Jacques Ancet
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
این شعر یکی از شاعران معاصر فرانسوی هست. امیدوارم توی ترجمه اش حق اش را ادا کرده باشم.
Les poètes contemporains
Jacques Ancet
C’est, à midi, une cour
vide avec un seul oiseau
dans des flaques de soleil,
les ombres qui bougent un peu.
On ne sait pas si c’est ce
qui vient ou s’en va. C’est comme
une chaise oubliée là,
pour personne, un souffle
retenu, des voix trop loin
pour qu’on puisse les comprendre.
شاعران معاصر
ژاک انسه
دریک ظهر، دریک حیاط
خالی از یک پرنده تنها
در برکه هایی از خورشید
سایه هایی آرام در حرکتند
ما نمی دانیم که این اگر آن باشد!
کی می آید و کجا می رود همیشه این طور است
یک صندلی فراموش شده اینجا
برای هیچ کس، یک رایحه
گرفته ام، صدای های خیلی دوررا
که ما بتوانیم آ نها را بفهمیم
آنلاین : http://hesar62.persianblog.ir/post/96