سفر در جاده های مرگ

درسال جاری، این چندمین بار است که مردم هزاره به شکل گروهی کشته می شوند.
هزاره ها اکثرا در روستاها زندگی می نمایند. آن ها بخاطر رفت و آمد در شهرها مجبور اند که از مناطق غير هزاره نشین عبور نمایند و به شهرها برسند. اما عبور از این مسیرها ساده نیست، به قیمت جان انسان های هزاره تمام می شود. این مسیرها به طرز وحشتناکی نا امن است که همواره از هزاره ها قربانی می گیرند؛ اما کمتر در رسانه ها بازتاب داده می شوند. اسد بودا،جامعه شناس و نویسنده ی مشهور افغانستان، علت اصلی نا امنی های مسیر هزارستان را «جابجایی های اجباری» می داند. در تازه ترین مورد،یک موتر مسافربری با 10 سرنشین اش که همه ی شان باشنده ی ولسوالی جاغوری و از تبار هزاره بودند، همه قربانی ماین جاسازی شده ی کنار جاده ای شدند. این قربانیان شامل چهار زن، یک کودک و پنج مرد دیگر می باشد.از میان این قربانیان هشت تن شان در محل حادثه جان باختند و دوتن دیگر زخمی شدند. براساس گزارش روزنامه‌ی اطلاعات روز، یک تن از این مجروحین نیز در شفاخانه جان باخت. از میان این قربانیان، پنج تن شانا عضای یک خانواده بودند. مقامات و مردم محل این رویداد را به طالبان نسبت داده اند. هم چنان پیشترنیز مقامات محلی ولسوالی جاغوری خبر داده بودند که در حدود 100 تا 150 فرد مسلح و نیز 700 خانواده ی جنگجوی خارجی در ولسوالی های هم جوار ولسوالی جاغوری جابجا شده اند. این افراد بیرق سیاه رنگ که مربوط به گروه تروریستی داعش می باشد با خود حمل می نمایند. مردم محل از نفوذ داعش در این ساحه خیلی نگران اند.خادم حسین کریمی، یک تن از دانشجویان دانشگاه کابل که باشنده ی ولسوالی جاغوری می باشد نگرانی جدی خود را از نفوذ داعش در ولایت غزنی نوشته است. او با اشاره به پیشینه فعالیت های گروه داعش نوشته است، اگر مقامات به نفوذ گروه داعش توجه جدی ننمایند، با توجه به آسیب پذیری ولسوالی های هزاره نشین ولایت غزنی، آن ها به سرنوشت کردهای کوبانی و ایزدی عراقی مواجه خواهند شد.
کشتن مسافرین هزاره در مسیر ولسوالی های هزاره نشین غزنی تازگی ندارد. در دشت قرباغ که در فاصله ی چند کیلومتری ولایت غزنی قرار دارد،طالبان و افراد مسلح دیگر، مسافرین هزاره را از موتر شان پایین می کنند و به رگبار می بندند و یا آنکه سر می برند. دانشجویان، کارمندان دولت و هم چنان افراد عادی ملکی در این محل از سوی طالبان سر بریده شده اند. در ابتدای همین سال، یک تن از افسران بلند رتبه ی اردوی ملی که باشنده ی ولسوالی جاغوری بود، در همین مسیر سربریده شد. مدتی قبل از آن به تاریخ 20/3/94 یکی از مسافرین عادی این مسیر که گاهی برای نظامیان در بازار غجور آشپزی می کرد توسط طالبان سربریده شد.
همواره این مسیر و مسیرهای دیگر منتهی به ولسوالی های هزاره نشین از سوی طالبان تهدید می شوند و مسدود می شوند. در اواخر ماه میزان امسال نیز طالبان با پخش اخطاریه ها تمام مسیر های منتهی به ولسوالی های هزاره نشین را مسدود ساخته بودند، آن ها اخطار داده بودندکه اگر مسافرین در این راه رفت و آمد نمایند، موترهای شان به آتش کشیده می شوند. در همان هنگام دو فرد ملکی در ساحه ی پیرکه در مربوط ولسوالی جغتو از سوی طالبان سر بریده شدند.این مسیر، ولسوالی های جغتو و ناور را به ولایت غزنی وصل می نماید. مسافرین ولسوالی های مالستان و جاغوری نیز در صورت مسدود بودن مسیر قرباغ-جاغوری از این مسیر با عبور از ولسوالی های جغتو و ناور مسافرت می کنند. خلیفه محمدکه موتر نوع فلانکوچ دارد و در مسیر مالستان- غزنی مسافرکشی می نماید،چنین می گوید، از هر مسیر که سفر می نماییم، چی از مسیر قرباغ بگذریم و چی از مسیر ناور، به یک ایستگاه مرگ بر می‎خوریم. اواز دشت قرباغ در مسیر قرباغ-جاغوری و از ساحه ی پیرکه و کوتل مهمند در مربوطات ولسوالی جغتو در مسیر غزنی- ناور به عنوان ایستگاه های مرگ یاد می کند.