فرزندان این کشور با آه گفتن "شاه شجاع" و با نی گفتن "وزیر اکبر خان" شدند

چندی پیش وزرای داخله و دفاع به علت نا کارایی در تأمین امنیت در کشور از سوی مجلس نماینده گان رد صلاحیت شدند؛ این اقدام به منظور ناامنی های دوامدار که در این اواخر از سوی پاکستان در ولایات شرقی، راکت پرانی های در مناطق سرحدی و فرستادن افراد که سبب ناامنی در کشور می گردند صورت گرفت.

هر چند از ایجاد پارلمان در کشور سال های زیاد می گذرد؛ اما تا اکنون کار که قابل ملاحظه باشد این نهاد به اصطلاح (مرجع قانونگذار) انجام نداده ولی گفته می شود سلب صلاحیت وزیران داخله و دفاع نمایش قدرت و صلاحیت های پارلمانی به شمار می رود؛ گرچه در سال های گذشته یکی دیگر از وزرای کابینه دولت نیز با این سر نوشت دچار شد اما جناب وزیر بدون در نظرداشت قانون، به حمایت کرزی به کار خویش ادامه داد تا اینکه به گروهی مغلو شدن گان دولت (مشاورین رئیس جمهور) پیوست.

حامد کرزی رئیس جمهور در سال های که به حیث شخص اول دولت کار می کند با سرنوشت این مردم بازی کرده و همواره اشخاصی را حمایت کرده که با خیانت ملی سر و کار داشته اند که میتوانیم از حمایت رئیس دولت در مورد کابل بانک، دافغانستان بانک، شاروالی کابل، زمین های شیرپور و بسا موارد دیگر که مردم ما به خاطر دارند نام برد.
قراریکه همه میدانند حضرت رئیس دولت در استخدام مامورین عالی رتبه دولت با مشکل قطع الرجال مواجه بوده و است لذا جلالتمآب رئیس صاحب جمهور به تقرر گروپی از افراد در بست های مختلف پرداخته و اگر یکی از این متخصیصین در یک وزارت مؤفق بدر نیاید آنگاه جناب عالی از تخصص وزیر عزل شده به علت ناکارآیی در یکی از وزارتخانه های دیگر استفاده میکند که خدای نخواسته سرمایه های معنوی کشور که فقط در اطراف حضرت عالی موقعیت گرفته اند از یاد نروند و نشود که شخصی بیرون از این حلقه به وظیفه گماشته شود؟

اگر برگردیم به بحث اولی در حال حاضر سؤال این است با وجود که رد صلاحیت وزرا از وظایف نماینده گان مردم است؛ اما رئیس جمهور چرا حکم سرپرستی به این وزرا داد؟ آیا این همان وزیران نبود که به خاطر ادامه حملات راکتی پاکستان، افزایش نا امنی ها، ترورهای زنجیره ای و وجود فساد اداری گسترده در آن اداره ها سلب صلاحیت شدند؟ ولی رئیس جمهور به پاس خدمات "وردک" و "محمدی" در زمینۀ برآورده شدن منافع کشور، "مدال غازی امان الله خان غازی" را به آنان تفویض نمود. بسیار جالب است که رئیس جمهور در هنگام تفویض مدال غازی امان الله خان به آنان، تأکید نمود: «دادن مدال غازی امان الله خان به معنی پایان خدمات آنان در حکومت نبوده بلکه از ظرفیت های آنان در دیگر سمت های حکومتی استفاده خواهد شد.»

رئیس دولت بیاید در تأمین منافع این کشور که سالهاست به نام این و آن از دست رفته تلاش کنیم؛ رئیس جمهور، این را نباید فراموش کرد که فرزندان این کشور با بلی گفتن به نام "شاه شجاع" و با نه گفتن به نام "وزیر اکبر خان" ثبت تاریخ شدند.

رئیس جمهور به یاد داشته باشید که تمام نابغه ها در اطراف شما نبوده بلکه بیرون از حلقه مافیایی که شما را اسیر گرفته اند و دیوار پولادین را میان شما و مردم غیور افغانستان ایجاد کرده اند نیز کسانی زنده گی میکنند که به این مرز وبوم صادق بوده و از فهم بهتر و بیشتری نسبت به نابغه های اطراف شما برخوردار اند.
پس لطفاً از گروی سردم داران جزیره های قدرت های قومی، مذهبی و تنظیمی برآمده، با مردم افغانستان همگام شوید، معتقد باشید به الله توکل نموده و راه راست را تعقیب کنید، تا پس از پایان دوره کاری تان تا حدی از نام نیکی برخودار باشید.

خواستم این نبشته را به این سخنان به پایان رسانم:
راستی موجب رضای خداست / کس ندیدم که گم شود از راه راست