سفارت يا حقارت؟

اگرنگاه نيمه ي به عوامل جنگ هاي حداقل سه دهه ي اخيرنماييم ، بخوبي درك ميكنيم كه مسايل قومي بارزترين وحادترين عامل رويدادهابوده است .

دشمنان افغانستان ازتنوع قومي دركشوركه دراصل زيبايي ودارايي افغانستان عزيزاست به نفع شان سودبردند . به جاي برادري وبرابري ، مردم را به گروپ حاكم ومحكوم تقسيم نمودند .

ومردمان كه درمحكوميت ميماندند ، آغازگرقيام ها وانقلاب هاي مردمي بودند .
اوج تنش هاي قومي درسه دهه ي اخير ، ضربه ي سختي رابرپيكر ملت سازي ، وحدت ملي وافغانستان واحد ويكپارچه وارد نمود .
تاجاييكه عده ي ، ازنام افغانستان وافغان كه نشان دهنده ي هويت ما به جهانيان است ، سخت نفرت بردند وآنرابرنامه هاي سياسي حاكمان وقت خواندند .
بعدازروي كارآمدن حكومت رييس جمهوركرزي ، همه ي اقوام خودرا باشنده گان اين سرزمين دانسته وبه آرزوي برچيده شدن نزاكت هاي قومي ، راه دموكراسي وعدالت اجتماعي راپيش گرفتند .
ازنظرمسلك داكتري ، هرگاه كسي ازباعث خوراكي ، آب وهوايي ويا مراعات نكردن حفظ الصحه مريض شود ، داكتربرايش توصيه مينمايد كه منبعد بخاطردوباره مريض نشدن ، بايد اين وآن موارد را مراعات بكند .
وقتيكه ميپذيريم ، مسايل قومي باعث عقب گرايي ، عدم پيشرفت ، جنگ ، بدبختي وويراني كشورما گرديده است ، بايد درحكومت داري نزاكت هاي قومي رامراعات نماييم زيرا عدم مراعات ، باعث تكرارمريضي قبلي ميشود كه اينبار براي تداوي آن تاوان بيشترپرداخت .
مابه صفت نماينده هاي مردم ، ازحقوق شهروندي همه ي مردم كشوروهمه ي اقوام بارباردفاع نموديم ودفاع خواهيم نمود زيرا تقاضا وتامين عدالت اجتماعي ازوظايف ماست . براي ما مهم نيست كه حتماً ازقوم خاصي حمايت نماييم ، بلكه ازآناني حمايت مينماييم كه به جرم فلان قوم بودن ، به حقوق شهروندي نرسيدند ، صاحب كارو وظيفه نشدند وقصداً درحاشيه رانده شده وازنظرحكومت فعلي به عنوان شهروندان درجه دوم محسوب ميگردند . وضعيت حضورومشاركت اين قوم ( اوزبيك ها ) درهمه ي نهادهاي مركزي ومحلي وسفارت خانه هاچنان غم انگيز ، تكاندهنده ورقتباراست كه حتي بدترازاحوال فلسطيني ها درمناطق اشغالي اسراييل است .
ازعدم حضور اين قوم با افتخار تورك ( اوزبيك - تركمن ) درارگ ، رياست عمومي امنيت ملي ، اداره اصلاحات اداري ، ارگان هاي محل ، وزارت هاي ماليه ، تجارت ، داخله ، زراعت ، معارف و ... سفارت خانه ها ولايات و ... ميگذريم ، فقط ميخواهم درمورد سفارت افغانستان درواشنگتن راكه ازنزديك ديدم ، ازاوضاع واحوال آنجا شمارادرجريان بگذارم .
