دوش 100 متر مردان: مسعود عزیزی در بین 8 دونده ششم شد!
شنبه
4 آگوست 2012
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
مسابقه دوش 100 متر مردان المپیکی امروز برگزار شد. در رشته ی 100 متر مسعود عزیزی دونده افغانستان در گروه چهارم همراه با هفت دونده ی دیگر قرار داشت و از میان این گروه 8 نفری، در جایگاه سوم قرار گرفت. پیش از مسعود عزیزی، اجمل فیض زاده و اجمل فیصل در رشته های جودو و بوکس از رقبای خود شکست خورده و از مسابقات حذف شده بودند. تهمینه کوهستانی دونده ی دیگر افغانستان در بخش 100 متر زنان نیز روز گذشته حذف شد.
اکنون دو ورزشگار دیگر آقایان نثار احمد بهاوی در 80 کیلو تکواندو و روح الله نیکپا در 68 کیلوی تکواندو در انتظار رقابت خود می باشند.
پيام‌ها
4 آگوست 2012, 13:51
under 12 sec is a good result for our country
5 آگوست 2012, 00:49
احمدشاه مسعود قهرمان ملی و یا جنایتکار پرآوازه؟
مسعود میراث هفتاد سال دولتداری افغانستان را غارت، ومدنیت کابلی را نابود نمود. اوطراح قتلعام افشار و عامل عمده ای ویرانی پایتخت افغانستان است. آیا هنوز می توان مسعود را قهرمان ملی خواند؟
چهار شنبه 30 جون 2010, بوسيله‌ى جعفر رضائی
Send this page to your friends
این صفحه را به دوستانتان بفرستید;;
چندی بعد سالگرد کشته شدن احمد شاه مسعود می رسد و نویسندگان شورای نظار خرمنی از دروغ وتحسین مبالغه آمیز را به خورد رسانه ها می دهند. به یقین می توان گفت، یکی از دروغهای شاخدار عصر ما اینستکه می گویند: احمدشاه مسعود قهرمان ملی است. به استثنای چند ولایت که جمعیت اسلامی در سه دهۀ گذشته در آنجا نفوذ نظامی داشته و مخالفانش را تصفیه نموده است، در بیشتر از بیست ولایت دیگر افغانستان، مسعود نه تنها قهرمان نیست و بلکه یک جنایتکار منفور شناخته میشود.
در سالهای حضور شوروی در افغانستان موقعیت استراژیک ویا به تعبیر درست تر، سر راه قرار گرفتن پنجشیر، توجۀ رسانه های غربی را به سوی مسعود جلب نمود. پنجشیر بر سر راه کابل - شمال واقع بود و آنچه اهمیت آنرا دو چند می ساخت فاصله نزدیک پنجشیر با میدان هوایی بگرام بود. غربی ها به تابعیت از برادر بزرگ شان_ امریکا آمدن روسها به افغانستان را فرصت طلایی برای انتقام ویتنام از شوروی می دانستند. تندروی و نادانی خلق وپرچم قشر سنتی و بیسواد جامعه را بیشتر از همه رنجانده بود. خیزش و مقاومتها سخت، اما کوچک افغانها ماموران استخباراتی امریکا و تعدادی از اعضای انتقام جو و ضد شوروی کنگرس امریکا را تا حد زیادی خوشبین و امیدوار ساخته بود. از همین رو، امریکا از طریق عربستان سعودی و پاکستان بر آتش جنگ افغانستان نفت و دالر می پاشید، روسها با قساوت کامل سرکوب می نمودند، و کل رسانه های غربی بر آن درامه خونین کف می زدند. جنگ جاهلانه ای که ما آنرا جهاد می خواندیم و شرکت کنندگان آنرا مجاهد صدا می کردیم. روزهای را به یاد آورید که مجاهدین، مثل طالبان، مکتب ها را به آتش می کشیدند، پلها را تخریب می نمودند، پایه های برق را منفجر می ساختند و در قریه های که تسلط داشتند سنگسار و اعدام می نمودند. دگروال یوسف، ریس سازمان استخباراتی پاکستان، در کتاب "تلک خرس"، اظهار تاسف میکند از اینکه هیچ قوماندان جهادی نتوانست تونل سالنگ را انفجار دهد. او می گوید هرکسی که می توانست این کار را بکند در تاریخ به عنوان یک قهرمان جاودانه می شد، زیرا توانسته بود راه اکمالاتی روسها را برای مدت طولانی ببندد. و مسعود در چنین روزگاری محبوب رسانه های غربی و مشهور به "شیر پنجشیر" میشود.
