بازهم زنان و کودکان قربانی حملات هوایی اشغالگران

اعضایی یک خانواده که همه ای شان را زنان و کودکان تشکیل می دهند در حملات هوایی اشغالگران در والسوالی برک برک ولایت لوگر به قتل رسیده اند. در حقیقت سربازان امریکایی در ازایی هشت طالب هژده غیر نظامی را به قتل رسانیده اند. یعنی با هر طالب دونیم فرد ملکی افغانستانی را که شامل زنان وکودکان میگردد از طریق تجاوز هوایی به قتل رسانده اند که تعداد شان به هژده نفر می رسد. سیزده نفر از قربانیان را کودکان و پنج نفرشان را زنان تشکیل می دهند. مقامات رژیم دست نشانده نیز این جنایت را تایید کرده اند.

این افراد زمانی به قتل می رسند که کشتار مردم ملکی در اکثر مناطق افغانستان جریان دارد. طالبان از طریق انفجار وانتهار ، کوچی ها از طریق تجاوز بهدف رسیدن علفچر های مناطق هزاره جات دست به قتل عام میبرند. قبلآ در قریه سوری خیل والسوالی گرده سیری ولایت پکتیا یک خانه را که همه غیرنظامیان بودند هدف قرار داده و همه اعضایی یک خانواده را بصورت وحشیانه قتل عام نموده بودند.

در حادثه قریه سوری خیل رژیم دست نشانده نیز از کشته شدن شش کودک بشمول والدین شان را در جنایت شباهنگام تایید کرده و به رسانه ها گفته بودند، که این خانواده هیچ ارتباطی با شورشیان دین ستیز و تندرو نداشته بودند. همه قربانیان افراد ملکی و کودکان بیگناه بوده اند که شباهنگام در بستر های خواب به قتل رسیده اند. به نظر می رسد اشغالگران امپریالیستی برای کشتن تفاوت قایل نمی شوند چه طالب ، چه یک دهقان و چه یک کودک همه را بایک نشان به دم توپ ، تانک و بمباردمان هوای خویش قرار می دهند ویا به گلوله می بندند.

درجدید ترین جنایت در ولایت لوگر که همه قربانیان را زنان و کودکان تشکیل می دادند نیز بشمول هشت مرد که گفته شده طالبان است از طریق حملات هوایی به قتل رسیده اند. در حقیقت خانواده های را هدف قرار داده اند که در حال برگزاری مراسیم عروسی بودند. در این جنایت خونین که بیشتر از بیست چهار نفر به قتل رسیده اند به یقین هشت نفر مردی که بنام طالب جازده شده نیزغیرنظامیان بوده اند. اشغالگران بعد از هرجنایت بشکلی از اشکال نیروهای تندرو طالب را نیز شریک می سازند تا بتوانند موجی از انتقادات و اعتراضات مردمی را در گلوی شان خفه نمایند.

نیروهای اشغالگر همواره در مقابل طالبان از حملات بی هدف هوایی کار می گیرند که در هر حادثه دهها غیرنظامی قربانی می شوند. هرگاه در رویارویی با طالبان به مشکل برمی خورند وتوان مبارزه رو در رو را ندارند. سپس ازطریق حملات هوایی بجای طالبان غیرنظامیان را هدف قرار می دهند. حادثه لوگر یکی از این حوادث خونین است، یقینآ درحادثه عمدی لوگر همه غیرنظامیان قربانی شده اند، رسانه های داخلی از نقل باشندگان محل گذارش داده اند که در حادثه والسوالی برک برک ولایت لوگر خانه یکی از متنفذین قومی بنام آخوند زاده هدف قرار گرفته وهمه اعضایی خانواده آخون زاده در حادثه المناک جان باخته اند. طالبان هم در ادعایی مشابه تاکید کرده اند که قربانیان همه غیرنظامیان واعضایی خانواده آخون زاده می باشد.

