تبدیلی والیان؛ اصلاحی نیست انتخاباتی است

متأسفانه اصلاحات با خشن ترین چهره وعواقب خویش خواهد آمد که حتی کاربه جایی بکشد که بخشی ازمردم به همین فسادکاران کنونی شکرکنند.

تبدیلی ده والی ولایات، به معنی عزل وبازخواست از دورۀ کار آن ها نیست. شماری از والیان برکنارشده، به کتگوری نسل میلیونرهای جدید تیم حاکم بدل شده اند وقراری که نزدیکان شان می گویند، «خسته» هم شده بودند. حالا نوبت یک سفارت یا وزارت یا یک ریاست مستقل است که «چندصباحی» را درکابل بگذرانند. البته فشاربالای مثلت ( کرزی، فهیم وخلیلی) ازسوی «برادران» منتظر وابسته به حلقات حاکم زیاد شده بود وحتی تقاضا های سرراست وصریح ازسوی گروپ جدید مطرح می شد که «اگرآسیاب پدری هم باشد بازهم کاربه نوبت باید باشد.» حالا به وعده وفا شد و«نوبت» به گروه منتظران رسید تا برای تیم ارگ مشکلات داخلی خلق نشود. این تبدیلی های انتخاباتی وپیشاپیش است. برخی والیان عزل شده درمدیریت سری کارزارانتخاباتی مانند منشی مجید ازبغلان چندان به درد بخور نبودند. والیان دیگرازجمله گلاب منگل (هلمند) خود خیال دارند به ریاست جمهوری کاندیدا شوند وبا حلقات رقیب ازجمله علی احمد جلالی وفاروق وردک ودکتراحمدزی رگ ورشته دارند.

رفیع فردوس از کارکنان مطبوعاتی ریاست جمهوری «طبق معمول» مدعی شد که رئیس جمهور با این کار به وعده هایش برای آوردن اصلاحات وفا کرده است. اصلاحات اگرهمین گونه باشد، همان مقررات بدون اصلاحات بهتر ازین است. حالا تا جا به جایی والیان جدید، مصارف سیرصعودی می گیرد؛ گروه های بادیگاردها تازه ظهور می کنند؛ موترهای ضدگلوله و ده ها گونه آرایش های تشریفاتی دیگرجنبه عملی به خود می گیرد که نخستین فایده اش، ایجاد گروه های جدیدی از متملقان، فاسدان، معامله گران ودلالان خواهد بود. دلالان تازه دم با دلالان وابسته به تیم والیان سابق به جان هم می افتند وهی محشری ازبی نظمی تأسف بار به راه می افتد.

همه این مشکلات به خاطر این است که سیستم وسامانه قانونمند، ناشکن وملی وجود ندارد تا با رفتن یک نفر، کل دستگاه به هم نخورد.

فایده این «اصلاحات» آن است که ابتداء سازوکار تشکیلاتی امور درولایات به شکل منفی تا وسر شده وتیم های والیان پیشین بیکارمی شوند و چون اسلحه دارند تا نصب درکدام بخش دیگر، خود شان به حکومت های سیار تبدیل می شوند. بستگان وخویشان والیان جدید هجوم می آورند و چون هیچ کس به هیچ چیزی پاسخگو نیست، همان روال فاسد وخود سرقبلی، به شیوه دیگری مداومت می یابد. اصلاحات آن است تا از صورت کار، فساد، ضایعات، حق تلفی ها، غاصب گری ها و جور ومظالم مسئولان درپرتو قانون بازخواست صورت گیرد و خلافکاران به پنجه قانون داده شوند همان قانونی که هنوز روی کاغذ است. اصلاحات این نیست که یکی را ازین جا بگیر، به جای بهتری عزوامتیاز بده. از ریش بکن به بروت بچسبان. اصلاحات، دادن فرصت برای میلیونرشدن نیست.

این یک نوع جا به جایی کارتن ها از یک محل به محل دیگر است. مهم آن است که درون ومحتوای کارتن های تصفیه شود و مواد مصالح سود رسان ومثبت درکارتن های خالی تعبیه شود. اصلاحات آن است تا 900 میلیون دالر دزدیده شده کابل بانک حصول شود. مسئولان معرفی ومحاکمه شوند. پرونده های بزرگ انبارشده درسارنوالی وریاست مبارزه با ارتشاء وفساد اداری به طورعلنی بررسی شده و صد ها تن ازاعضای ارشدتیم حاکم به دادگاه معرفی شوند و به مردم نشان داده شود که اصلاحات این بار جدی است.

هم اکنون پول تاوان شده کابل بانک بارسنگینی بربودجه ملی شده است. آقایان، هیچ کسی با این صحنه سازی های دروغ، گول نمی خورد. منتظرحوادث باشید که اصلاحات خودش بیاید. متأسفانه اصلاحات با خشن ترین چهره وعواقب خویش خواهد آمد که حتی کاربه جایی بکشد که بخشی ازمردم به همین فسادکاران کنونی شکرکنند. بن بست درروند اصلاحات، به اعمال قهرآمیز زمینه سازی می کند.

تاریخ نگون سرشت افغانستان همین گونه است که همیشه مردم مجبور می شوند یاد «کفن کش های قدیم» را گرامی بدارند.