خانه های امنی که امن نیستند!

حبیب الله غالب روز یک شنبه در نشستی که از سوی کمیته امور زنان مجلس سنا برگزار گردیده بود طی سخنانی فعالیت نهادهای حامی حقوق زنان و وجود خانه های امن در کشور را شدیداً به باد انتقاد گرفته و وجود خانه های امن را خلاف فرهنگ جامعه افغانی خواند.
وزیر عدلیه در بخشی از سخنان خویش خانه های امن را جای بداخلاقی و فحشا خوانده و گفت که نهادهای حامی زنان که از سوی غرب تمویل می شوند، دختران و زنان جوان را به نافرمانی از والدین تشویق می کنند.
وزیر عدلیه بیان نموده است که نهادهای مدافع زنان اکثراً دختران را تشویق می کنند و می گویند:" اگر پدر شما چیزی بد به شما می گوید، به او گوش ندهید، اگر مادر شما چیزی برای تان می گوید، گوش ندهید. خانه های امنی برای شما است، در آنجا زندگی کنید."
غالب در ادامه انتقادهایش از خانه های امن، گفته است: "چه خانه های امنی؟ چه نوع بداخلاقی و فحشایی که در آن جاها اتفاق نمی افتد؟".
خانه های امن محل هایی هستند که زنان فراری از خشونت و بدرفتاری های خانوادگی در آن نگهداری می شوند.وزیر عدلیه در حالی خانه های امن را محلی برای اشاعه فساد خوانده است که براساس اطلاعات وزارت امور زنان، در حال حاضر در سطح کشور 12 خانه امن فعالیت دارد که در آن 250 تن زنان قربانی خشونت زندگی می کنند.
خانه های امن که از سوی موسسات و کمک کننده خارجی تمویل می گردند و این اولین باری نیست که علیه فعالیت خانه های امن در کشور سر و صدا بلند شده بود؛ سال گذشته حکومت افغانستان با بیان اینکه در اداره خانه های امن فساد گسترده وجود دارد خواستار گرفتن کنترل این خانه ها از موسسات خارجی گردید.
سال قبل، اما حکومت افغانستان بیان نموده بود که نهادهای غیردولتی در مصرف پولهای کمک شده شفاف عمل نکرده اند و سپردن مسئولیت خانه های امن به وزارت امور زنان، به بهبود شرایط این خانه ها کمک می کند و به همین بهانه اداره این خانه ها را از نهادهای خارجی بدست گرفت.
با تمام اینها وزیر عدلیه روز قبل سخن از حقیقتی تلخ در خانه های امن به زبان راند. وجود فساد اخلاقی در خانه های امن و اشاعه فساد و اعمال خلاف فرهنگ افغانی از این خانه ها حقیقتی است که در حال حاضر خانه های امن به جامعه افغانی به ارمغان آورده است.

درست است که زنان در افغانستان به صورت گوناگون مورد خشونت قرار می گیرند و زنان افغان مظلوم ترین قشر جامعه افغانی بوده که چه در سالهای حکومت طالبان و پسا حکومت طالبان همواره زیر انواع مختلف خشونت ها قرار داشته است و هیچ کس مخالف مبارزه جدی علیه خشونت و خشونت گران بر زنان نیست اما نباید این مبارزه به فرهنگ اصیل افغانی ضربه زده و یا خواسته و یا ناخواسته آنچه که فحشا و بداخلاقی است را در جامعه افغانی ترویج نماید.
خانه های امن که در آن زنان فراری از خشونت نگهداری می شوند از چندین سال به این طرف فعالیت دارند اما فعالیت این خانه ها نه جلوی روند رو به سعود خشونت بر زنان را گرفته است و نه هم در آمار روز افزون خشونت ها کاهشی بوجود آورده است بل تنها دستاوردی که این خانه ها در جامعه افغانی داشته است همانا ترویج فرهنگ های نادرست و دربسا موارد ترویج فساد اخلاقی بوده است.

