شورای عالی صلح، تلاشی که ثمر ندارد
طی دو ماه اخیر تعدادی از رهبران طالبان اسامی شان از لیست سیاه شورای امنیت سازمان ملل حذف شد، عملیات امید در قندهار به تاخیر افتاد، بیش از یک صد تن از شبه نظامیان طالبان از زندان آزاد گردیدند، عفو عمومی باردیگر اعلام گردید و شورای عالی صلح برای مذاکره باطالبان تشکیل گردید، این همه امتیازاتی که به طالبان داده شد، دولت افغانستان چه امتیازی تاکنون توانسته از گروه طالبان بگیرد؟
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
جرگه مشورتی صلح که تقریبا دوماه پیش برگزار گردید، نقطه عطفی در روند مصالحه یک جانبه با طالبان بود. هرچند که این جرگه از سوی طالبان با راکت باران خونین همراه گردید، اما دولت افغانستان همچنان بر تلاش های یک جانبه خود برای رسیدن به مصالحه با طالبان ادامه می دهد.
جرگه مشورتی صلح در واقع دادن مشروعیت تلاش های یک جانبه کرزی برای رسیدن به مصالحه با طالبان بود. تلاشی که اولین پیامد آن قربانی شدن یک و زیر و یک رئیس ویا دو مهره کلیدی دولت افغانستان بود.
امرالله صالح رئیس اداره امنیت ملی و محمد حنیف اتمر وزیر داخله، دو مهره کلیدی دولت افغانستان بودند که در9 سال گذشته خوش درخشیده بودند و مردم از کارکرد آنان راضی بود، اما این دو به ناگهانی از مقام های شان برکنار شدند، دلیل این برکناری یا استعفای اجباری که از سوی دولت اعلام گردید، ناتوانی در حفظ امنیت جرگه مشورتی صلح بود. اما آنچه واقعیت داشت این بود که این دو با روند یک جانبه مذاکره با طالبان و امتیازاتی به این گروه داده می شود، مخالف بودند و به همین دلیل با آن که این دو در وظایف شان موفق بودند، از کار برکنار کردند. در حالی که در زمان بر گزاری کنفرانس کابل طالبان بیش از جرگه مشورتی صلح راکت پرانی کردند و حتی امنیت فرودگاه کابل را به خطرانداختند و تعداد زیادی از مهمانان خارجی به فرود گاه بگرام در مقرامریکایی ها فرود آمدند، اما هیچ ماموری به دلیل ناتوانی در حفظ امنیت توبیخ نشدند.
به نظر می رسد دولت افغانستان علی رغم رشد روزافزون خشونت های طالبان و موضع گیری های تند این گروه در برابر پروسه صلح، سعی دارد تمامی امتیازاتی را که در جرگه مشورتی صلح برای طالبان داده شده است، آن را به اجرا در آورد. در این جرگه یکی از مواردی که در قطعنامه پایانی آمده بود "تشکیل شورای عالی صلح" بود. آقای کرزی بلافاصله بعد از پایان کنفرانس کابل تلاش خود را برای تشکیل این شورا آغاز کرده است. در جلسه ای که روز دوشنبه هفته گذشته در ارگ ریاست جمهوری تدویر یافته بود، رئیس وهیأت اداری و همچنین رؤسای 28 گانه کمیته های جرگه ملی مشورتی صلح حضور داشتند. رییس جمهور دراین جلسه گفت که بعد از پایان کار جرگه ملی مشورتی صلح در تماس هایی که در داخل و خارج کشور داشتم، درک کردم که این جرگه تاثیرات مثبتی در سطح بین المللی بجا گذاشته و همزمان امیدواری هایی را در داخل کشور برای دست یافتن به صلح بیشتر ساخته است.
به دنبال آن روز 5 شنبه اقای کرزی تعداد زیادی از رهبران و شخصیت های جهادی را در قصر دعوت کردند و به صورت رسمی ضرورت تشکیل شورای عالی صلح را مطرح کرد و رهبران جهادی و ملی افغانستان نیز گفتند که تامین صلح از راه مذاکره با طالبان نیاز اصلی و اساسی مردم افغانستان است و فعالیت ها در این راستا باید با جدیت و در سرتاسر کشور تنظیم و عملی گردد و خواهان آن شدند که هر چه زودتر شورای عالی صلح تشکیل و به فعالیت آغاز نماید.
