نارسائی های سیاسی و نا بسامانی های اداری کدر رهبری
درمسیر بن بست سیاسی , بحران اقتصادی وروش عقبگرائی
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
افغانستان در یک حالت اضطراری قرار دارد که هروز وضع سیاسی , نظامی واجتماعی کشور نظربه فقدان ذهنیت سالم سیاسی ونا رسائی های اداری واجتماعی بدتر شده وحتی زحمات وکوشش های کشور های کمک دهنده بین المللی رابه یاس مبدل ساخته است و جامعه بین المللی به این نتیجه رسیده است که جد وجهد شان برای بهبود اجتماعی واقتصادی به موفقیتی نه انجامید وروز بروز و به تدریج از این کشور فاصله میگیرند و به این مفکوره رسیده اند که مملکت را بحال خود ش بگذارند که در گرداب قوم گرائی وقبیله گرائی عوطه ورو باز بجان یکدیگر افتاده و مانند سابق برای هریک از ا قوا م گور های دستجمعی ایجاد کنند.
گروپ بحران بین المللی در گزارش اخیر خود نوشت :"یک دهه بعداز مداخله نظامی امریکا در افغانستان تلاش ها به خاطر ارتقای ظرفیت حکومت در زمینه تامین امنیت وارائه خدمات ابتدائی ناکام شده است ".
اگر مصاحبه ها , راپور ها ی اخیر رسانه ها داخل کشور ویپ سایت های افغانی ودستگاه های نشراتی کشورها ی غربی تعقیب شود همه به این نتیجه رسیده اند که در ظرف چند سال آینده قوای امریکاه این کشور را درآینده نزدیک ترک گفته ویا فعالیت های نظامی خویش را محدود به تربیه چند عساکربی سواد افغان معطوف خواهند نمود.
با تاسف عمیق فساد اداری, بی کفایتی , خویش خوری , قوم گرائی وقوم ستیزی چنان دامن گیر این کشور شده که مجال و یا توفیق آنرا نیافت که از کمک های گسترده جامعه بین المللی درظرف دهسال گذشته بطور درست استفاده شود , پرو ژه های انکشافی واقتصادی کشور همه روی کاغذ بوده وبه جز چند پل وپلچک وجغله اندازی جاده ها در ولایات , کلینیک های کوچک صحی ؛ حفر چند چاه عمیق واحداث مکاتب ومدارس بی معلم وبی وسایل بناه گردید ولی پروژها ی مهم و مفید نسبتا بزرگی که به زیر بنای اقتصادی کمک و تاثیر چشم گیر به توسعه اقتصاد ملی شود وقوای عاطل , بیکار وبی روز گار کشور را مصروف کارکند به ندرت می توان یافت. از نگاه احصائیوی تعداد بیکاران را در راپور های اقتصادی 40 % تذکر داده اند ولی همه به این نظر اند که سطح بیکاری به مراتب بیشتراز 40 فیصد است .
وزرات خانه ها شکایت داشتند که موفق به مصرف بوجه تعین شده در سال های گذشته نسبت کمبود پرسونل فنی وبیروکراسی بی مورد نشده اند . وحتی بوجه سال روان وزرات مالیه نسبت نواقص فنی وبی عدالتی در ولایات مختلف از جانب پارلمان برای بار دوم رد گردید.
در راپور های وزارت تجارت ووزارت مالیه میزان انکشاف اقتصادی سالهای گذشته را به ده الی 12فیصد نشان داده اند درحالیکه سنجش انکشاف در افغانستان یک معیار انکشاف کاذب است وفعالیت های اقتصادی این کشور متکی به کمک های جامعه جهانی است واگر این کمک ها قطع گردد افغانستان به یک بحران عمیق اقتصادی دچار خواهد شد.
از نگاه روش سیاسی کشور روبه قهقراست و به تدریج جامعه ما در اثر نارسائی های سیاسی روبه فروپاشی است مشاورین رئیس جمهور به استثنای یک الی دونفر متباقی یک گروپی از اشخاص بی کفایت سیاسی اندکه به افکار منفی سلطه جوئی وقوم گرائی گرایش دارند وانحطاط اجتماعی را دامن میزنند .
