راوا هم کشمش بی چوبک نیست!

راوا از جواب دادن به سوالات اساسی طفره می رود و یا سوال ها را هرگز جواب نمیدهد . مردم بار ها از راوا سوال کرده اند که آیا سازمان راوا توسط شعله ی ها و بخصوص توسط گروه انقلابی که بعد ها نامش به سازمان رهایی خلقهای افغانستان تبدیل شد ساخته شده بود؟ آیا در راس راوا مارکسیست های شعله قرار دارند ؟ راوا هیچ وقت به سوال های فوق جواب صریح نداده است.

حقیقتی که هیچکس نمی تواند انکار کند این است که راوا از طرف یک جناح انشعابی شعله جاوید به نام گروه انقلابی به رهبری داکتر فیض احمد قندهاری ساخته شد . نام اصلی مینا رهبر راوا کشور کمال بود که خانم داکتر فیض و از اعضای رهبری گروه انقلابی و پسان سازمان رهایی خلقهای افغانستان بود. دیگر از لیدرهای شناخته شده سازمان رهایی که در رهبری راوا هم قرار داشته شخصی به نام امین میوند می باشد. داکتر فیض قندهاری و خانمش کشور کمال ( مینا) امین میوند لیدرهای سازمان رهایی خلقهای افغانستان همه کمونیست پیرو خط چین بودند . اما شما تمام نشرات راوا را مطالعه کنید نه در تاریخچه سازمان راوا نه در دیگر نشرات راوا این حقایق بیان نشده است. بر عکس تا جاییکه امکان داشته به نام مخفی کاری از گفتن حقایق طفره رفته اند و بعضی وقت ها به نام تاکتیک ضد حقیقت را گفته اند که مسلمان بازی و الله اکبر نوشتن در نشریه های شان از آن جمله می باشد.

سرکرده های راوا همه گروه های دیگر را به یک شکل نی به یک شکل بد میگویند اما هرگز به عیب خود اعتراف نمی کنند و قبول نمی کنند که خود شان هم کشمش بی چوبک نیستند. مثلا راوا همه را به نام جنایتکار و قاتل و نقض کننده ء حقوق بشر معرفی میکند اما از جنایتکار بودن لیدرهای خود هیچ چیز نمی گویند.سرکرده های راوا هیچ وقت نگفته اند که نظر شان در مورد قتل و ترور خوب ترین کادرهای انقلابی سازمان رهایی از طرف جناح داکتر فیض و کشور کمال و امین میوند چیست ؟ چرا وقتیکه رهبر شما محترمه مینا و شوهرش داکتر فیض و رفیق شان امین میوند برای تصاحب رهبری سازمان رهایی به آن جنایت بی سابقه در جنبش انقلابی افغانستان دست زدند و لااقل چهارده تن از کادرهای انقلابی را بدون گناه به نامردانه ترین شکل به قتل رساندند شما صدای تان را در این همه سالها نکشیدید و یکبار هم از آن یاد نکردید ؟ گناه آن انسان های انقلابی چه بود که مورد غضب رهبر به اصطلاح قهرمان شما و شوهرش و آقای امین میوند قرار گرفتند؟ قتل و ترور آنها نقض حقوق بشر نبود ؟ آیا مجریان آن قتل ها نباید شناخته و محاکمه شوند ؟

سرکرده های راوا دشنام دشمن ها و انتقاد دوست های خود را یک چیز میدانند. اگر کسی با نیک نیتی و از راه دوستی یک فکر یا عمل راوا را انتقاد کند سیل توهین و دشنام بر سرش ریختن میگیرد . گردانندگان راوا فقط با اشخاصی صلح و دوستی دارند که صد فیصد تمام فکرها و اعمال شان را تایید نمایند و هرگز سوال و انتقاد نداشته باشند.