موارد گوناگون و پنهانی از فساد در این خانه ها "خانه های امن" وجود دارد که از چشم همگان پنهان است. در خانه های امن زنانی نگهداری می شوند که به گونه یی از خانه فرار کرده اند. حال بیشتر این زنان فراری از خشونت ها بوده اما تعداد زیادی از زنان و دخترانی که در این خانه ها نگهداری می شوند دلیل فرارشان خشونت نه بل "بداخلاقی" و یا "فساد اخلاقی" بوده است.
زنان و دخترانی در خانه های امن در کنار قربانیان خشونت های واقعی نگهداری می شوند که به دلیل ممانعت های خانواده گی از "فساد و بداخلاقی" پا به فرار گذاشته اند و وجود این زنان و دختران در کنار زنان و دخترانی که قربانی واقعی خشونت ها هستند خود سبب ترویج فساد اخلاقی در بین تمام زنان در خانه های امن گردیده و در نهایت سبب ترویج و اشاعه فساد اخلاقی در جامعه می گردد.
هیئت هایی که اعزامی که متشکل از نمایندگان وزارت عدلیه، وزارت امور زنان و نهادهای ملی و بین المللی حامی حقوق زنان هستند نیز چشم شان از وجود فساد در خانه های امن به دور نمانده است اما تاکنون اقدامی عملی جهت جلوگیری از این فسادهای اخلاقی نشده است.
وزیر عدلیه در گفتگو با خبرنگار بی بی سی در کابل گفته است که بر اساس تحقیقاتی که در سال ۱۳۸۸ خورشیدی صورت گرفته مدارکی از "بد اخلاقی" در برخی از خانه های امن به دست آمده است که این موضوع خود به مصابه خطری جدی مبنی بر فعالیت این خانه ها "خانه های امن" در کشور بدون نظارت و کنترول جدی می باشد.
خشونت علیه زنان در افغانستان مشکلی جدی بوده و معضلی با ریشه های عمیق می باشد و برای رفع آن نیاز به تلاش های همه گانی "دولت و مردم" است اما به این موضوع نیز توجه داشته باشیم که نباید زیر نام مبارزه علیه خشونت برزنان و ارایه حقوق زنان، فساد و بداخلاقی را در جامعه افغانی ترویج دهیم.
این حقیقت است که وجود یک مفسد در یک جمع باعث فاسد شدن تمامی جمع گردیده پس باید گفت که اگر در خانه های امن یک مفسد اخلاقی حقیقی راه یابد، زنان و دختران دیگر را نیز به فساد خواهد کشاند؛ حال اینکه در تمام 12 خانه امنی که در کشور فعالیت دارد تعداد زیادی از دختران و زنانی نیز نگهداری می شوند که "مفسد بودن اخلاقی شان" دلیل فرار از خانه بوده و این مفسدین باعث به فساد کشاندن زنان و دختران دیگر که حقیقتاً به دلیل خشونت فراری گردیده اند می گردد.
باید به تذکر داد که همه چه زن و چه مرد خواهان پایان دادن به خشونت ها بر زنان که نیم قشر جامعه را تشکیل می دهد می باشند اما پایان خشونت از راه های اساسی و اصولی آن. نهادهای مدافع حقوق زن، وزارت امور زنان و اجتماع های زنانه به جای اینکه علیه سخنان حبیب الله غالب وزیر عدلیه کشور که حقیقتی تلخ را به زبان آورده، صف آرایی نموده و موضع بگیرند، حقیقت را پذیرفته و به فکر یافتن راهی اساسی برای نجات زنان و دخترانی گردند که در خانه های امنی که امن نیست به انواع مختلف فساد اخلاقی تشویق می شوند.
نهادهای مدافع حقوق زنان به این مهم توجه کنند که آنچه که امروز به عنوان دستاورد "نگهداری زنان فراری از خشونت در خانه های امن" یاد می کنند اگر توجه جدی به حقیقت وجود فساد در این خانه ها نگردد، این دستاوردشان فرداها موجب سرافکندی نهادهای شان و در کل سرافکندی جامعه افغانی خواهد شد.