به آرزوي واشتياق ديدن دپلومات هاي هموطنم ، با تعدادي ازوكلا راهي سفارت در واشنگتن شديم ، واقعاً باديدن جوانان تازه دپلومات خوشحال شدم ، خانم هانيزبودند ، سفيربه كشوربرگشته بود ، بخاطرآشنايي همديگر ، به معرفي پرداختيم ، ازشنيدن نام ها وچهره هاي اكثريت جوان ، خيلي خوشحال شدم ، برايم جالب بودكه چگونه جوانان دراين سفارت راه يافتند ، شيوه گزينش شان چگونه بوده است ، حس كنجكاوي ام بيشترشد ، ازنفرپهلويم تقاضانمودم تابامن درمحوطه ي تعميرقدم بزند ودرمورد اين دپلومات ها معلومات بدهد ، موصوف گفت ، بچه خليلي صاحب معاون رييس جمهور مستشارسفارت اند وهمزمان محصل بوده وازپول سفارت يك خانه ي كلان هم برايشان گرفتيم ، بچه لوي سارنوال صاحب هم هستند ، اتشه ي تجارتي ما برادرزاده احدي وزيرتجارت هستند . نزديكان فاميلي معاون صاحب اول ، وردك صاحب ، لودين صاحب ، وزيرخارجه ، خرم صاحب و ... نيزهستند وهمه ي اينها اشراف زاده ها هستندوكسي بغيرازنزديكان بزرگان ، در اينجا آمده نميتواند . براي هركدام شان ماهانه (٣٠٠٠ ) دالرتنها كرايه خانه پرداخت ميشود . تعدادي ازاين دپلومات هامحصل بوده ويگان وقت به سفارت ميآيند .
ازاين آدم پرسيدم كه ازهمه ي اقوام دراينجا هستند گفت ؛ ازبرادران پشتون وتاجيك هستند ، يكي دونفرهزاره ها هم هستندو از اوزبيك هاكسي نيست ، گفتم دراين چندسال اينجا ازقوم اوزبيك كسي وظيفه نگرفته ، وي باالهام ازآمرينش گفت ، اينجا سفارت بسيارمهم است و ... اوزبيك چي ميكند اينجا . . .
آرامش خودراحفظ كردم وسفارت را كه براي من به عوض سفارت ، حقارت بود ترك كردم .
سفارت افغانستان ، درواشنگتن "٣٥" نفرتشكيلات دارد كه حتي آشپزوياخدمه راهم ازاين بخش مردم افغانستان درطول اين سال ها وظيفه دارنساختند .
افغانستان در٦٤ كشوردنيا ، نمايندگي دارد ، وضعيت درهمه جا تقريباً يكسان است .
ازجانب ديگرافراد كه متعلق به خانواده خاينين ملي نيستند ، ازهرقوم ومنطقه ي هم كه باشند فرصت اجراي وظيفه رابدست نميآورند .
هركدام ما درپهلوي هويت افغاني ، داراي هويت قومي نيزهستيم وهيچ كسي مستثنا ازاين امرنيست ، بناً يادآوري همچوبي عدالتي ها وتوجه به آن ، ازجانب هرشخصي كه صورت ميگيرد ، دشمني ومخالفت باتعصب و برتري گرايي بوده ، نه دامن زدن به مسايل قومي ، اميدوارم كه دوستان ماهم عين درك راازاين نوشته داشته باشند .
انشاالله با آغازكارپارلمان ، وزيرخارجه ي كمرخميده ، فاشيست ، متعصب وجنايتكارملي رابه يكي ازكميسيون هاي پارلمان احضارنموده ، صداي دادخواهانه ي مردم رابه فريادخواهم گرفت واسنادمكمل راازطريق ميديا به سمع ملت افغانستان خواهم رساند ، تا مردم بدانند كه عده ي ازافرادبا اعمال شخصي وقصدي شان درپي خيال حزف اقوام گام برداشته اند كه همچوحركات ، به دموكراسي نيم بند ده ساله ، ملت سازي ووحدت ملي سخت آسيب ميرساند .