از ابتدای روند انتخابات وکلای پارلمان تا امروز پروسه انتخابات جنجال برانگیز وبا تقلب های گسترده
درصندوق های آرا همراه بود , عدم شرکت مردم بطور وسیع در انتخابات نسبت تهدید ترور ووحشت طالبان و
پیامدهای تقلب گسترده توجه مطبوعات جهان را برای چند ین ماه مکمل بخود معطوف ساخت, نه موسسه جهانی ملل متحد و نه کشور های کمک دهنده موفق به یک راه حلی که قناعت مردم افغان و جامعه بین المللی را حاصل کند بدست آمدد وبا یک نا امیدی خاص وبطور اجبار نتیجه انتخابات ناقص را به اصطلاح عام ( بینی خمیری) ساختند و مردم هم آنرا با همان کمبودی ها نسبت وضع اضطراری کشورقبول نمودند . ورئیس جمهور افتتاح پارلمان را تا که امکان اش موجود بود به تاخیر انداخت و با یک بهانه انتخابات ولایت لوگر را غیر عادلانه خواند .وبالاخره اولین جلسه پارلمان را در اثر فشار های داخل وخارج از کشور بعد از یک وقفه طولانی افتتاح نمود ودر صحبت خود از یک سو این وظیفه خطیر را به نمایندگان ملت تبریک گفت وآنرا مشروعیت بخشید و از جانب دیگر رئیس جمهور آقای کرزی یک محکمه اختصاصی را برا نا مشرع ساختن پارلمان بوجود آوردویک بار دیگر یک بحران سیاسی را عمداٌ بوجود آورد .
اکنون هرسه قوای سیاسی , قضائی و مقننه باهم به رقابت برخواسته وهریک سعی دارد که به یک نوعی موقف واستقلال عمل یک دیگر را تضعیف کند که البته این روش به ضرر کشور وملت است وجامعه مارا از هر جهت آسیب پذیرتر ساخته است . ایجاد بحران سیاسی وتنش های که بین پارلمان وقوه قضائی بودجود آمده مسئول آن تنها وتنها آقای کرزی است .
انتخاب شخص آقای کرزی هم به حیث رئیس جمهور کشور با تقلب همراه بود, وپارلمان فعلی که مطابق به زوق و خواسته های جناب رئیس جمهور نبود صرف به همین علت یک محکمه اختصاصی را ایجاد کرد واین محکمه هم 62 کاندید بازنده را برنده ودرعوض بعد از گذشت شش ماه 62 عضو پارلمان را که رئیس جمهور, در روز افتتاح پارلمان را مشروعیت داد ولی دراثر فیصله محکمه اختصاصی نماینده های پارلمان به تقلب ملزم شناخته شد واز نگاه حقوقی این 62 نماینده مجرم شناخته شدند که مغایر ماده قانون اساسی است واین حرکت تنش های خطرناکی را میان هرسه قوای سیاسی , مقننه وقضائی بوجود آورد .
انکشافات سیاسی اخیر افغانستان را به دو راه سرنوشت ساز سیاسی میکشاند:
اول : آقای کرزی که برای بار دوم رهبری سیاسی کشور را بدست گرفته و باز هم همان سیاست غیر قابل تامل را ادامه میدهد و همراه با یک تعداد از متقلبین به اصطلاح جهادی که دست شان آلوده به جنایات جنگی وتجارت وقاچاق مواد مخدر است که بنام دار ودسته کرزی معروف شده اند به پیش خواهند گرفت که این اشتباه بزرگ سیاسی کشور را به پرتگاه نیستی وتجزیه کشور خواهد کشانید ودیری نخواهد گذشت که رژیم کرزی حمایت جامعه جهانی را بکلی ازدست خواهد داد دیر یازود از اریکه قدرت پائین افتاده وجای را برای اشغال دوباره طالبان عقب گراه وجنایت کاران حرفوی خالی خواهد نمود.
