روزی برای سیاهان

بیستم جنوری سال2009 سومین روز تاریخی برای سیاهان امریکا به شمار می رود، روزی که مارتین لوترکینگ سیاه پوست انسان دوست امریکایی کشته شد، بسیاری از سیاهان امریکایی برمرگ او اشک ریختند و با آه و اندوه او را تا گورستان تشییع کردند، اما روز بیستم جنوری روز اشک نیز بود تصاویر تلویزیونی حضور دهها هزار سیاه پوستی را نشان می داد که باشک شوق در پارک ملی مال نزدیکی کاخ سفید گرد آمده بوند و برای ورود اوبامای سیاه پوست به کاخ سفید لحظه شماری می کردند.

اشک شوق سیاه پوستان امریکایی درمیان شور و هیجان مردمان شرکت کننده بهترین هدیه ای بود که نثار اوباما می گردید . من بی اختیار با خود گفتم:" این هم روزی برای سیاه پوستان" و سئوال من این بود ایا با امدن اوبا در رهبری امریکا دیگر هیچ تبعیضی برسیاه پوستان امریکایی وجود نخواهد داشت؟ آیا جهان چنان متمدن شده اند که دیگر تبعیض و برتری طلبی پوستی و مذهبی و نژادی و قومی را فراموش کرده اند؟ آیا امریکا همانطوری که پیشگام لغو برده داری درجهان بود این بار نیز پیشگام نفی هرگونه برتری انسانی برانسانی دیگر است؟

سیاهان چه درامریکا و دیگر کشورها تاریخی غمبار، خونین و محنت باردارد، قرنهای متمادی بردگی، رنجی است که تاریخ سیاهان را رقم زده است و اکنون آیا این تاریخ سیاه به یکباره به اوج افتخار خواهد رسید و بارفتن اوبا ما درکاخ سفید، تاریخ سفید و بدور از تبعیض سیاهان آغاز خواهد شد؟

نخستین گروه از بردگان آفریقایی در سال ۱۶۱۹ وارد آمریکا شدند. بیش از دوصد سال سیاهان امریکایی بدترین روزهای بردگی را دراین کشور سپری کردند، سرانجام نظام برده داری برای اولین بار درجهان در سال 1865 توسط ابراهام لینکلین در امریکا برداشته شد. آن روز اولین روز تاریخی سیاهان مقهور در امریکا بود که برای اولین بار در تاریخ امریکا و جهان از نظر قانونی نظام بردگی از روی سیاهان برداشته می شد، همانطوری که ابراهام لینکلین در قلب میلونها سیاه امریکایی جای دارد، اوبامای سیاه پوست نیز براو عشق می ورزد. او نیز از اولین روز سیاهان که لکه بردگی از آنان برداشته شد ، سرشاراست، او برانجیلی درکاخ سفید سوگند یاد کرد که ابراهام لینکلین برای ریاست جمهوری امریکا روی آن دست گذاشته بود و اکنون نزدیک به 150 سال بعد یک سیاه افریقایی تبار دست روی ان گذاشته و به عنوان رئیس جمهور امریکا سوگند یاد می کند.

هر چند برده داری در آمریکا به طور رسمی در سال ۱۸۶۵ توسط لینکلین غیرقانونی اعلام شد ولی سیاه پوستان امریکایی در بسیاری از ایالت های این کشور تا یکصد سال بعد در شرایط جداسازی نژادی و تحت تبعیض به زندگی خود ادامه دادند. به همین خاطر دومین چهره ای که برای رهایی از تبعیض قیام کرد و برای برابری انسان تلاش نمود، مارتین لوترکینگ بود، او اولین فریاد گر سیاه بود که برای رفع تبعیض فریاد کشید و سرانجام فریادش در گلو خفه شد. روزی که لوترکینگ کشته شد دومین روز برای سیاهان امریکا بود، روزی که اقتدار تبعیض بر فریاد برابری چیره گشت و هزاران سیاه برمظلومیت شان اشک ریختند.

