک مصاحبه مطبوعاتی انتقاد کرد، مورینیو او را پیرمرد گیج و خنگی توصیف کرد که به رغم 3 سال کار در انگلیس و مربی گری در چلسی حتی 10 کلمه انگلیسی یاد نگرفت و زمانی که سران یووه گفتند داوران در این فصل هوای اینتر را داشته اند، مورینیو گفت: کسانی ادعای این موضوع را دارند که سال هاست تحت حمایت داوران بوده اند. من نگران حریفان بعدی این تیم هستم زیرا داوران برای جبران، این تیم ها را تار و مار خواهند کرد.

قربانی شرایط
از حرف های مورینیو در مورد میلان نیز سوء برداشت شد. وقتی او گفت بر اثر روندهای موجود روسونری باید فصل را بدون جام و مقام به پایان برساند، پائولو مالدینی کاپیتان دیرپای آنان، بحث عناوین بیشمار خود طی 25 سال بازیگری اش در سن سیرو را به میان کشید و گفت: کلکسیون افتخاراتش بیش از مورینیوست، حال آن که هدایتگر سابق چلسی می خواست بگوید میلان نیز به گونه ای قربانی شرایط موجود است.

مورینیو در حرف های جدیدترش کوشیده است با تعریف از شاگردانش در اینتر شایعات مربوط به قطعیت جدایی اش از این تیم را تکذیب کند. او گفته است: قدر مسلم این که من کاری نخواهم کرد که تغییر مربی در این باشگاه تسریع شود و بانی این قضیه من نخواهم بود. ایراد موجود در ایتالیا این است که همه در حال متهم کردن یکدیگر هستند. صحنه های مربوط به تصمیم ها و اشتباهات داوری صدها بار از تلویزیون پخش می شود و هر مرتبه هم از آن نتیجه گیری های متفاوت صورت می پذیرد و این یک حالت تنش دائمی را به وجود آورده است. آنچه من گفته ام لزوم تغییر این وضعیت است و این که گفتند من به شدت عصبانی شده ام، برداشت رسانه هاست. بر عکس من راضی هستم و از داشتن چنین تیمی احساس غرور می کنم.

سیستم موثر
مورینیو از تغییرهای گاه به گاه خود نیز سخن گفته، اما همانند همان استاد بزرگ جنگ های روانی، خصلت و لقبی که همیشه به وی داده اند، سعی در پرت کردن حواس دیگران داشته است. منظور او از تغییر دادن خودش، حداکثر کوتاه یا بلند کردن موهایش بوده وگرنه او همان آدمی است که با تیزهوشی استراتژیست های بزرگ همیشه پیرامون خود بحران می آفریند و جنجال های خودخواسته و از قبل طراحی شده ایجاد می کند تا شاگردانش رها از فشار و استرس، راحت بازی کنند و تمام تیرها و پیکان های انتقاد متوجه خودش باشد. این سیستمی است که پیش تر به نحو احسن در چلسی و پورتو جواب داده بود و اینک نیز در اینتر مؤثر بوده و خاویر زانتی و یارانش در این تیم در کل فصل تحت هیچ تهاجمی قرار نداشته و راحت کار کرده اند، حال آن که مربی شان در اسفند 87 به خاطر آنچه در مورد حمایت همیشگی داوران از یوونتوس و ضعف مربیگری در رم و میلان و بی ثمر ماندن حضور ده ها بازیکن خوب در هر یک از این تیم ها گفت، دشمنی و حساسیت شدیدی را نسبت به خود برانگیخت. محصول و پیامد این رخداد، هجوم و پاسخگویی شدید این رقبا به وی در هفته های بعدی بود.

صحیح ترین تحلیل
همه اینها باعث شده تحلیلی که لوچیانو موجی مدیرکل ساقط شده یوونتوس از مورینیو داشته، از همه صائب تر به نظر برسد. او که به خاطر تلاش برای تقلب و تطمیع داوران از مقامش خلع و با محرومیتی 6 ساله از محیط فوتبال ایتالیا رانده شد، پس از دیدن عملکرد مورینیو در نراتزوری گفته است: من اشتباه کردم. باید از چند سال پیش مورینیو را به عنوان وکیل خودم استخدام می کردم، زیرا او چنان حیله گر و زرنگ است که می توانست تمام کارهای مرا توجیه و تبرئه ام کند.

او آنقدر هنرمند است که در عین وارد شدن بدترین اتهامات به او تیمش، می تواند همه آن اتهامات را به سمت رقبا برگرداند و قیافه حق به جانب و آدم مظلوم ماجرا را هم به خود بگیرد. مورینیو نماد زرنگی و هوشیاری استراتژیک در جهان مدرن فوتبال و در فضای تغییر یافته کالچوست. من و دیگر مردان یووه آدمی مثل او را واقعاً نزد خود کم داشتیم. اینتر بجز چنین مردی خولیو سزار، مایکون، کوردوبا، ساموئل، بوردیسو، سانتون، کامبیاسو، استانکوویچ، مانسینی، مونتاری، آدریانو، بالوتلی، ویه را و البته ابراهیموویچ را در صف بازیگران خود داشته و آقای خاص با آنها خوب کار کرده است. آن هم در حالی که تازه اولین فصل حضورش در سری A را می گذراند. این چیزی است که حتی مخالفان سرسخت مورینیو هم نتوانسته اند انکار کنند.

منبع: Channel 4