جای نگرانی است، کشور را بسوی استبداد می برند

عکس از گتی ایمیج
گزارش ها حاکیست که در ولسوالی های یکاولنگ، پنجو و ورس ولایت بامیان در ساعات اولیه آغاز رای دهی، ورق رای دهی تمام شد. در ولسوالی های جاغوری، ناور و مالستان ولایت غزنی مردم بخاطر نرسیدن ورق رای دهی دست به تظاهرات زدند. در ولسوالی قره باغ تا پایان امروز هیچ ورق رای دهی نرسید. یعنی هیچ انتخابات برگذار نشد. مسولان چه بهانه ای می توانند داشته باشند؟ درین مناطق امنیت است، زمستان هم نیست که راه ها بند باشد. هیچ بهانه ای ندارند. آنها عمدن حق انتخاب را از مردم گرفتند.

سوال که اینجا مطرح می شود این است که چرا در منطقه های که هزاره نشین است، ورق رای دهی تمام شد؟

اصل بی عدالتی از اینجا آغاز می گردد که سهم دو ولایت بامیان و دایکندی، که بیشتر هزاره نشین است، هشت کرسی در پارلمان در نظر گرفته شده است. مردم که همیشه مالیات داده اند، بخاطر دفاع از وطن خدمت عسکری رفته اند، و تمام واجبات شان را به حیث یک شهروند ادا کرده اند. ولی در مقابل کوچی ها که هیچ معلوم نیست اصلن آنها پاکستانی است یا افغانستانی، از خدمت عسکری و مالیات معاف بوده اند، برای آنها در پارلمان دوازده کرسی در نظر گرفته شده است.

حالا بازهم دست اندرکاران که حکومت را بجای یک حکومت ملی بسوی یک حکومت ملیتی به پیش می برند، حتا راضی نیست که هزاره ها کمترین نماینده را در پارلمان داشته باشند. بخاطر چه؟ اگر هزاره ها در پارلمان بیشتر نماینده داشته باشند، در تمام تصمیم گیریهای پارلمان تاثیر گذار خواهد بود.

جای نگرانی است کشور را بسوی استبداد می برند.