پیراهن و تنبان گیبی (سرحدی)، در شان رئیس دولت این دیار باستانی نیست

پیراهن و تنبان گیبی (سرحدی) ، در شان رئیس دولت این دیار باستانی نیست

نویسنده: فرهاد

وقتی لباس پوشیدن را بلد نباشی، وقتی با لنگوته ء محلی و یقهء آخوندی به دفتر و دیوان ، حاضر شوی، تو نه یک اصلاح طلب، بلکه یک دروغگو هستی
بیانیهء به اصطلاح « تحلیف وفاداری»آقای اشرف غنی، روحیات این تحصیل یافتهء بیروت و امریکا را به درستی، به نمایش گذاشت؛ تک تک واژه گان گزینش شده، دستور زبان، درهمامیزی پشتو و فارسی، طرز خواندن عبارت های معترضهء دعائیه عربی، نشان داد که این آقا، چند مرده حلاج است.
ترتیب و توالی یک جمله پشتو، یک جمله فارسی یا یک پارگراف فارسی،یک پاراگراف پشتو، برای القای این فرضیه که ما به هردو زبان رسمی، احترام داریم، یک پوپولیزم تهوع آور است، شما اگر به زبان فارسی ،یعنی زبان نیمی از باشندگان این خاک، احترام دارید، به کدام دلیل، به آنان ، دستور می دهید، برای کاربرد و انتخاب کلمات زبان شان، از شما اجازه بگیرند؟
چرا آنان باید ، واژه گان دبیر و پزشک و صد ها کلمه دیگر را، که در تاریخ بیهقی و شاهنامه ، آمده ، دور بریزند و از کلمات تحمیلی شما، استفاده کنند؟

آقای اشرف غنی، از قراءت یک عبارت دعائیه مثلا در کنار نام یک صحابی پیامبر ، عاجز است، پی چگونه خود را « محقق اسلام» قلمداد کرده است؟
آقا حتا ،در فرستادن درود به پیامبر نیز الکن است، یعنی نمیتواند با سهولت و شفافیت بگوید : رضی الله عنه یا صلی الله علیه وسلم
جناب اشرف غنی ، به کدام جرات با این لباس حقارتبار محلی، در دفترو محافل رسمی ظاهر میشود، در حالیکه هم خودش و هم همتبارانش، هر روز، بر سر چار راه ها، در مسجد و میکده، سنگ دوستی و پیروی از امیر امان الله را به سینه میزنند و هرکس، امان الله را غازی و محصل استقلال و ریفورمیست شرق، نخواند ، از سوی این چماقداران ، تکفیر و تهدید میشود
آیا « یونو فورم» و « لباس دفتری» جزو ریفورم های شاه امان الله نبوده است؟
آیا این لباس مورد استفادهء اشرف غنی،لباس یک دکاندار ، سلمانی ، طبله نواز یا حمامی است یا جامهء یک رئیس دولت
کسی که این گونه لباس بپوشد، نه به اصلاحات ، باور دارد نه به تغییر و نوآوری

گویا این دولت « وحدت ملی» ، با شتاب و کم دقتی، از سوی خارجیان، سرهمبندی شده است تا پیمان امنیتی کذایی ، هرچه زود تر با امریکا، امضاءشود که امضاء شد؛ چند ماه قبل که حامد کرزی از امضای پیمان سر باز زد؛ امریکائیان راضی بودند تا یک وزیر دولت کرزی در پای این قرار داد، نشان شصت بگزارد و بس؛ « شله گی» و فشار مضاعف امریکا برای امضای این تعهد نامه نشان میدهد؛ همه چیز بر منفعت « آبی چشمان» است ، امضای این پیمان، نه برای افغان ها، امنیت می آورد نه خواب راحت و گشایش معیشت
تاکید اشرف غنی بر نقش به اصطلاح« عالمان دین» در حکومت به اصطلاح « وحدت ملی» نشان داد که اشرف غنی نیز نیاز به تداوم سلطهء دین حکومتی یا « مجتمع مفت خوران پر اشتهاء»دارد؛آدم های که کاه حکم تکفیر روشنفکری را صادر میکنند یاا ز زبان پیامبر اسلام،بر گردانندهگان فلان کانسرت هنری میتازند یا با اشاره و ایما، زمینهء ترور کارمند زن فلان رسانهء جمعی را تدارک می بینند
از کارهای عجیب حکومت کرزی یکی آن بوده است که وقتی ، انفجاری درکشور رخ می نموده، و نیرو های امنیتی در ممانعت از انفجارمتذکره، عاجز بوده اند؛ مقامات امنیتی ، بخصوص وزارت داخله می نشسته و فاجعه را به « شدید ترین الفاظ!» تقبیح میکرده است! این شیوهء احمقانه در دولت اشرف غنی نیز تسری یافته است؛ از این امر معلوم میشود، دولت به اصطلاح « وحدت ملی» اشرف غنی، نسخهء اپدت شده ای ازهمان حکومت حامد کرزی است، با این تفاوت که کرزی پنج درصد حقیقت را در نودو پنج درصد دروغ می آمیخت و به خورد ملت، می داد، شاید ازین پس، همان پنج فیصد راستی و درستی هم ، به رحمت خدا رفته باشد
یک تفاوت چشمگیر در دولتداری اشرف غنی شاید این باشد که خانم او مثل خانم حامد کرزی، در پس پرده، نهان نیست ، حامد کرزی ، همسر را بصورت« مادراولادها» همواره در کنج خانه نشانید و خود با خانم های دیگر« لاس» زد
مضحک آنجاست، کرزی که خانم خویش را مستور ساخته بود، عکسی نیز از امیر امان الله درد یوار منزل آویخته بودکه شاه و ملکه را در لباس مدرن، نشان میداد ؛ گویا کرزی نیز مثل هیاهوگرانی دیگر، فقط به تبار و نام امان الله ، علاقه داشت نه طرز تفکرسیاسی و سلیقهء مدنی او
بهر حال این اقدام اشرف غنی ، در دادن نقشی به همسررا، به فال نیک می گیرم