راه دومی اینست که کرزی بالاخره متوجه اشتباهات گذشته خویش شده ویک پروگرام وسیع مجادله بر ضد ارتشاه , فساد اداری وفتنه گری وضع نموده وبا همکاری یک تیم قوی کاری و بکلی جدید که شامل اشخاص فنی با استعداد وبا تجربه اداری ,که فراخ نگر وگسترده اندیش که عاری از تعصب قومی وزبانی باشند وصرف به پیشرفت این کشور فکر کنند با جدیدت خاص بکار شروع وبه این ترتیب اعتمادملی را جلب نماید..
از جانب دیگر پروژه های زود رس بائیست طرح شود که برای ملیون ها انسان بیکار مصروفیت خلق نموده ویک روزنه امید زندگی برای این بیچاره ها جستجو وهرچه زودتر مردمان بیکار ازدایره فقروبیچارگی کشانیده شود .
بهترین راه نظر به شرایط فعلی طرح پروژه های زود رس که باعث خلق کار در یک مدت کوتا است , ومزید برآن توسعه زمین های زراعتی , احداث بند های آبیار تمدید کانال ها وغرس اشجار مثمر است اگر پروژه های آبیاری وساختمان بند های بزرگ وکوچک آب درمسیر دریای کابل , آمو , هلمند , ارغنداب , هریرود و کوکچه آحداث شود علاوه بر اینکه زمین های وسیع و بائیر کشور تحت زرع آمده ومزید برآن ازاین بند ها نیز برای انرژی استفاده خواهد شد که تولید انرژی باعث بنیان گزاری یک تعداد کار خانه های صنعتی خورد و بزرگ گردیده که بعدا برای جهش اقتصادی کشور رول مهم بازی خواهد نمود .
پروژه دیگری که به تعداد زیاد کارگران راجذب میکند ایجاد شاهراه ها است . ایجاد شاهراه ها یک تحول شگرف تجارتی واقتصادی را درکشور رونما خواهد ساخت یکی از پروژه های مهم شاهراه هرات کابل از مسیر چخچران , اروزگان , یکولنگ , دایکندی, بامیان وکابل است , به تعداد صدها بل هزارها قراه وقصباتی که در امتداد این پروژه قرار میگیرنداز حالت انزوای جغرافیائی برامده ویک مراودات اقتصادی , تفاهم وتبادل فرهنگی واجتماعی را بار میاورد.
و مزید برآن انتقال اموال وامتعه تجاری بداخل وخارج کشور با سرعت بیشتر صورت گرفته وتسهیلات بزرگ درهربخش اقتصادی وارد خواهد نمود
آغاز این پروژه ها یک روش وسیع ملی بوده وبرای جلب اعتماد اقشار ناراضی کشور وسیله خوبی شده میتواند ازجانب دیگر انتقادات جدی که از جانب ولایات بر علیه روش غیر عادلانه حکومت کرزی بلند است روبه خاموشی گذاشته ومناطق محروم مرکزی , شمال وشمال غربی که مردم محل این کمبودی ها را روش تبعیض اقتصادی , فرهنگی , زبانی و مذهبی حکومت میدانند تاحال مورد توجه جدی بازسازی قرار نگرفته اند یک امید واری وهمکاری متقابل رابین حکومت ومردم برقرار خواهد ساخت .
پيام‌ها
23 آگوست 2012, 09:56
این مردکه قرار بود اله دست شورای نصوار باشد وبنام ریس جمهور وقدرت اصلی بدست شورای نصوار شمال. مگر این مردکه اهسته همه اعضای شوروای نصوار را به چال نیرنگ بر طرف واهسته قدرت خود را تثبیت کرد ولی اگر همینطور موازنه را نگاه کند و در ریشه کن کردن فساد جدی باشد و بطرف ایتلاف با حزب گلبدین و طالبان در حرکت نبا شد قدرت افراطیون مذهبی و فساد اداری را مهار کند و یک کمی منصفانه بعضی ملیت های کمزور را به قدرت شریک کند و صادقانه وجدی مصلحت را کنار بگذارد و فرصت طلبان و مفسدین مالی را جدا گوشمالی دهد من یقین دارم که بعد از اتمام دوره سوم هم مردم کرزی صاحب را ریس جمهور انتخاب میکند.و به تغیر قانون اساسی یا اعلان حالت اضطرار برای یک دوره ۵ ساله دیگر ریس جمهور خواهد شد مگر تذکرات اولی را بشرطیکه عملی کند. واقعبین.