در کنار این تلاش ها آقای کرزی بازهم چراغ سبز دیگری به طالبان نشان داد و حدود 120 تن از زندانیان طالبان را رها کرد. این تعداد افرادی از گروه طالبان بودند که در حال نبرد با دولت افغانستان، دستگیر شده بودند و روز شنبه با فرمان رئیس جمهور بدون قید و شرط رها شدند. این اشخاص با حضور نماینده كمیسیون تحكیم صلح، نماینده دادگاه عالی و محمد اسحق الكو، دادستان کل از قید رها شدند.
آقای اسحاق الکو در این مراسم گفت:" اشخاصی كه امروز رها می شوند در آینده بدون هراس مثل یك افغان عادی به زندگی خود ادامه خواهند داد". البته این اولین گروه از افراد زندانی طالبان نیستند که بعد از برگزاری جرگه مشورتی صلح از زندان رها می شوند، بلکه تاکنون چند صد نفر از افراد طالبان طی دوماه اخیر از زندان رها شده اند.
هرچند تشکیل شورایعالی صلح تلاش نیکی است و هیچ افغانستانی نمی خواهد که افغانستان گرفتار جنگ و ناا منی باشد، اما انچه که سئوال اساسی را مطرح می سازد این است که ایا تلاش های یک جانبه صلح و مشروعیت بخشیدن یک جانبه به این تلاش ها، افغانستان را از بحران فعلی نجات خواهد داد؟ ایا تشکیل شورای صلح به نفع دولت افغانستان تمام خواهد شد یا طالبان؟ اساسا دادن امتیاز یک جانبه به طرفی که دست های شان تا مرفق به خون مردم آغشته است، می تواند ثبات و امنیت را در کشور به ارمغان آورده و وحدت ملی را در کشور حفظ نماید؟
نکته قابل توجهی که دراین تلاش ها وجود دارد این است که گروه طالبان در برابراین گونه تلاش ها پاسخ سخت و خونین داده اند، حمله به جرگه مشورتی اولین پاسخ خونین برای این تلاش ها بود، هم چنین گسترش حملات در جنوب، جنوب شرق و شمال کشور روایت های خونینی بود که گروه طالبان برای مذاکره داده اند. چندی پیش ذبیح الله مجاهد سخنگوی رهبری طالبان در بخشی از مصاحبه کتبی که با بی بی سی داشت نوشته بود: "ما تا زمانی که نیروهای خارجی افغانستان را ترک نکرده اند، با هیچ کسی گفتگو نداریم؛ ما اطمینان داریم که برنده جنگ خواهیم بود؛ هنگامی که ما دست بالا را داریم، چرا تن به مذاکره بدهیم؛ نیروهای خارجی درباره خروج از افغانستان می اندیشند و در صفوف دشمن اختلاف پدیده آمده است".
هم چنین قاری ضیاء الرحمان، از فرماندهان طالبان در تماسی که با برخی رسانه‌های محلی پاكستان داشت، اعلام کرد که فرماندهان طالبان در حال تدوین راهبرد جنگی جدیدی هستند كه متضمن هدف قرار دادن خارجیانی است كه با اهداف ملی خود در افغانستان مشغول به كار هستند و در این میان بیش از همه هندی‌ها را هدف قرار خواهند داد. فرماندهان عملیاتی طالبان پیش از فرا رسیدن ماه مبارک رمضان دیداری برای تدوین راهبرد جدید جنگ با یكدیگر خواهند داشت.
او باردیگر تاکید کرد، از آنجا كه ما جنگ را به پیش برده‌ایم، هرگز با دولت حامد كرزی و یا فرماندهان ناتو مذاكره نخواهیم كرد و تمامی بیگانگانی كه در حال تغییر دادن فرهنگ بومی مردم افغانستان و پیروی از اهداف كشورهای متبوع خود درخاک افغانستان هستند، بیرون رانده خواهند شد.
