یک رازک ناپاک افغانستان

" چتو ممکن اس عاشق شوی که حتا رویشه دیده نتانی" از زبان محمد داوود بیست و نه ساله که با گزارشگر صحبت کرده بود . " ما بچا ره میبینیم ، از ای خاطر گفته میتانیم که کدامش خوبیش اس و کدامش نی".

در درازنای سده ها مردان افغان از بچه های در حدود نه تا پانزده ساله برجای معشوق استفاده برده اند . برخی پژوهات نشان میدهد که تقریباً نیمی از مردان عشایر پشتون در قندهار و دیگر شهرهای جنوب " بچه باز" اند ، اصطلاحی که مفهوم أن استفاده از بچه ی خورد منحیث معشوق توسط یک مرد میباشد . معنای تحت الفظی أن عشقبازی با بچه است . مردان دوست دارند با فخر از أن یاد کنند .
" نگا داشتن بچه بری ما یک قسم رواج واری شده" از زبان عنایت الله ی چل و دو ساله ، باشنده ی ولایت بغلان که با گزارشگر رویتر صحبت میکرد . " هر کس که بخایه خوده کته نشان بته یک بچه نگاه میکنه " .

ولایت بغلان در شمالشرق قرار دارد، اما افغانها میگویند سؤ استفاده ی جنسی از کودکان بیشتر در بین مردان پشتون در جنوب مروج است . پشتونها از گروه های قومی بس مهم افغانستان اند، برای سده ها سردمداران کشور از این گروه برخاسته اند . أقای حامد کرزی هم یک پشتون است، از یک دهکده یی در قندهار. وی شش برادر دارد . پس بصورت طبیعی یک سوال بر میخیزد : أیا کسی در خانواده ی کرزی هم کسی بچه باز بوده است ؟ دو افغانی که رابطه ی نزدیک با خانواده ی کرزی دارند به من (نویسنده) گفتند که آنها خبر دارند که کم ازکم یک عضو خانواده و شاید هم دو، بچه باز باشند . ترس از انتقامجویی هر دو را باز داشت تا نامهای شانرا افشا کنند و زیاده تر از این از بیان خصوصیات شان نیز جلو گیری میشود .

و اما در مورد کرزی - یک امریکایی ای که در درون و بیرون قصر در یک منصب رسمی برای ماه ها کار کرده، به من (نویسنده) گفت که "عادات همجنسگرایانه در بین سربازان و افراد امنیتی « واگیر » بود . أنها همه وقت در مورد بچه ها صحبت میکردند" . او همچنان اضافه کرد: " من حامد کرزی را با کسی ندیدم . وی زیاد تر اوقات را در قصر خود سپری میکرد. او (همین امریکایی) هم از افشای نام خویش خودداری کرد .

در قندهار ، با جمعیتی تقریباً پنجصد هزار ، و شهر های دیگر ، محافل رقصاندن بچه بسیار مشهور است . معمولاً مانند یک ساعت تیری هفته وار . بچه ی کوچک را مانند یک دختر لباس میپوشانند، أرایش میکنند، به پاهایش زنگ بسته میکنند و در برابر درجنی ، و یا زیاده تر، از مردان حریص و « واسوخت » میرقصانند . این مردان میانه سال بروی این بچه ها پول پاش میدهند تا بعداً این بچه را با خود خانه ببرند . طی یک گزارش أخری ای وزارت خارجه این مسأله ی رقصاندن بچه " یک شکل واگیر و فرهنگ قبول شده یی از تجاوز جنسی مردانه" توصیف شده است .

