گلبدین در ویرانی کابل دست نه داشت؟!

در این اواخر یکی از چینل های تلویزیونی افغانستان قسمت از سخنان گلبدین حکمتیار، فرمانده حزب اسلامی را منتشر نمود.
حکمتیار اظهار داشت که در دهه هفتاد هنگام که حکومت داکتر نجیب الله سقوط نمود و مجاهدین وارد کابل شدند هزارن تن از شهروندان این شهر کشته نه شده اند.
او گفت حدود کمتر از یکهزار تن از شهریان کابل که اکثریت آنان در مناطق تحت سلطه حزب اسلامی و آن هم در جنوب و جنوب شرق کابل زندگی میکردند در این کشمکش های تنظیمی کشته شدند.

حکمتیار در حالیکه دیموکراسی حاکم در افغانستان را کثبف و پلید خواند از طرف خود به نماینده گی همه مردم افغانستان به امریکا و غرب لعنت فرستاد.

سخن در اینجاست که چرا اقای حکمتیار حدود بیست سال تمام از کشته شده کابلیها چیزی به زبان نه یاورد.
موصوف که از سوی طالبان لقب شخصیت شوم را دریافت نموده است یکی از چهره های اصلی درگیر جنگ در دهه هفتاد در کابل بود.

وی که در مناطق شرق و جنوب شرق کابل چون موسهی، چهار آسیاب، بت خاک و تعداد از مناطق دیگر حاکم بود شهر کابل را که پایگاه ی شورای نظار و جنبش به رهبری دوستم بود همه روز هدف خم پاره ها و راکت های نوع سکر قرار میداد.

همه روزه ده ها تن در این شهر کشته میشدند، منازل و تاسیسات دولتی ویران میشد و شهریان به سوگ عزیزانشان مینشستند.

گلبدین حکمتیار که متولد ولسوالی امام صاحب کندز او نزدیکان کریم کرنکار و یوسف سرخه است، علاقه ی خاص به قدرت و کرسی های بلند دولتی دارد.

او به خاطر به حقیقت رسانیدن این آرزویش چندین بار از شرق و جنوب شرق کابل بالای این شهر که در دست چندین گروه دیگر مجاهدین بود حمله ور شد اما هیچ باری هم به جز ویرانی و قتل خون چیزی دیگر به ارمغان نه یاورد.
موصوف در گزارش های سازمان حقوق بشر، به کشتن و شکنجه هزاران افغان بی گناه متهم شده است و چندین از قوماندانان وی همچو زرداد و سگ زرداد به محکمه ی بین المللی کشانیده شده اند .

گفته میشود گلبدین حکمتیار چندین بار تلاش نمود تا به نحوی وارد حکومت جدید شود اما با وجود نفوذ همقطارانش در حکومت نه توانست پست سیاسی را برای خود کمایی نماید.

شاید هم تعداد ازچهره های حزبی حکمتیار که حالا در بدنه حکومت جا دارند خواهان کشانیدن رهبر فراری ایشان به حکومت نیستند.

در هنگام سقوط رژیم دکتر نجیب الله، حکمتیار کوشید تا در کابل قدرت را بدست گیرد، ولی باز هم موفق نشد.
وی در چهار آسیاب سنگر گرفت و بر ضد نیروهای احمد شاه مسعود و برهان الدین ربانی تا آمدن طالبان جنگید و شهر کابل را همه روزه راکت باران می‌کرد.

بعد از پیروزی مجاهدین و برقراری حکومت آنها در افغانستان حکمتیار و گروهش یگانه افرادی بودند که باین حکومت مخالفت ورزیدند.

به علت راکت بستن کابل در جنگهای تنظیمی دهه نود میلادی در کابل، گلبدین و حزبش به مثابه عناصر سیاه بین مردم افغانستان منفور اند.

حکمتیار سبب مخالفتش با حکومت مجاهدین را موجودیت نیروهای کمونیستی جنرال عبدالرشید دوستم وانمود می‌ساخت ولی بعدآ به تاریخ ۱۱ جدی مطابق به روز تاسیس حزب دموکراتیک خلق یکجا با جنرال عبدالرشید دوستم و حزب وحدت شورای هماهنگی را بوجود آورد و یکبار دیگر دست به یک کودتا علیه حکومت مجاهدین زد، این بار هم کودتای گلبدین به شکست انجامید ولی تعداد زیاد از مردم بیگناه به شهادت رسیدند، و قسمت‌های بیشتر شهر به ویرانه مبدل گردیده و یکی از مهمترین فرد در شروع و دوام جنگهای داخلی به شمار میاید.

از سخنان اخیر حکمتیار با تلویزیون خصوی "یک" که شب گزشته به نشر رسید نتیجه گیری میشود که موصوف در وضیعت بد فکری و روانی قرار دارد و به همین دلیل تلاش دارد تا با اظهارات از این چنینی خود را روحاً سکون بخشد که هرگز چنین نه خواهد شد.

به یادم آمد که چند سال قبل در کتاب مکتب ما معلم دری بیتی را به خوانش گرفت،بدون اینکه مفهومش را بدانم اما بسیار خوشم آمد.

خون ناحق دست از دامان قاتل بر نه داشت / دیده باشی لکه های دامن قصاب را