حال سئوال اساسی این است با گروهی که خود را پیروز میدان جنگ می داند و با اعلام زما نبدی خروج نیروهای خارجی از افغانستان در کنفرانس کابل، شادی و پای کوبی می کنند و تنها راه رسیدن به اهداف خود را ادامه خشونت ها می داند، اعضای شورای عالی صلح چگونه می توانند با آنان مذاکره نماید؟
در وضعیتی که گروه طالبان خود را پیروز میدان نبرد می دانند، ایا دادن امتیازات یک جانبه و آزاد کردن دهها تن از افراد شبه نظامی طالبان از زندان، خود پیروزی دیگر برای این گروه به شمار نمی رود؟
حال سئوال این است که طی دو ماه اخیر تعدادی از رهبران طالبان اسامی شان از لیست سیاه شورای امنیت سازمان ملل حذف شد، عملیات امید در قندهار به تاخیر افتاد، بیش از یک صد تن از شبه نظامیان طالبان از زندان آزاد گردیدند، عفو عمومی باردیگر اعلام گردید و شورای عالی صلح برای مذاکره باطالبان تشکیل گردید، این همه امتیازاتی که به طالبان داده شد، دولت افغانستان چه امتیازی تاکنون توانسته از گروه طالبان بگیرد؟
به همین دلیل بسیاری از کار شناسان چندان امیدی به نتیجه مذاکرات با طالبان ندارند و آن را تلاش های بی ثمر می خوانند، یکی ازاین کسان امرالله صالح رئیس برکنار شده امنیتی ملی است. او معقد است که رئیس جمهور کرزی با فشارهای خود برای مذاکره با طالبان، به سوی یک اشتباه مهلک و کشنده در حرکت است و این اقدام افغانستان را به سوی جنگ داخلی سوق خواهد داد. مذاکره با طالبان، هیچ راه حلی را برای خاتمه جنگ به رهبری امریکا در افغانستان پیشنهاد نمی کند. طالبان به دروازه های کابل رسیده اند و ما به قیمت خون خود، از حرکت آنها مانع می شویم. به گفته وی، تنها در زمان قوماندانی جنرال استنلی مک کرستال، 700 تن از قوماندانان طالبان کشته و یا دستگیر شدند، اما جای آنها توسط افراد تازه پر شده است.
روز نامه واشنگتن پست نیز در این راستا می نویسد در حالی که مقامات امریکایی از پروسه گفتگو با طالبان مسلح حمایت کرده اند اما با این همه آنها از ابتکار رییس جمهور کرزی که می خواهد مذاکره با مخالفین را بدون مداخله غرب تشویق کند، نگرانند.
روز نامه 8 صبح نیز در تحلیلی که از تشکیل شورای عالی صلح دارد می نویسد:" آنچه روند مذاكره با طالبان را مبهم می‌كند، این است كه دیده می‌شود، در این راستا با ساز و كارهای بسیار قوی بازی صورت می‌گیرد. اگر هدف حكومت آقای كرزی این باشد كه طالبان را به پذیرش قانون اساسی و احترام به دستاوردهای نه سال گذشته در عرصه حقوقی و حقوق بشری، تشویق یا وادار كند، این كار ضرورت به ایجاد ساز و كار قوی چون شورای عالی صلح پیدا نمی‌كند. وقتی شورای عالی صلح ایجاد می‌شود، به صورت اتوماتیک، جایگاه طالبان در معادلات مربوط به افغانستان ارتقا پیدا می‌كند، تاسیس شورای عالی صلح برای نرم‌سازی موضع طالبان، در حقیقت این تصور را ایجاد می‌كند كه طالبان یك گروه یاغی و رانده شده از جامعه نبوده بلكه یك گروه سیاسی است كه ریشه‌های عمیق در جامعه دارد و باید بر اساس عمق و ریشه‌ای كه طالبان در جامعه دارد، به آن احترام گذارده شود".
تقسیم معاش در مافیای اتمر
اين اسناد باز هم می گويند که حنيف اتمر با مقرر کردن افراد از يک قوم خاص و همچنين دوستان و نزدیکان خود مانند اسدالله ضمیر، سلیمان کاکر، شفیع الله شفیع و يونس يوسفزی در رده های بالا، دست به تبعيض و بويژه تبعيض قومی و نژادی زده است./ مافيایی اين چنين، در کنار مافيایی مانند مافیای گل آغا شیرزی و اسدالله خالد و احمد ولی کرزی که از آن بوی کوکنار می آيد و مافيای پسران وزرا و نزديکان مقامات مانند احمد راتب پوپل و حامد وردک پسر رحیم وردک وزیر دفاع، افغانستان را به قعر برده است.
چهار شنبه 19 مه 2010
پيام‌ها
26 جولای 2010, 16:42, توسط ba omida khorasan zamin
اوغانستان تجز یه شود یا نابود ؟
شما از قبیله خاک فورش چه انتظار دارد؟پنجاه در صد قدرت به نام احزاب افغان زلته گفته اشغل کردن وباقی ماند را به نا م قبیله ظاهرشاه گفته اشغل کردن!!!
