مصاحبه با ورزش کار موفق و جوان کشور ما در فنلند
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
سلطان احمدی یکی ازجوانان فعال کشورما درفنلند است. اودرمدت اقامت اش دراین سرزمین سرد و زیبا ازخود افتخاراتی دارد، که ما افغانستانی ها باید به نسل جوان و فعال ما، مانند احمدی احساس غرور وشادی نمایم.
سالها جنگ نه تنها تمامی زیربنا های اقتصادی درکشور ما را ازبین برده بلکه بسیاری ازارزش های را که می شود به آن افتخارکرد، نیزدرچشم جهانیان تیره کرده است. بنا" ما مردم بیشترازهرمردم دیگری دراین جهان به افتخار، تلاش جوانانی ضرورت داریم که بتواند به کشورما حیثیت، وقار وافتخار بیاورد.
من با سلطان احمدی درسال 2005 درشهری به اسم اوینسو آشنا شدم. او یکی ازده ها جوان وتازه جوان کشور ما است، که با کوله باری ازامید وآرزو به این کشورآمده و برای اینکه آروزهایش را جامعه عمل بپوشاند شب و روزتلاش مینماید، و کرده است.
درزمانی که همه درانتظار و فکرقبول شدن ویا دریافت اقامه، روزمرگی های کمپ را بدون استفاده مثبت سپری می کردند، سلطان با پشتکارزیادی با تعدادی ازدوستانش تای بوکسینک را شروع نمود. او به زودی دراین رشته ورزشی مدال ها را یکی ازپشت دیگر بدست آورد وبه تعدادی ازافغانستانی ها که با دل نگرانی وتشویش درآن شهر کوچک زندگی می کردند، احساس غرور، شادی وافتخار بخشید.
سلطان احمدی چندین باربه عنوان نماینده فنلند ازطرف کلب ورزشی تای بوکسینک روانه کشورها خارج شده است وازآنجا نیز با سرافرازی ازمیدان مبارزه برگشته است.
سلطان احمدی درکنار ورزش دردانشگاه فنی وحرفوی متروپول شهرهلسنکی درس می خواند. اوبه چند زبان خارجی نیز اشنایی دارد ومی تواند به زبان های جاپانی، تایلندی ،انگلیسی وفنلندی وعربی حرف بزند وزبان فارسی دری نیززبان مادریش می باشد.
سلطان درمحیط وجمع مهاجرین افغانستانی مقیم فنلند هنوز نامی کم اشناست. ولی دستاورد های او درجامعه ورزشی فنلند چشم گیروفراوان است. اوبرعلاوه مربی درکلب های ورزشی شهرهلسنگی مدت هاست که بعنوان مربی این رشته ورزشی درشهرها دیگرفنلند نیزدعوت می شود.
درپایان مصاحبه کوتاهی همرای این ورزشکار جوان و افتخار افرین کشوردارم که توجه تان را به آن جلب می کنم.
سلطان احمدی را از زبان خودش می شنویم:
درابتدا میخواهم ازشما تشکر کنم، بلی اسم من سلطان است و تخلص من احمدی. درولایت عزنی و ولسوالی جاغوری دریک خانواده متوسط چشم به جهان گشودم. دوران طفولیت را درجاغوری وبعدن خود را درایران یافتم. درایران برعلاوه درس و کمک ازنگاه اقتصادی به خانواده، نظر به علاقه فراوان که به ورزش داشتم، خانواده مرا ازدوران طفولیت روانه کلب های ورزشی نمودند. درابتدا رشته کانگ فو را، زیرنظر استادی به اسم استاد رضا که درتهران کلب ورزشی داشت شروع کردم. بعد از مدتی رشته ورزشی ام را تغیر دادم و وارد کلب ورزشی تای بوکس که ان زمان زیرنظر استادی به نام عباس بود، شدم.چند سالی است که دراین رشته ورزش می کنم ، وهرقدرکه زمان میگذرد،علاقه من به این ورزش بیشترمی شود.
ازفعالیت های ورزشی خود درفنلند بگوید؟
همان طورکه میدانید، من درسال 2005 به فنلند امدم. درابتدا مکتب ابتدا یی راخواندم وبعدا مکتب تخنیکم وفعلا" دردانشگاه فنی وحرفه ای متروپول شهرهلسنگی مشغول تحصل می باشم ودرهمان رشته هم مشغول کار ام.
اما درمورد فعالیت های ورزشی ام درفنلند: مربی درکلب تای بوکس شهرهلسنگی وهمچنان مربی کمکی ومهمان درشهرها دیگرفنلند استم .چندین بار به نمایندگی کلب ها ورزشی فنلند درمسابقه های خارجی شرکت نموده ام. ازآن جمله می توان شرکت درالمپیک تای بوکس درتایلند وچند مسابقه دیگرکه فنلند میزبانی کشورهای اسکاندیناوی را به عهده داشت نام برد .