پس از ساخت وباخت نژادپرست های پرچم، و به ویژه جنرال نبی عظیمی با مسعود، بیشتر از نصف کابل به دست ملیشه های شورای نظار می افتد و در کمتر از بیست و چهار ساعت ادارت دولتی، بانکها، مکاتب، ترانسپورت دولتی وکل میراث هفتادساله دولتداری افغانستان غارت میشود. وحتی ملی بس های "تا تا"ی کابل نیز به پنجشیر برده میشوند. البته ملیشه های شورای نظار در اثر مقاومت داکترها و به دلیل حضور مریضها در بستر، قادر نمیشوند تا شفاخانه ها را نیز تاراج نمایند. غارت کابل توسط مجاهدین، و مخصوصا ملیشه های شورای نظار که اکثر مراکز عمده دولتی را اشغال نموده بودند، بزرگترین چپاول تاریخ افغانستان است. البته کابل در سده معاصر دوبار دیگر، یکبار توسط بچه سقو و بار دیگر توسط منگلی های لشکر نادرخان نیز مورد غارت قرار گرفته بود. اما کابلِ که شورای نظار به سرکردگی احمدشاه مسعود آنرا غارت نمود محصول هفتاد سال ساخت وساز و تلاش جمعی سیاستمداران، نهادهای تحصیلی، مدنی، هنری و تجاری بود که در دوره های شاهی، جمهوری و دولت کمونیستی ساخته شده بود. ولاکن، احمدشاه مسعود تنها به غارت کابل بسنده نمی کند. پس از چپاول، احمدشاه مسعود به فکر تصفیه کامل کابل از گروه ها و نژاد های مختلف برآمد و در نبرد که مهمترین عامل آن او بود، اکثریت پایتخت افغانستان کاملا ویران شد، و حداقل، شصد هزار کابلی کشته، چندین برابر آن معلول و معیوب، و از مجموع حدواد سه ملیون شهروند کابلی دو ملیون آنان مهاجر شدند. وبدینسان یکی از شهرهای کهن منطقه تخریب و مدنیت کابلی نابود شد.
امروز، کابل بار دیگر جان گرفته و چهار میلیون نفر در آن زندگی می کند. اما چگونه می توان آنرا با کابل متمدن ماقبل مجاهدین مقایسه نمود که طبقه بالای آنرا مافیای کرزی و رهبران جنایتکار جهادی، و طبقه متوسط آنرا قوماندانهای شورای نظار و گروه های همسو با آن تشکیل می دهد؟ کابل که اکثر مالکیت آن در دست مافیای کرزی، قسیم فهیم، عبدالرسول سیاف، برهان الدین ربانی و کریم خلیلی است بیشتر از آنکه یک شهر قانونمند و متمدن باشد، بازار مافیای تریاک و زمین است.
مقاومت مسعود در مقابل طالبان تحسین بسیاری را بر انگیخت و تا حدی بر سبعیت های او در کابل سایه افگند. اما اگر بار دیگر روزهای جنگ جبهه متحد و طالبان را به یاد آوریم، می بینیم که مسعود تا آخرین دم چگونه خودخواهانه و پیمان شکنانه عمل نموده است. در روزهای که طالبان از قندوز بر مزار حمله نموده بود، مسعود در تخار، آنسوی جبهه قندوز، آرام و ساکت می نشیند تا طالبان حزب وحدت و جنبش ملی را کاملا شکست دهد و بدینسان تنها یک قهرمان در مقابل طالبان بماند.
امروز پیمانی میان جنایتکاران جهادی امضا شده است که بر حسب آن رهبران مقتول همدیگر را قهرمان می خوانند وبجای نقد به ستایش همدیگر می پردازند. و بازار گرم جارچی های مسعود از همین پیمان مافیای پر رونق است. البته، برخی قهرمان سازی شورای نظار را نوعی واکنش در مقابل فاشیزم جنوب می داند. هیچ کسی منکر فاشیزم جنوب نیست، اما آیا رفتن به راه فاشیزم خود فاشیزم ساز نیست؟ امروز کمتر کسی در مقابل تمامیت خواهی ده سال گذشته شورای نظار، و تجاوز شورای نظار به موقعیت ها و فرصتهای سیاسی اقوام دیگر جدی سخن می گوید.