اگر بدون تعصب و تنگ نظری قضاوت شود برخورد کامران میرهزار با راوا از ابتدا ء یک برخورد دشمنانه نبود. درست یا نادرست میر هزار یک بررسی انتقادی از سازمان راوا به عمل آورد و در نشریه ء چای داغ چاپ کرد. قبل از آن راوا با کامران میر هزار هیچ کاری نداشت . اما پس از آن مقاله در چای داغ بود که میرهزار آماج حمله های نشراتی راوا قرار گرفت و آخرالامر مشاهده می کنیم که آنها به دشمنان یکدیگر تبدیل شده اند . اگر گردانندگان راوا واقعا روحیه ء دیموکراتیک می داشتند بررسی انتقادی میرهزار را دشمنی تلقی نمیکردند و با آن برخورد درست و دوستانه مینمودند بسیار محتمل بود که میان میرهزار و سازمان راوا به جای دشمنی یک رابطه دوستانه برقرار شود. چون از روی چیزی که در کابل پرس^? می بینیم ، وجوه مشترک بین میرهزار و سازمان راوا وجود دارد . لا اقل میرهزار و راوا هردو در مقابل تعداد زیاد اشخاص و گروه های سیاسی موضع گیری مشابه دارند . لااقل در کابل پرس یک اندازه افشاگری ها صورت میگیرد که اگر به نظر راوا کافی و کامل نیست ، باز هم غنیمت است. وظیفه ء یک سازمان مردمی در چنین حالتی این میبود که میرهزار را با برخورد های معقول و دوستانه بیشتر تشویق و تقویه کند که کمبودهایش رفع شود و هرچه بیشتر به مواضع انقلابی آن سازمان نزدیک گردد . اما سرکرده های راوا همیشه خلاف این عمل کرده اند . کسی که بسیار وجوه مشترک و یا هدف های کوچک و بزرگ مشترک با ایشان داشته به خاطر یک انتقاد و یا تفاوت نظر ، از خود دور ساخته و آنها را با خود دشمن ساخته اند . به نظر میرسد که رهبران راوا از نزدیک شدن انسان های فهمیده و تحصیل یافته به سازمان شان ترس دارند . شاید از همین سبب باشد که یک نفر دانشمند که دارای افکار علمی سیاسی و اجتماعی باشد در سازمان راوا دیده نمیشود . نشرات راوا پر از گپ های تکراری و سطحی می باشد که از حد شعار و دشنام پیش نمی روند. کجاست یک تحلیل همه جانبه از اوضاع سیاسی ، فرهنگی ، اقتصادی و نظامی کشور و جهان که راوا در سی سال حیات خود بیرون داده باشد؟ کجاست یک مضمون سیاسی یا فرهنگی در تمام نشرات راوا که مایه علمی و آگاهی بخش داشته باشد ؟ غیر از شعار ، دشنام ، گپ های احساساتی و سطحی دیگر چیزی در نشرات راوا وجود دارد ؟ در کوزه همان تراود که دروست آدمهای کم سویه و بیسوادی که رهبری راوا را به چنگ دارند نه خود از دانش برخوردار می باشند و نه به انسانهای دانشمند و فهمیده که بخواهند به راوا همکار شوند ، اجازه میدهند که به راوا نزدیک شوند. سال ها میشود که راوا یک به اصطلاح تیوریسن دارد که در تمام امور ملی و بین المللی در هر اموری که باشد به اصطلاح تیوری خلق میکند که کمبود سویه و دانشش هر شخص دانشمند را متعجب می سازد.

در مورد مخفی بودن سازمان راوا و رهبرهایش باید گفته شود که آنها پیش از آنکه از نظر دشمنان مردم مخفی باشند از نظر مردم افغانستان مخفی می باشند. این شهروندان افغانستان اند که هویت رهبران و گردانندگان اصلی راوا را نمی شناسند از چگونگی پیدایش و پروسه تکاملی حقیقی راوا بی اطلاع می باشند نمی فهمند که راوا از کجا پول میگیرد ؟ چه دولت ها و حلقه هایی در کشور های مختلف راوا را تقویت می کنند ؟ سرکرده های راوا در پشت در های بسته به چه کارهای مشغولند و از زلمی خلیل زاد و خانم محترمه اش و امثالهم چه پولها ، مشوره ها و درس های برای پیشبرد بهتر مبارزه به اصطلاح انقلابی شان دریافت میدارند؟ اگر نه بسیاری از حلقه های دشمن با مردم افغانستان( ارگانیزیشن های جاسوسی غرب و آی اس آی پاکستان ) از به اصطلاح سیر و پودینه ء سازمان راوا و هویت رهبران و گردانندگانش خبر دارند و آنها را می شناسند.

راوا دیگر آن راوای نیست که در اوایل و تا چند سال قبل بود. راوای کنونی پیش از آنکه یک سازمان انقلابی باشد ، یک آله ء دست گروه های معینی از کشور های امپریالیستی است که در پوشش های مختلف راوا را مورد عنایت قرار میدهند و برخی از اغراض خویش را توسط راوا برآورده می سازند. محبت حلقه های مشخصی در کشور های غربی به راوا در چند سال اخیر دلایل روشن خود را دارد که در پس بیشتر آنها هدف های شوم خوابیده است. بسیار اتفاق می افتد که نمایندگان راوا ، گاهی با تعجب درمیابند که همان کسانی که در کشور های غربی مهماندار ایشان اند با دشمنان ایشان ( بنیاد گرایان و غیره ) نیز روابط دوستانه و نزدیک دارند . هیچ وقت نشده که راوا با مهمان نوازان غربی خود که با یک دست مخالف های راوا و با دست دیگر خود راوا را تمویل می کنند قطع رابطه کرده باشد.