پس چرا قوتهای امریکایی و ناتو برای دفاع از ده ها هزار مجرم کودکان که سر خود را هم بلند میگیرند، بر خاسته است ؟ مجرمینی که یقیناً از لحاظ تعداد، زیادتر از تناسب مماثل در فی جمعیت هر یکی از گوشه ی کره ی خاکی اند . و اما چطور شد که افغانستان به پایتخت سؤ استفاده کننده گان جنسی کودکان در أسیا مبدل گشت ؟

جامعه شناسان و مردم شناسان به این نتیجه میرسند که گره مشکل در برداشت سختگیرانه از قوانین اسلامی نهفته است . زنها - در یک کلام - غیر قابل دسترسی میباشند . مردان افغان حق ندارند با زن نامحرم داخل صحبت شوند مگر تا اینکه درخواست ازدواج بدهند . پیش تر از أن نمیتوانند حتی به زن نگاه کنند ، مگر شاید به استثنای پاهای شان . در غیر آن خانمها از فرق سر تا انگشت پا پوشیده اند .

" چتو ممکن اس عاشق شوی که حتا رویشه دیده نتانی" از زبان محمد داوود بیست و نه ساله که با گزارشگر صحبت کرده بود . " ما بچا ره میبینیم ، از ای خاطر گفته میتانیم که کدامش خوبیش اس و کدامش نی".

حتی بسیاری از این مردان بعد از ازدواج هم بچه های خود را نگاه میکنند که بی گفته پیداست که زنده گی خانواده گی شان الزاماً بیروح و خالی از محبت باید باشد . یک تکیه کلام مورد علاقه ی مردان افغان است که میگویند : " زن برای اولاد أوردن است ، بچه برای ساعت تیری" . امامان بنیادگرا با مبالغه گویی ای مشابه أنچه در کلام انجیل در مورد قاعده گی زنانه ذکر شده ، زنان را « ناپاک » و در نتیجه بیمزه میخوانند . در راپور خانم کاردینالی همچنان أمده است که از یک مرد مزدوج شده پرسیده شد " پس چگونه خانمش حمل گرفته بوده " و وقتی پرسش توضیح داده شد وی با حالت گویی تهوع عکس العمل نشان داده پرسید : " مگر چطور کسی شوق بودن با یک زن را بکند وقتی خداوند أنرا ناپاک أفریده است ؟"

این خود واضح میسازد چرا خانمها پنهان نگهداشته میشوند و چرا محکوم به سنگسار میشوند وقتی گویی به راه راست روان نیستند . شرع اسلامی همجنسگرایی را ممنوع قرار داده . مگر این سؤ استفاده کننده گان جنسی کودکان أنرا گویی توضیح میکنند . این همجنسگرایی نیست ، وبا اطمینان ادامه میدهند، زیرا أنها با این کودکان عشق نمیورزند .

پرداختن به موضوع دلخراش رفتار نامتناسب با بانوان افغان همچنان به یکی از هداف اولی دولتهای عضو همپیمان بین المللی باقی میماند، چنانچه الزاماً چنین هم باید میبود . مگر در مورد بچه ها چی، هزاران هزار بچه ی کوچکی که قربانی ای این سلسله ای از تجاوزات جنسی قرار گرفته اند ، حیات شان برباد شده است، همچنانیکه حیات کل جامعه تباه شده است .

" هیچ موضوعی وحشتناکتر از این نیست وهم ارزشناکتر از این که به أن پرداخته شود". از زبان خانم کاردینالی . وی می افزاید: " من از أنچه دیده ام کاملاً مسحور شده ام " .

گزارشگر رویتر از زبان یک کودک در بند یک مرد قصه میکند که وی ناله میکشید : " أه خدای مه، وقتی کلان شدم خودم یک مالک میشم ، باز مه خودم بچه ها میداشته باشم " .

......................................................................

جوول برینکلی - یک پروفیسور رشته ی روزنامه نگاری در دانشگاه ستانفورد، برنده ی جایزه ی پولیتزر ، گزارشگر سابق امور بین المللی sfgate.com/chronicle/submissions/#1 طریقه ی تماس : به واسطه ی وبسایت کرونیکل - برای نیویارک تایمز .
........................................................................................

Read more: http://www.sfgate.com/cgi-bin/... منبع :