به یادبود شهیدان «افشار»

سلام مرا به هم‌شهریانم برسان
این روزها
خوش‌تر دارم در کابل بمیرم
مردن فقط در کابل معنا می‌دهد

نمی‌دانستم روزگار سرداران کابلی به همین زودی می‌گذرد
دیوارهای «شیرپور» (1) بر شانه‌های برادرم راست می‌ایستند
و در تن خواهرم اوج می‌گیرند
خون‌گریه‌های مادرم از «قصر دارالامان» (2) راه می‌کشد
تا «قصر گل‌خانه» (3) 
آن‌گاه سرریز می‌شود در گلوی «هندوکُش» (4) 
و در «نیم‌روز تفتان» (5) آه می‌شود.

از تاراجستان کابل تا خرابه‌های بودا راهی نیست
میان باستیل «پل چرخی» (6) و «دشت لیلی» (7) هم تنها «قلعه‌ي افشار» (8) مانده است
و گرنه ملایان پنجابی و سرداران کابلی
همه‌ي راهها را کوبیده‌اند
بیغوله‌های «قندهار» مثل کف دست صاف است
باور نداری از غیاث‌الدین و آمنه بپرس
که دخترشان، حوّا مثل فرشته و گُلالَی
باید دنیا را چارخانه‌ای ببیند.

هم‌شهری گلم!
خاکم به سر، رویم سیاه
مرا هر جا که خواستی، گور کن
من شاعر خوبی برایت نبودم!

تابستان 1386

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. منطقه‌ای در کابل که جنگ‌سالاران در آن کاخ‌های سر به فلک کشیده‌ای برای خود ساخته‌اند و مرفه‌ترین منطقه شهر به شمار می‌رود.
2. کاخ نخست‌وزیری افغانستان که در جنگ‌های داخلی مجاهدان ویران شد.
3. کاخ شاهنشاهي و رياست جمهوري افغانستان.
4. رشته‌کوه معروف افغانستان.
5. نیمروز؛ ولایتی در جنوب افغانستان و تفتان؛ شهر مرزی ایران.
6.زندان وحشتناک کابل که به ویژه در دوران حكومت کمونیست‌ها به باستیل معروف شد.
7. منطقه‌ای در شمال افغانستان که نیروهای ضد طالبان، بسیاری از جنگ‌جویان طالبان را در آن‌جا کشتند.
8.منطقه‌ای در غرب کابل که دولت برهان‌الدین ربانی و نیروهای شورای نظار به فرماندهی احمدشاه مسعود و هم‌دستانش نظیر عبدالرب رسول سیاف و همراهان شیعی‌اش چند بار در آن‌جا غارت و کشتار کردند.