راوا نمی تواند ، خود را گل بیخار جلوه دهد و ادعای پاکی مطلق کند. راوا دیگر آن راوای نیست که به گند ظاهرشاه پرستی آلوده نبود. راوا به اندازه ء رسید که پاپی گک یا سگک ظاهر شاه را هم قابل احترام و صاحب شرافت قلمداد کرد. راوا دیگر آن راوای نیست که با مامورین سازمان های جاسوسی کشورهای امپریالیستی مجالست و ملاطفت نداشت . راوای فعلی ، دیگر آن راوای نیست که با خاینین مثل زلمی خلیلزاد و دیگر جاسوسان دولت امریکا سر و کاری نداشت . شعار های ضد امریکایی که امروز راوا از روی نمایش بعضی وقت ها سر می دهد ، تفاوتی با شعار های ضد امریکایی که گلبدین حکمتیار میداد ندارد . با یک دست از امریکا ، از خلیل زاد و خانمش و همچنان از دیگر حلقات مربوط به دولت های امپریالیستی گدایی میکنند و معاونت میگیرند ، با دست دیگر بر طبل خالی میکوبند و از امپریالیستها شکایت می کنند که چرا همه ناز و نعمت را بر سر ایشان نمی ریزند و هنوز هم به بنیاد گرایان نظر لطف دارند. سرکرده های راوای که ظاهر شاه خاین و عیاش را سمبول شرافت می دانند و میگویند که پاپی گک ظاهر شاه قابل احترام است آیامیتوانند ادعا کنند که ذره ء از وجدان انقلابی در وجود شان باقی مانده است ؟ رهبران و گردانندگان راوای که مشاور و معلم شان خانم جنایتکار بزرگ زلمی خلیل زاد و امثالهم می باشد میتوانند بر پاکی و ناپاکی دیگران انگشت بگذارند و ادعای ضد امپریالیست و انقلابی بودن را کنند؟

از موضوعات دیگر که عجالتا چشم پوشی کنیم این نظر کامران میز هزار قابل تایید است که رهبران راوا مسولیت دارند که به سوالات شهروندان افغانستان جواب شفاف دهند .

جواب راوا در قسمت نداشتن گزارش مالی به مردم افغانستان و علی الخصوص به اعضای آن سازمان جواب خنده آور بود و قناعت هیچ کسی را که سرسپرده راوا نباشد و کورکورانه به دهل رهبران آن نرقصد فراهم نخواهد ساخت.

راوا وقتیکه از اشخاص و گروه های خارجی معاونت جمع آوری می کند به آنها میگوید که در کار خود به چه مشکلاتی گرفتار است و پول را برای چه ضرورت دارد . معاونت کننده ها از پروژه های صحی ، تعلیمی ، عمرانی ، تبلیغاتی و غیره ء سازمان راوا معلومات می گیرند و وقتی قناعت شان حاصل شد که راوا آنطور یک پروژه ها دارد و پول های را که میگیرد در آن جا ها و کار ها مصرف می نماید برای شان پول میدهند. اعانه جمع کردن در کشور های غربی چوت انداز نیست و در چوکات حساب و کتاب صورت میگیرد. یعنی معاونت کنندگان اگر اورگانیزیشن باشند یا شخص منفرد باشند همیشه با رسید و سند کار می کنند . راوا مجبور و مکلف است به معاونت کننده ها ثابت بسازد که پول ها و وسایل دریافتی در جای مورد نظر خرچ و استعمال شده است . راوا سند باید بدهد فلم های ویدیویی باید تهیه کند و به این قسم معاونت ها ادامه پیدا می کند. سوال اینجاست که چرا رهبران سازمان راوا از شهروندان افغانستان این قدر می ترسند که حاضر نیستند لا اقل یک احصایه ء عمومی به پیشگاه مردم خود و علی الخصوص اعضای سازمان خود بدهند که مثلا در سال قبل سازمان ما این مقدار پول و این مقدار مواد را از این کشور و آن کشور به دست آورد و در این قسمت ها خرچ و استعمال کرد ؟ افشای این موضوع چه خطری برای سازمان راوا پیش می آورد ؟ این کار کدام جای مخفی کاری سازمان را خراب می سازد ؟