من تقریبا مدت چهارسال می شود که به صورت حرفوی درمسابقه های تای بوکس شرکت می کنم. ومدت چهارسال نیز مربی درهمین رشته استم.
من فکر می کنم ورزش های چون تکواندو وکانگ فو درایران ورزش های شناخته شده تر و جذاب تر برای علاقمندان به ورزش است. حالا دلیل تغییر رشته شما از کانگ فو به تای بوکس چی بود؟ چطورشما به این رشته رو آوردید ؟
من درکل به رشته رزمی علاقه فراوان دارم. مدت زیادی نیزکانگ فوکارکردم. اما اینکه چرااین رشته را انتخاب نمودم، گاه ازخود نیز سوال می کنم. درابتدا به این رشته رزمی به صورت امتحان رفتم، یعنی زمانی که من کانگ فو می رفتم. بعد بنا به تعریفی که دوستانم از این رشته می کردند، اندک اندک تعریف و حرف های آنها روی من نیز تاثیر نمود، درابتدا برای ازمایش سه ماه رفتم. می خواستم بدانم که این رشته چی برتری نظربه دیگر رشته های رزمی دارد. ولی به مروری زمان وتمرین کردن، متوجه شدم که تای بوکس تنها ورزش کامل است. حرکاتی دراین رشته ورزشی است که دردیگررشته های رزمی کم اند.
تای بوکس درافغانستان ورزش کمتر شناخته شده ای است ویا من دراین موردکم شنیده ام. می توانید تعریفی مختصری ازاین ورزش بدهید؟
دراصل اسم این ورزش موی تای است. موی به معنای مشت و یا بوکس و تای هم تایلند است. کشورهای مانند چین، جاپان و کوریا و تایلند نقش زیادی درابداع روش های جدیدهنرهای رزمی داشته اند. روش های که اکثرمردمان این سرزمین ها به ان می بالند. تای بوکس نیز مهم ترین سمبول فرهنگی وملی مردم تایلند است واین مردم به ان می بالد ومسابقات تای بوکس یکی از جذابیت های توریستی دراین کشور است. حتی روز 17 مارچ را دراین کشور به نام روزموی تای نامگذاری کرده اند. قدومت موی تای به قدومت بت های زیبای بامیان می رسد و تاریخ دوهزار ساله دارد.
از نام آوران این ورزش کی را بیش ازهمه می پسندید و برای تان نمونه است ؟
من احترام فراوانی به بواکاوه پورپوراموک ورزشکار تایلندی دارم. زیرا اوبرعلاوه هنر رزمی، و با سابقه چندین بارقهرمان جهان بودن وداشتن سیصد مسابقه حرفوی شخصیت ساده، وحلیمی است.
ورزش واصولا بسیاری ازچیزها را می توان با تمرین اموخت اما انسانیت و ساده زیستن کارهرکسی نیست.
چی گفتنی برای جوانان مهاجرو خوانندگان این مصاحبه دارید ؟
تکنولوژی کنونی زمینه ای را ساخته است که وقتی ما در اینجا حرف می زنیم، سخنان ما را می تواند خوانندگانی در کشورهای مختلف و افغانستان بخواند و بشنود. بنا می خواهم به تمام جوانان کشورم بگویم که ورزش نمایند. مزایایی ورزش را همه می دانند و این را نیز همه می دانند که نام کشور ما در جهان به مواد مخدرو تروریسم و جنگ گره خورده. مواد مخدر در داخل افغانستان قربانیان زیادی گرفته و هنوز هم می گیرد. برای دوری از مواد مخدر و داشتن یک جامعه صحت مند و سالم باید ورزش نمایند.
مسابقات المپیک امسال میلیون ها بیننده هموطن ما را پای تلویزیون کشاند. مردم افغانستان برای اولین بار بدون توجه به مسائل قومی وزبانی گردهم امدند و برای قهرمانی ورزشکاران ما درالمپیک دعا می کردند. کاری را که ورزش درافغانستان انجام داد، سیاست مداران ما در طول این ده یا یازده سال با هزینه میلیون ها دالر نتوانست انجام دهند. تمام برنامه های وحدت ملی سازی دولت افغانستان ما درمقابل کار ورزشکاران ما درالمپیک صفربود.
بناعا ورزش می تواند یکی از راه های ایجاد وحدت ملی نیزدرافغانستان باشد. این کار قبلا در کشورهای دیگری که وضعیت افغانستان را داشته نیز تجربه شده است و افریقای جنوبی مثال خوبی براین مدعا است.
