تاثیر استقلال و آزادی بالای محیط زیست و یادی از بزرگداشت جشن استقلال

اما متاسفانه که هنگام بزرگداشت از روز استقلال کشور یادی ازین مردان بزرگ و آزادی خواه میهن عزیزمان در هیچ زمانی صورت نمیگیرد. صرف یکبار در زمان داکتر نجیب الله تصویر های این مردان در نواهی شهر کابل قبل از خروج روس ها به نمایش گذاشته شد که این حرکت به رشک و حساد ت یک عده مزدور منشان مواجه گشت، خصوصآ تصویر میر بچه خان در ده کیپک خیر خانه چندین بار چپه و دوباره نصب میگردید. البته در وضیعت کنونی در یک شرایط مشابه بیگانه پرستی، بر تری جویی بعضی اقوام ونبود هویت ملی ، یک بار دیگر کشور مارا به خطر بزرگی مواجه نموداست. امید بزرگان قوم ، رهبران سیاسی و علمای بزرگ کشور در راستای وحدت ویک پارچگی و احیای هویت ملی مان دست بکار شوند، وسلاح کهنه انگلیس را که " تفرقه انداز و حکومت کن" رخنه نکند، مردم باهم برادر کشور دولت موجوده راکه با پشتی بانی جامعه جهانی تشکیل گردیده، مجبور سازند که در مقابل مداخلات و حملات مسلحانه کشور پاکشتان اقدام عملی نمایند.

تجلیل وبزرگداشت از بیست و هشتم اسد، روز استرداد استقلال کشور و بر پایی جشن استقلال، نمادی از رشادت ، ایثار وپایداری مردم این سر زمین در مقابل استعمار نگلیس بوده که تجلیل ازین روز بزرگ ملی و تاریخی از اهمیت ویژه ی بر خوردار است. متاسفانه، در فصل کنونی، یعنی در یک دهه اخیر این افتخار ملی را نا دیده گرفته وبهایی قایل نشده است. صرف این روز تاریخی را در زیر یک سقف و بدور از انظار مردم مختصرا تجلیل و به رسانه ها نشان میدهند که یقینآ شایسته این افتخار تاریخی نمی باشند. درین رابطه چند جملات مرتب و نا مرتب را که ناشی از بیان احساسات مردم کشور مان پیرامون آزادی کشور شان واستقلالیکه به ریختاندن خون صدها جوان میهن از انگلیس گرفته شد است تحریر میدارم :

گر استقلال، وجشن ما چنین است
دروغ شاخدار، گویند همین است
پاکستان میکند ، را کت پرانی ،
طالب جان، هر کجایی در کمین است
کجا است آزادی ما؟
چهل وپنج کشور، با توپ و تنفنگش
قوای ائتلاف ، کردندن نامش
تمام خاک مارا، کرده اشغال
گر، همکار همین است، نوش جانش
بود والا مقامش !
استقلال واژه یی بسیار کلان است
نماد وحدت نام ونشان است
بنام قوم وملیت در گرفتیــــم
به هر سو، ناله شور و فغــان است
چه حاجت به بیان است؟
آزادی شیون و آوازه دارد
استقلال یک هوایی تازه دارد !
کجا آزاده گویند کشوری را ؟
که در روی جهان آواره دارد !
که دانی یا ندانی؟

بنام آزاد و در باطن اسیریم
به سطح رهبری بسیار فقیریم
وگر نه، روس و انگلی نیک دانند
که در جنگ و ستیز بسیار قدیریم
حقیقت این چنین است

چهل سال است ، که ما فاقد استقلالیم
همچو مرغ، به قفس بی پر و هم بی بالیم
نشه پودر وچرس ،حب وطن را بربود
خدمت غیر، نمودیم و چنین پا مالیم
ما باین خشحالیم
ناجی وملجی ما، کشور پاکستان است
مر شد رهبر ما، آخند کای ایران است
راد مردان وطن، رخت سفر بر بستن
چشم امید به ، خانم های پا رالمان است
همه، یک افغان است
وقت آن است که، این توده بی نام ونشان
دست وحدت بدهند، آنچه بگفت است قرآن
در ره حفظ وطن دورکنند، کینه و بغض
درس عبرت بدهند به کشور پا کستان !
ورنه ! در شمله تان،
به صفی تاریخ تان ،
با چنین نام و نشان،
لکه ننگلین است

