راجر پیروز شد و اندی باخت

مسابقات تنیس اوپن ایالات متحده آمریکا در حالی به پایان رسید که فدرر سوئیسی در قسمت مردان و سرنا ویلیامز آمریکایی در قسمت زنان به قهرمانی در آن دست یافتند.

یکی از نکات مثبت در پایان این مسابقات اعلام این خبر بود که قهرمانان مردان و زنان این مسابقات نیمی از جوایز خود را به کودکان بی سرپرست تحت حمایت یونیسف اختصاص داده اند.

از این خبر خوشحال کننده که بگذریم نگاهی کوتاه به برگزارکنندگان فینال مردان داریم. در یک سوی میدان راجر فدرر نام آوری قرار داشت که اگرچه در طول یک سال گذشته دچار افت وحشتناکی شده بود و سرانجام جایگاهی اولی را نیز به پسرک اسپانیایی ـ رافائل نادال ـ اعطاء کرده بود ولی توانست با پنجمین قهرمانی متوالی اش در خاک آمریکا رکوردی شگفت انگیز از خود بر جای گذارد.

فدرر با این قهرمانی تعداد گراند اسلم هایی را که فتح کرده است به عدد 13 رساند و تنها رقیب پیش روی خود را پیت سامپراس ـ چهره برتر و بازنشسته تنیس آمریکا ـ می بیند که بنظر نمی رسد کار چندان سختی هم باشد. فدرر اگرچه دیگر صلابت گذشته را دارا نیست ولی همچنان حضور او در بازیهای تنیس و نظمی که در کارش دیده می شود او را در زمره منحصر به فردهای دنیای تنیس کرده است.

در سوی دیگر این فینال که یک ساعت و 51 دقیقه طول کشید یک جوان نام آور بریتانیایی قرار داشت به اسم اندی مورای.

مورای 21 ساله و اسکاتلندی که چند سالی است و بخصوص بعد از اعلام بازنشستگی تیم هنمن، به تنهایی از سوی بریتانیا در سطح اول دنیای تنیس فعالیت می کند امیدوار بود که به اولین گراند اسلم معتبر دوران حرفه ای خود دست یابد. مورای جوان توانسته بود در راه رسیدن به فینال سخت در مقابل فدرر، حریف قدری را که بسیاری بر روی حضور او در فینال حساب کرده بودند شکست دهد، رافائل نادال. ولی به هر حال این فدرر بود که با توجه به ناکامی های حدود یک سال اخیرش مصمم تر بود که دوباره خود را نشان دهد و اجازه خودنمایی به جوانک بریتانیایی را نداد.

نکته حائز اهمیت در مورد اندی مورای جدا از اینکه بعضی اوقات در مورد اسکاتلندی یا در کل بریتانیایی بودن او بحث است، حمایت گسترده و چه مستقیم و یا غیر مستقیم رسانه های معتبر ورزشی بریتانیایی از اوست. اگر شما به سایتهای معتبر خبری بریتانیایی سر زده باشید همگی در بخش اخبار تنیس خود چنان اخبار مربوط به مورای را پوشش می دهند که گویی او در رتبه اول تنیس جهان قرار دارد. البته این تعصب خاص بریتانیایی ها نسبت به جوان اول تنیس شان ستودنی است و قابل تأمل.

اما فینالیست ها در پایان چه گفتند:

فدرر: یقینا احساس خوبی دارم. لحظه ای خاص در زندگی ام است. من در مجموع گراند اسلمهای سختی را در امسال داشتم. بدست آوردن این یکی برای من شگفت انگیز است و به من در جهان اعتبار خاصی می دهد. من نمی روم تا در عدد 13 توقف کنم. وحشتناک خواهد بود. من اندی را تشویق می کنم. او در دو هفته گذشته کار بزرگی را انجام داد. من مطمئنم که ما همدیگر را بارها در آینده خواهیم دید.

اندی مورای: من تورنمنت بزرگی داشتم. من پیشرفت زیادی می کردم اگر من می خواستم یکی از این تورنمنتها را می بردم. من عاشق بازی کردن در جلوی جمعیت هستم. این بهترین زمان در زندگی ام بوده است.