بهرحال، احمدشاه مسعود قهرمان ملی نیست، احمدشاه مسعود قهرمان اقوام محروم افغانستان نیز نیست، زیرا او در حیطه قدرت خود بی رحمانه تر از عبدالرحمان هزاره ها و ازبکها راقتلعام نموده است، احمدشاه مسعود قهرمان ملیت تاجیک نیز نیست. احمدشاه مسعود قهرمان شورای نظار و نیمچه روشنفکران به شدت نژادپرست است. اگر بازهم اصرار می کنید که مسعود قهرمان ملی است، ما به ناچار او را "قهرمان ُملی" می خوانیم
5 آگوست 2012, 01:59, توسط خیرخواه
او برادردیوانه استی قصه بی معنایت صفحه را پر کرده بنده این صفحه را باز کردم تا بدانم ورزش کار کشورم چی نتیجه گرفته تو انسان احمق در صفحه ورزشی مشکل سیاسی را میخواهی بگوی برو برادر مانند تو سیاست مداران خر در وطن است که ما به این سرنوشت رسیدم، راجع به تبصره احمقانیت بگویم که نیوتن فزیک دان مشهور گفته (هرعمل از خود عکس العمل دارد) در افغانستان همه گناهکار است بشمول انسان عقدیی و کثیف مانند تو و انسان خیرخواه مانند بنده.
آنلاین : http://.
6 آگوست 2012, 04:35, توسط جمال جویا
بعد از تقدیم سلام، جای تاسف است که هیچ معلوماتی نداری حد اقل از مادر و خواهرکلانت و خویش قوم نردیک ات سوال بکن اگر مسعود نمی بود چه رقم انگلیسها، روسیها و پاکستانی های دال خوری بالایشان تجاوز میگرد ممثلی که مادر جانت هم فراموش کرده یا شرمش می آید برایت نگفته و یا تو سوال نکردی هیف هیف مثل مسعود در تاریخ تکرار نخواهد شد یک بار به وضعیت فعلی توجه بکن چه رقم پاکستان نفوذ کرده آیا در مقابل این پاکستان مادرت موبارزه میکرد. انسان کثیف پست در کجا هستی اگر اولاد انسان هستی خوده نمایان بکن این نوع مقاله در باره مادر جانت و خواهرت بنویس که پاکستان بالایش تجاوز کرده بود تو هیچ کار کرده نتوانستیی همو احمد شاه مسعود بود که دفاع کرد. و باز به جای اینکه یک ورزش کار تشویق بکند در مورد یک قهرمان حرف های منفی میگه لعنت به آن پدر مادر که مثل تو انسان به وجود آورده. مرد شو نی تو و مثل تو انسانهای کثیف برو دفاع بکن از خاک کشورتان که هزاران راکت پاکستان دال خور انداخت میکن مرد هستی لوده احمق.
از مسئولین ویپ سایت محترم کابل پرس? احترامانه تقاضا می نمایم، لطف نموده مقالات و بحث های منفی در مورد یک شخصیت بی نظیر تاریخ و آن هم احمد شاه مسعود را از صفحه ویپ سایت خویش حزف نموده و اجازه به انسان های کثیف ندهد تا با نظرات منفی قلب دوستاران قهرمان ملی را جریه داربسازند.
با احترام
5 آگوست 2012, 02:39
به راستی چی انسان احمقی بوده بحث سیاسی را از بحث ورزشی فرق نمی توانسته و انهم از احمد شاه مسعود شروع نموده در بحث که باید ورزشی میبود. وای به حال این نویسنده دیوانه.
5 آگوست 2012, 07:07, توسط مبارز
آفرین به این ورزشکار عزیز ما! افتخار میکنم به شما.
5 آگوست 2012, 13:58
این نویسنده آنقدر عقده مند بوده که با دیدن نام مسعود فکر کرده که مقصد از احمد شاه مسعود است، بدون اینکه خط را تا آخر بخواند.