جان لوئیس از پیشگامان جنبش آزادی های مدنی آمریکا و از یاران مارتین لوتر کینگ، رهبر جنبش سیاهان امریکا است. او می گوید:"تا ۶۰ سال پیش سیاه ها در عقب اتوبوس می نشستند. حتی دستشویی ها و آبخوری های مخصوص سفیدپوستان وجود داشت و سیاه پوستان از استفاده از آنها منع می شدند. آنها برای سوار شدن بر قطار باید از در مخصوصی سوار می شدند به رغم سال ها مبارزه و تلاش برای کسب حقوق مدنی برابر میان سیاه پوستان و سفیدپوستان هیچ گاه توقع نداشته یک آفریقایی تبار رئیس جمهوری کشورش شود.اگر در اوج روزهای مبارزه که من مرد جوانی بودم و بیش از ۴۰ بار بازداشت شدم، کسی به من می گفت که در طول عمرم شاهد ریاست جمهوری یک سیاه پوست خواهم بود، حتما به او می گفتم که دیوانه شده است."

اما اکنون اقای لوئیس نیز بعد از 46 سالی که از مرگ لوترکینگ می گذرد، خود با کمال ناباوری به باستقبال اوباما تا کاخ سفید آمده است. امروزه سیاه پوستان ۱۳ درصد از جمعیت آمریکا را تشکیل می دهند. اوبامای سیاه پوست در مبارزات انتخاباتی اش ثابت کرد که در دنیای آزاد هرکس براساس توان و لیاقت خود بدور از هرگونه تبعیض می تواند گامهای بلند و مقات عالی را دریافت نماید. اما با همه این آزادی ها، سیاه پوستان امریکا همچنان در شرایط اقتصادی و رفاه زندگی پایین تری نسبت به سفید پوستان قرار دارند. به طور مثال در حالی که متوسط درآمد سالانه خانواده های سفیدپوست آمریکایی حدود ۶۵ هزار دالر است، این رقم برای سیاه پوستان ۴۰ هزار دالر برآورد شده است.

باتوجه به این وضعیت آیا اوباما می تواند با حضور خود درکاخ سفید این نابرابری ها را به برابری سطح زندگی تبدیل نماید؟ آیا باوما می تواند به سیل اشک دهها هزار سیاهی پاسخ دهد که هنگام سوگند ریاست جمهوری در پارک ملی مال برایش ریختند؟

فعالان جنبش حقوق مدنی ایالات متحده امیدوار هستند آقای اوباما با ایجاد فرصت های مساوی برای سیاه پوستان و افزایش کیفیت خدمات بهداشتی عرضه شده به آنها به وسیله برقراری نظام بیمه درمانی همگانی در آمریکا به بهتر شدن وضع آمریکایی های آفریقایی تبار کمک کند.

آنها همچنین می گویند انتخاب باراک اوباما به ریاست جمهوری آمریکا می توانند به رفع سوء تفاهم میان سیاه پوستان و سفیدپوست های این کشور کمک کند.

به هرحال حضور اوباما در کاخ سفید هرچند سومین روز برای سیاهان به شمار می رود، اما او می تواند سمبلی برای رفع هرگونه تبعیض و برتری طلبی مذهبی، نژادی، قومی و منطقه ای باشد، کشورهای که گرفتار رنج تبعیض هستند می توانند از اوباما درس بگیرند و دریابند که دردنیای امروز دیگر زمانی برای تربری طلبی نیست و چنین اندیشه ای جز تضعیف و مرگ استعداد ها وتوانایی های انسان ارمغان دیگری ندارد.

افغانستان یکی از کشورهای است که سال های سال دچار تبعیض های گوناگون مذهبی و قومی بوده و این گونه تبعیضات دایره نفاق ملی را تشکیل داده است و مانع بزرگ برای رشد و توسعه این سرزمین گردیده و بهترین استعداد ها در سایه استبداد و تبعیض نابود گردیده است و افغانستان در دایراه ای از نفاق ملی چنان در گرداب های منحط گرفتار آمده است که امروز تررویسم این سرزمین را به لانه های امن خود تبدیل ساخته است.
باتوجه به این پس منظر مردم و سیاست مداران و دولت مردان ما باید بادرک درست از وضعیت جهانی همان مسیری را طی نمایند که امروز اوباما با حضورش در کاخ سفید، خط بطلان برهرگونه تبعیض و برتری طلبی و تمامت خواهی کشیده است.