استقلال و تاثیر آن بالای محیط زیست

آزادی و داشتن استقلالیت کامل، فضای امن تا ثیر عمیق در زندگی انسان، حیوان، نبات داشته ، جنگ، نامنی ها ، تخریب محیط زیست وساحات ایکو لوژیکی سبب از بین رفتن مو جودات زنده ، محیط و منطقه میگردد. تخریب منابع طبیعی و محیط زیست یکی از پدیدهای نا گوارجنگ بوده ودر سر خط استراتیژی جنگ جویان و متجاوزین قرار دارد. این شرایط ناگوار محیط زیست است که انسانها ، حیات وحش ودرمجموع تمام تنوع حیات را مجبور میسازد تا در ساحت امن وقابل زیست تغیر مکان نمایند و یا از بین بروند. قسمیکه در تعرف محیط زیست گفته میشود " عوامل اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، کلتوری، سیاسی که زندگی فرد( زنده جان) را متاءثر میسازد، محیط زیست گفتته میشود. البته ما در چند دهه گذشته شاهد بودیم که عدم استقلال و آزادی در کشور، تاثیر عوامل زور وفشار، نفوذ رهبران سیاسی افغانی، افراد تفنگ بدست ، مداخله و دست اندازی کشور های همسایه، تمام حقوق و آزادی که یک شهر وند در لابلای قانون اساسی و دیگر قوانین اجتماعی کشوری خود داشتند، سلب نمود. مردم مان تمام دار و ندار خودرا از دست داده، از محیط زیست شان بیجا ویا به کشور های همسایه مها جر و جبرآ زیر تاثیر کلتور و فرهنگ بیگانه ها قرار گرفتند.

گرچه مهاجر های افغانستانی در کشور ایران از نعمت تحصیل علم وهنر بی بهره بودند اما در پاکستان ودیگر کشورها یک عده جوانان توانستن به تحصیلات خود در بخش های مختلف ادامه دهند. تعدادی از جوانان ، اطفال بی سر پناه و تهی دست در مدرسه های ساخت پاکستان به تحصیلات علوم دینی بخصوص پرداختند ، علاوه از آموزش علوم دینی ، یک سلسله تخنیک های رزمی و نظامی را نیز فرا گرفتند که نتیجه آنرا همه روزه در کشور مان با اجرای انتحار، انفجار و نصب بمب های کنار جاده یی به نمایش میگذارند. اختلافات قومی، ملی و منطقوی قبلآ در فرهنگ اجتماعی مان و جود نداشت. اما حالا میبینم که گپ بکجا رسیده ، وزارت خانه ها تقسیم و حتی در خانه ملت کشور نماینده ها بجان هم می افتند و هر یک از قوم خود پشتی بانی و حمایت مینماید.

در بخش منابع طبیعیی، سلب استقلال کشور، عدم رعایت قانون، محیط زیست و منابع طبیعی مارا چنان صدمه زد که صد ها سال نمیتوان بحالت اولی آن بر گشت. درین سرزمین 128 نوع حیوانات پستاندار، 500 نوع پرنده، ازجمله 120 نوع پرنده آب باز داشتیم. جنگلات قطع، فرش نباتی آزبین رفته، خاک در معرض فرسایش شدید قرار گرفته، در بعضی مناطق اسکلیت کوها شکسته، انکشاف دامنه صحرا توسعه، سیستم آبی کشور تخریب و هوا ی شهر ها نسبت به عوامل مختلف آلوده گردیده ، غیر قابل زیست است. حیات وحش قسما نابو، یک عده به کشور های همجوار فرار و عده ای از حیات وحش نایاب کشور در معرض خطر قرار گرفتند.