سفارت خانه ها ازدولت ومردم افغانستان نمايندگي ميكند ، مردم كه با فرهنگ وزبان متفاوت ، باهم برادرانه دراين آب وخاك زندگي مينمايند ، مابايد با فرستادن افراد متفاوت ، نمايندگي درست وسالم رادرسفارت خانه ها ، ازمردم خود داشته باشيم .
ازديدما ، هرسفارت خانه ي كه پرسونل آن به اساس شايستگي واقعي ، بدون تعلقات خانوادگي با بزرگان ، كه به نحوي حضور وآيينه ي اقوام مختلف كشوررا تمثيل ننمايد ، خلاف منافع ملي تلقي ميشود .
وزيرخارجه ي فعلي ازنظرعلوم دپلوماسي ، فاقدهرنوع توانايي كاري ميباشد .
موجوديت زلمي رسول با ظاهرفرسوده ، به صفت وزيرخارجه افغانستان ، كاملاً شرم آور است ، به صفت يك افغان ازگرفتن نام زلمي به عنوان وزيرخارجه ، خجالت ميكشم ، آيا افغانستان داراي دپلومات هاي فعال ورزيده كه حركات دپلوماتيك وسخنان اوجلب توجه جهان گردد ، نداريم ، البته كه داريم .
من به امريكاييان واضح گفتم كه وزيرخارجه ما ازبركت ميراث شاه سابق به اين پست آمده ، نه ازجانب مردم افغانستان وسفارت اينجا نيزبه هيچ وجه ، سفارت افغانستان نبوده بلكه محصول حلقه ي مافياي قدرت ميباشد .
مابه رييس جمهوركرزي پس ازآغازكارپارلمان ، رسماً ازخانه ي ملت هوشدارخواهيم دادكه عدالت اجتماعي رادردم ودستگاه دولتي اش مراعات نمايد ، منابع قدرت بايدبگونه ي عادلانه ميان شهروندان كشور ، به اساس لياقت ، طوريكه حضورهمه ي مردم درآن مجسم باشد صورت گيرد . درحال حاضرفقط كمترازدوفيصد تورك ها ( اوزبيك - تركمن ) دردولت فعلي ماموريت دارند .
من خودم ازجانب موكلينم كه برايم راي دادند ، ازاين بابت سخت زيرفشارهستم ، آنها مسوول اصلي ماراميدانند كه نتوانستيم ازحق وحقوق انساني وشهروندي شان دفاع نماييم ، مارابدترازكرزي وزلمي ميشناسند ، هرچند باداران كرزي رادرامريكا ، ازاين موضوع كاملاً آگاه ساختم .
اگرحكومت ، دست به اصلاحات سياسي وتامين عدالت اجتماعي نزند ، مامجبوريم كه صداي اين مردم را هرروز وباربار ، ازپارلمان ، مطبوعات وگردهمآيي هاي مردمي به گوش آناني كه به حقوق انساني ، دموكراسي وعدالت باوردارند برسانيم .
من باوردارم كه همه ي مردم به چنين مشكلات دامنگيربوده ، فقط چند نفرتكه دار كه گويا نماينده ي فلان قوم اند كرسي هارا اشغال نموده ، اعضاي خانواده ، اطرافيان نزديك ودرمواردي ، هم قريه وهم ولايتي خودراصاحب وظيفه ساختند ، دورترازآن ، نه درغم قوم خود اند ونه هم درغم مردم . اين است شيوه تقسيم قدرت درافغانستان .
درفرجام من به همه ي مردم كشورم ، مربوط هرقوم ، مذهب ومنطقه باشند ، به صفت يك افغان سخت احترام دارم ودوست شان دارم ، ولي درپهلوي آن به برادري ، برابري ، مساوات ، عدالت ، وحدت ملي ، مشاركت وتوازن نيزخيلي علاقمند هستيم .

تشكرازحوصله مندي تان
داکتر نقیب الله فایق وکیل مردم فاریاب در پارلمان