23 آگوست 2012, 12:36, توسط فراری
اکنون مسیر کرزی کاملا درست است
اگر بدینمنوال پیشبیرود موفق خواهند بود گرچی نا وقت است باز هم خوب است
23 آگوست 2012, 13:37, توسط عادل
شما راست می گوید. اما در مورد دیگر عرض می نمایم که بنا بگفته شما که نوشته اید قدرت بدست شورای نظار یا شورای نصوار بود باید این امتیاز را میداشت. زیرا تنها کسانیکه تا اخرین دم بر ضد طالبان مقاومت کردند انها بودند. پشتون ها تسلیم شدند، هزاره ها مقاومت کردند اما کاری از پیش برده نتوانستند و سرانجام مانند اکبری یا تسلیم شدند و یا متواری شدند. ارزیک ها مقاومت کردند اما کاری موثری نتوانستند. تنها همین مسعود و افرادش نه تنها تسلیم نشدند بلکه از پایگاه شان پنجشیر تا اخرین دم دفاع کردند. دفاع شورای نظار و افراد تاجیک مسعود به کسانی که از ظلم طالب به ستوه امده بودند یگانه نوید ازادی بود. بیاید از طالب بپرسید: بنا به قول یکی از بنیانگذاران طالب که فعالا مردار شده است اولین و بدترین دشمن انها مسعود و افرادی او بود. در قدم دوم دوستم و افرادش بودند. اما طالبان مزاری و هزاره هی مربوط او را دشمن درجه سوم خود یاد میکرد. متوجه شدید؟ این فرد بلند پایه طالبان اکبری و طرفداران او را دوست خوب خود یادکرده است.
بنابران برادران محترم! اگر بدی کسی را یاد میکنید بیاید از خوبی های کسی هم یادی نما. مسعود کسی بود که خدا میداند دیگر تکرار خواهد شد یانه؟
23 آگوست 2012, 14:00
بلی مسعود و گلبدین تشنه قدرت بودند و هردو همه را فدای قدرت کرد اینها از هیچ نوع تاکتیک وتبلیغ بخاطر رسیدن به قدرت علیه یکدیگر دریغ نکردند و هردو شهر کابل را منحیث گروپ های که مدعی قبضه قدرت ومستحق قدرت بودند به خاک یکسان کرد .این دو گروپ پیشتاز و رهبری عمومی جنگ را عهده دار و گروپ های دیگرعموم یا بعضی دنباله رو یکی ازین ها بودند .ولی اینها بشکل بیرحمانه همه چیز را قربانی رسیدن به قدرت کرد.اخر مسعود پیش از رسیدن پای طالبان به کابل اعلان کرد که طالبان از ماست.نتیجه گلبدین به کابل امد بخاطر بقای سیاسی وحیات اش.و بلاخره مسعود مجبور به فرار از کابل شد .اگر اینها در فکر انحصار مطلق قدرت نمیبود نه خود را نه ملت را بخاک ذلت ودر بدری میکشاند.وما بتاسی از همان جنگ های دهه نود همیشه عادت کردیم ای رهبران بی خرد را پیروی نموده و بشکلی یکجانبه با در نظر داشت تعلقات سمتی قومی زبانی از ایشان دفاع و اشتباهات مرگبار وجبران نا پذیر شان را توجیه نمایم.واقعبین.
23 آگوست 2012, 14:10, توسط با مياني
كرزي أكد ي كيلو تو را ميكند