صدای پرنده گان مهاجر شنیده نمیشود، پلنگ برفی، غزال ، سمور، ببر، تازی پلنگ وعده دیگر از بین رفته و یا بیرحمانه شکار گر دیده و گوره خر به کشور ایران فرار کرده. قطع جنگلات پسته طبیعی که آخرین نوعیت جهانی آن در ساحات بادغیس و سمنگان قرار دارد ادامه دارد ، جنگلات سوزنی برگ/ ارچه که در شرق کشور وجودا دارد و در منطقه بینظیر است ، توسط بانده های قاچاقبر پاکستانی به همکاری دلالان داخلی قطع وبیرون از مرز انتقال میشوند و

تقریبا 70% جنگلات قطع گردیده است. البته مسایل زیادی و جود دارد که روی آن نمیتوان بحث نمود ووقت زیاد را در بر میگیرد. گفته میتوانیم که اگر وطن ما آرام واز استقلالیت کامل بر خوردار میبود، مردم از قوانین نافذه پیروی و مسئولین امور در تطبق آن سعی و تلاش مینمودند، درین صورت یک محیط زیست آرام میداشتیم و منابع طبیعی غنی ایکه در دسترس مان قرار داشت حفظ می شد. ادارات مریوطه و قوای سه گانه کشور میتوانستند خدمات اجتماعی را به نحو ه بهتر آن اجرا میکردند البته به چنین فلاکت، بد بختی و ویران گری ها مواجه نمی شدیم. توقع میرود که ازین تحول نیم بند که نصیب مان گردیده و هنوز کمی وقت آن غنمیت است، استفاده اعظمی شود ، اولیای امور کمی توجه بخرج دهند و متوجه زندگی آینده که در حقیقت محیط زیست مان است گردنند. با استفاده از فرصت موجوده استقلال واقعی کشور خودرا حفظ وتقویه نمایند. همچنان، معلوم است که شاه امان الله کدام کار دیگری نکرد، صرف به خواست وتوقوع مردم خود که عدم قبول اسارت بیگانه گان بود استادگی نمود و اکنون همه ساله درین روز بنام خوبی از آن یاد میشود و حتی در مقبره اش اکلیل گل گذاشته میشود.

روی ارتباط، به یک موضوع باید اشاره نمود، زمانیکه حیوان ویا انسان از محیط خود به محیط دیگر فرار و یا پناه گاه حاصل مینمایند ، از نگاه ایکولوژی در آنجا توا فق حاصل مینمایند، بتدریج و بخصوص در نسل های بعدی محیط اولیه خودرا فراموش مینمایند و علاقه مندی شان به محیط اولی کم میشود. درین صورت میتوان گفت که آنعده از هموطنان مان که در کشور های بیگانه تحصیل ، اقامه وتابعت حاصل نموده وبا مساعد شدن شرایط سیاسی به شکل نیمه وبین البین( بین محیط بومی و محیط مهاجرت)، در کشور باز گشته ودر رده های بلند دولتی کار مینمایند، بیشتر به فساد آغشته اند و علاقه مفرط به باز سازی و نوسازی کشور ندارند وحتی به مردمان بومی کشور کم علاقه اند. این مردم در صورت تعیرات محیط زیست دوباره به محیط دومی بر میگردند. علت این نا بسامانی ها ناشی از، سلب آزادی، داشتن استقلالیت کامل، عدم رعایت و تخطی از قانون، عدم سیستم تعلیم و تر بیه ، بهداشتی .... و مهمتر از همه عدم رعایت حقوق انسان بود که کدر های سالم و متخصصین ورزیده خودرا از دست داده و جاه را برای بیکاران خارجی خالی نمودیم در نتیجه میتوان گفت همه تا ثیر مداخله گری های بیگانه گان با از دست دادن حریت و استقلالیت کامل است.