اگر رهبران راوا بگویند که هیچکس از این مسایل شان خبر ندارد ، گپ شان دروغ است . اورگانیزیشن های ارتجاعی و امپریالیستی مثل سی آی ای و آی اس آی و کارداران ارشد تنظیم های بنیاد گرا اسلامی و حلقه های خطرناک قدرتمند در کشور های غربی و سران دولت افغانستان از هر قدم و هر حرکتی که راوا انجام میدهد خبر دارند ، لاکن اعضای راوا و دیگر شهروندان کشور که از امکانات استخباراتی برخوردار نیستند و با مقامات و حلقات قدرت در غرب سر و کار ندارند ، از کار های سازمان راوا در پشت درهای بسته بی اطلاع می باشند . آیا مضحک نیست که مامورین سی آی ای و آی اس آی زلمی خلیل زاد و خانمش از همه قضایای سازمان راوا خبر باشند لاکن چند نفر اعضای بیچاره ء راوا که شب و روز به دستور رهبران راوا تلاش و مبارزه می کنند از همه چیز بی خبر بمانند ؟ مضحک نیست که زن خلیل زاد از همه گپ های درون و بیرون سازمان راوا خوب دقیق خبر داشته باشد ، لاکن زنان افغانستان که سازمان راوا به نام شان از هر طرف پول جمع می کند در تاریکی مطلق قرار داشته باشند که سازمان مدافع حقوق شان در کدام کشور ها از کی ها چه مقدار پول را جمعاوری می کنند و آن پول ها چه میشوند ؟ حساب مرتجعین و وطنفروشان جداست که اگر حساب پس نمی دهند و به کسی اهمیت قایل نیستند و همه حساب های شان ناشفاف و در خیانت آلوده است مگر سازمان راوا میگوید که انقلابی و دیموکراتیک است و با سازمان های مرتجعین فرق دارد چرا نمیخواهد که مورد بازخواست مردم قرار گیرد ؟

سوال را ساده و روشن می سازیم . راوا اعلان کند که در سال گذشته از چند کشور پول دریافت داشته است ، چقدرش را در کجا مصرف کرده است ؟ منابع معاونت کننده به راوا علاوه به دوستدارانش که افراد پراگنده می باشند کدام حلقات و اورگانیزشن های معلوم الحال و صاحب نام و نشان رسمی در کدام کشور ها برای سازمان راوا معاونت می کنند ؟ اعضای سازمان راوا و شهروندان عادی افغانستان از اورگان استخباراتی اردوی پاکستان کرده خطرناک نیستند که بتوانند به راوا ضرری برسانند . حال که استخبارات اردوی پاکستان از همه پولها و حساب های بانکی و حواله های پولی شما خبر دارند چرا از اعضای سازمان تان و از شهروندان وطن که علاقمند به کار تان می باشند ترس دارید و یک حساب کوتاه و کلی برای شان نمیدهید ؟ بسیار خنده آور است که راوا میگوید ما به اندازه ء دیگران پول نمیگیریم مقدار پول ما کمتر از دیگران است فلهذا از دزدان کلان بازخواست کنید همرای راوا کار نداشته باشید. گفتن اینکه راوا یک سازمان مخفی است دیگر بهانه شده نمیتواند برای پوشیده نگهداشتن حقایق به مردم افغانستان.

سوال دیگر کامران میرهزار را باز با تاکید بیشتر مطرح می کنیم . چرا راوا در قسمت انورالحق احدی حنیف اتمر حبیب رفیع فاروق وردک زلمی خلیل زاد و دیگر اشخاص قبیله گرای که اسامی شان در نامه ء میرهزار آمده است سکوت می کند و از خیانت و جنایت شان یاد نمی کند؟ جواب راوا مسخره است که آن اشخاص را مهره های فرعی نام میدهد و سکوت خود را در قسمت شان ماست مالی می کند.

سوال دیگر که مطرح است آیا راوا حاضر میشود که امین میوند را به عنوان یک جنایتکار و قاتل چهارده تن کادر های انقلابی سازمان رهایی به یکی از محاکمه های بین اللملی معرفی کند ؟ راوا حاضر است که کشور کمال ( مینا ) و شوهرش داکتر فیض احمد قندهاری را به عنوان قاتلان و جنایتکاران محکوم کند و بعد از این نام آنها را در ردیف نام های مرده و زنده ء دیگری که جنایتکار میداند قرار دهد ؟

شرم میباشد که یک سازمان از همه اشخاص منفرد و گروپ ها تحقیقات می کند و خودش حاضر نیست سوالات مردم را جواب بدهد و لا اقل برای اعضای خود ابهامات را برطرف کند. اگر سرکرده های راوا به سوال کننده میگویند که شما چه کاره می باشید و شما سر پیاز یا زیر پیاز هستید هر کس دیگر هم به سرکرده های راوا گفته میتواند که شما کی می باشید سر پیاز یا زیر پیاز که در کار دیگرها مداخله میکنید؟ رهبر های راوا در یک امتحان بسیار سخت قرار گرفته اند که اگر هوش خود را نگیرند و صادق نباشند ناکام میمانند. اگر ریگی در بوت سرکرده های راوا نباشد چرا به مخفی کردن مسایلی که لازم نیست مخفی باشند اصرار دارند؟