حال که برای مردم غیر قبیله اوغان حق سیاسی قایل نه باشد شما هموطنان غیرپشتون در آینده چه انتظار دارد ؟شما اوغان ها همیشه وقت خیانت کار شیطان بودن و هستید اگر ما در بار یک چيزی ادعا می کونیم مدارک داریم
وینکه احمدشاه دورانی یک وطن فورش بود احمدشاه دورانی بود که دار های استثمار به روی انگلسی ها استثمار گره باز کرد بود وشماها اوغان ها ازحلقه به گوش های انگلسی ها افتخار می کنند؟ در این ویدئو دربار خاک فورش احمدشا ه دورانی هست که چه گونه خراسان را فورخته بودن http://www.youtube.com/watch?v...
چیزی مسخره ایکه شتربانان ِ فرهنگی فاشیزم اوغانی این جا و آن جا به آن دست می زنند این است که برای به رخ کشیدن شوکت ِ تقلبی اوغانی خود ، دست به تحریف
ما اوغان استیم و کشور ما اوغانستان است . باید برای ساختن همه جانبه ای یک هویت اوغانی تلاش کنیم که کشور ما در پوشش همین هویت اوغانی به وحدت ملی برسد و مردم به جای احساس تعلق به فرهنگ ایرانی – خراسانی ، خود را به فرهنگ اوغانی متعلق بدانند : هرکی از اوغانستان است ، اوغان هست . دا زمونژ زیبا وطن ، دا مو د بابا وطن ، این سر زمین حق بابا ها و انا های ما بود که حالا میراث حلال ماست و شما دیگر صدای تان را بدر نکنید که از کله های تان منار می سازیم ، لگد مال تان می کنیم ، هست و بود تان را بار بار تاراج می کنیم ، خود را و خاک را می فروشیم تا شما غیر اوغان ها را تابع و اسیر خود نگه داریم !
27 جولای 2010, 01:51, توسط شیلا شمالی
ازمدتی بدینسو تهدیدات امنیتی درسراسر افغانستان بطور روز افزونی گسترش یافته است. هرجند قبل ازبرگزاری جرگه مشورتی صلح نیزاین نا امنی ها دامنه وسیعی داشت اما تحریکات اخیر دولت بخاطر عملی ساختن نتایج این جرگه وازآن جمله تمایل شدید به رهایی بعضی از زندانیان طالبان، و تصامیم غیر منتظره دیگر مانند برکناری دومقام ارشد امنیتی از پست هایشان اینروزهامردم را نسبت به استقرار صلح وامنیت کاملا بی باور ساخته است گسترش دامنه خشونت از مناطق جنوب وکشاندن آن به شمال ومناطق مرکزی که قبلا از امنیت خوبی برخوردار بود ازجمله عوامل دیگری است که مردم فکر میکنند که آهسته آهسته هیچ جای افغانستان ساحه امنی برای نجات ازچنگال دیو ناامنی وخشونت باقی نخواهد ماند اگر افغانستان تجزیه نشود فارسی زبان ها بکام مرک خواحد رفت وقتی که امرالله صالح رئیس اداره امنیت ملی برکنار میشه این به این معناست که فارسی زبان ها پایان عمری شان هست و سلام
27 جولای 2010, 14:46, توسط ba omida khorasan zamin
افغان زلت های عزیز مگر این آرمان کثیف تا ن را ده گور برده باشد !!!
حتی یک نفره از فرزندان خراسان زمین باقی ماند باشد بازهم زندگی می کنند
28 جولای 2010, 06:48, توسط تنویر-
شیلا جان
شما اگر واقعا ً از طالبان و پشتونها یا به قول شما اوغانها نفرت دارید پس اول جنایتکار ، خائین ، قاتل جاهل ، منحرف و رهزن نامی احمق شاه مسعود را لعنت و نفرین کنید که طالبان را بار اول تا دروازه های کابل کمک کرد و مانند یک خفاش خون آشام کابل را برایشان بدون یک فیر گذاشته و نزد باداران روسی خود به کولاب فرار کرد.
28 جولای 2010, 10:54, توسط khorasan
امین فرزندی خراسان زمین یعنی آمر صاحب شیهد پاک قهرمان ملی احمد شاه مسعود عزیز بود که دستی شما خاک فورش را کوتا ه کرد بود و شما ها حلقه به گوش های بگانه شرم، و حیا نه دارد که حقیت را بیان کنند چون شما اوغان ها اولاد حق نیستی!! شما اوغان ها از که افتخار می کنند ؟
از خاک فورش احمدشادورانی تا آمد کرزی و ههمه زی ها تان مزدور های انگلسی ها بود و هستید !!شما اول درست بر خود نگاه کنند که قیافه ها ی تان مثل میمون نیست ؟
منظور من مردمی شریف اوغان نیست