افراسیاب ختک: نامهای ابگان، اوغان، پشتون و پتان همه یکی اند

درمیان سخنرانان کنفرانس یکی هم محترم افراسیاب ختک یکی ازفعالان سیاسی حزب عوامی نشنل پاکستان بود که سالهای مدیدی را درکابل گذشتانده است وحالا نیز درپارلمان پاکستان بحیث وکیل جا خوش کرده است.
افراسیاب ختک ازجمله شخصیتهای پاکستانی است که منافع پشتونهای لر وبر را درحفظ ویکپارچگی کشورپاکستان میداند؛ او به ساختار نظام فدرال پاکستان ازصمیم قلب وفادار بوده ومخالف هرنوع نظریات افراطی قومگرایانهء پشتونی ویا اسلامی میان پشتونهای پاکستانی وافغانستانی می باشد.

درسخنرانی که وی بهمین مناسبت ایراد نموده است وی ازقول غنی خان میگوید که غنی خان دربارهء نام افغان وپشتون واوغان وپتان پشتون تحقیقات همه جانبه نموده است.

افراسیاب ختک درسخنرانی اش میگوید. نامهای پشتون وپتان وافغان واوغان وابگان همه مفهوم واحد را افاده میکنند. همانطوریکه جرمن ها خودشانرا (دوچ) میگویند ولی انگلیسها آنها را جرمن صدا میزنند ولی فرانسوی ها آنها را (آلمان) گفته اند؛ همهء این نامها یکی اند وهیچ فرقی میان این نامها وجود ندارد. ما پشتونها نیز خودما را پشتون میگوئیم ولی هندی ها مارا پتان میگویند. درحالیکه ایرانی ها ما را افغان صدا میزنند. بناء این سه نام بالای قوم واحد گذاشته شده است وهیچ تفاوتی میان پشتون وابگان وافغان واوغان وپتان وجود ندارد.

نظربه تحقیقات غنی خان نام افغان برای اولین بار درزمان شاه پور یکی ازپادشاه های ایرانی درحق پشتونها استفاده شده است. به این معنی که آنچه که ازحفریات باستان شناسی که ازقبر شاه پور برآمده است نام آن عده اقوام وملل که شاه بور بالای آنها پادشاهی نموده است یکی هم افغانها ویا ابگانها می باشد.

وجه تسمیهء ابگان چنین است که درایران باستان نام یکی ازخدایان یا دیوتاهای ایرانی پگان بوده است؛ اما اضافت حرف (ا) درکلمهء پگان مفهوم ضدیت ومخالفت را میرساند. به این معنا که قومیکه درمقابل (پگان) یا دیوتای ایرانی قرار گرفتند وازعبودیت این خدا سرباز می زدند ابگان نامیده شدند.

بگان که درلفظ سانسکریت همان (بگوان) یا خدا می باشد درزبان روسی نیز خدارا(بوگ) میگویند. واما (ابگان) یعنی کسیکه بگوان یا بگان یا خدا را نمی پذیرد. لذا این نام را بالای پشتونها ازین سبب گذاشته اند که ملت پشتون بگان یا دیوتای ایرانی ها را نمی پذیرفته اند.

درقسمت دیگر ازبیانات آقای افراسیاب ختک می شنویم که غنی خان اشعاری زیادی برضد ملاها سروده است. برای غنی خان ملا سمبول جهالت وارتجاع وعقب گرایی بود؛ درحالیکه غنی خان خودش طرفدار روشنایی ومعرفت وآگاهی وعشق بود روی همین علت غنی خان برضد ملاها خیلی اشعاردارد که درین رابطهء مجال زیادی برای تحقیقات وجود دارد. ودرضمن او به فلسفهء تصوفی منصور حلاج باور مند بود؛ ومنصوررا دراشعارش خیلی ستوده است . درقسمت دیگری ازبیانات آقای افراسیاب ختک می شنویم که میگوید: زمانیکه غنی خان در زمان حاکمیت داکترنجیب الله احمدزی درکابل بسر می برد روزی داکتر نجیب الله احمدزی شب به اطاق غنی خان به هوتل آمد. من هم آنجا بودم. درآنجا یک کتاب غنی خان درمطبعهء دولتی کابل چاپ شده بود. غنی خان کتابش را به داکترنجیب الله احمدزی به قسم هدیه تقدیم نمود ولی داکترنجیب الله احمدزی گفت که اگر به قلم خودتان بنویسید که این کتاب را به من تقدیم می نمائید.

غنی خان نوشت که این کتاب را بدوستم رفیق داکترنجیب الله تقدیم می نمائیم ولی داکترنجیب الله گفت که نخیر این جمله را به زبان شعر برایم بنویسید.
او به زبان شعر چنین نوشت:
اگر دوست باشد ویا دشمن اما یکی آن را قبول دارند
اما دراشنغنر کی است جز یک غنی ویادو غنی

بهمن: درین شعر غنی خان فقط صرف الفاظ مهمل وبی معنی را می شنویم که معنا ومفهوم خاصی را افاده نمیکند ولی بازهم به این قول اکتفا میکنیم که المعنا فی بطن شاعر
لطفا این ویدیوکلیب را تماشانمائید!