در چند روز گذشته از طریق انفجار ها وحملات هوایی که همه مسولیت اش بدوش اشغالگران می باشد صدها نفر ملکی که بیشتر شان را زنان و کودکان تشکیل می دهند ، قتل عام شده اند. از یک طرف اشغالگران دست به کشتار غیرنظامیان میزنند، از طرف دیگر نیروهای دست پرورده شان (طالبان). در طی چند روز گذشته دو انفجار در ولایت قندهار دست کم جان 22 نفر را گرفته وبیشتر از 50 تن دیگر زخم برداشته اند که همه غیر نظامیان بوده اند. در حقیقت همه کشتار به نحوی به اشغالگران ارتباط می گیرد، یعنی هرجاییکه اشغالگران حضور دارند کشتار غیر نظامیان چه از طریق حملات هوایی و چه از طریق انفجار ها نیز ادامه دارد.

طالبان از دیگر گروه افراطی است که در کشتار غیرنظامیان دست کمی از اشغالگران ندارند. این گروه همواره در کشتار غیرنظامیان با اشغالگران رقابت کرده اند ومی کنند. اشغالگران بوسیله ای حملات هوایی زنان و کودکان را نشانه می گیرند، برعکس طالبان از طریق انتحار و انفجار وهمینطور کوچی ها از طریق حملات مسلحانه. در حقیقت هرسه جناح یک هدف را دنبال می کنند وآنهم کشتار غیر نظامیان.

از طرف دیگر در اکثر قتل عام ها حکومت پوشالی نیز نقش دارد، زیرا نیروهای دولتی دوشادوش اشغالگران حرکت می کنند و در کشتار غیرنظامیان سهم می گیرند. گرچند فرماندهی عملیات در دست اشغالگران است اما این نیروها نیز به شکلی از اشکال در کشتار افراد ملکی نقش دارند. اگر نیروهای اشغالگر بخاطر کاهش تلفات نظامی خود به حملات هوایی متوسل می شوند، لااقل نیروهای رژیم دست نشانده از طریق تاکتیک های دیگر با طالبان وارد میدان شوند تا بتوانند جلوکشتار غیر نظامیان را بیگیرند. درحالیکه چنین چیز نیست طرفین بخاطر زنده ماندن از غیرنظامیان و زنان سواستفاده می کنند. طالبان از دیگر نیروی بزدل وعقب مانده است که در عقب زنان و کودکان سنگر می گیرند، کودکان وزنان را سپر دفاعی خویش قرار داده ویا از طریق انفجار مردم بیگناه و ملکی را به قتل می رسانند.

در حقیقت نیروهای طالب آگاهانه در حملات انفجاری غیر نظامیان را هدف قرار می دهند، نمونه اش کشتار غیرنظامیان پس از انفجار میباشد. ظاهرآ طالبان بهدف نیروهای خارجی دست به انفجار وحشیانه می زنند، در حالیکه از عواقب جنایت خویش کاملآ مطلع اند وخوب میدانند که بعد از انفجار غیرنظامیان بهدف نجات قربانیان وارد عمل می شوند، تا بتوانند کسانی را که هنوز زنده اند را نجات بدهند. اما این گروه متعاقبآ انفجار دومی را بهدف کشتار بیشتر غیرنظامیان انجام می دهند، دهها انفجار در گذشته و دوانفجار آخیر در قندهار شواهد این مدعا میباشد، که جان دهها غیر نظامی را گرفت. طوریکه دیده می شود طالبان همواره کشتار های بزرگ را باخرسندی به عهده گرفته اند تا جنایت های کوچک تر را. مثلیکه در هرولایت افغانستان قصابی انسان باز کرده باشند. گرچند اشغالگران بعد از جنایت به یک عذر خواهی بسنده می کنند اما طالبان بعد از هرجنایت به جای عذر خواهی به رقص و پایکوبی می پردازند و بی شرمانه اعلام می کنند که کاری ماست !

علاوتآ کوچی های مسلح از دیگر نیروی انسان کش بشمار میرود که طی چند سال گذشته صدها نفر را به قتل رسانده اند. کوچی های مسلح به حمایت طالبان وهمکاری نهاد های دولتی بر مناطق هزاره نشین ولایت میدان وردک حمله نموده دهها نفر را به کام مرگ فرستاده اند، حدود 600 خانواده مجبور به ترک خانه های شان شده و 150 خانه دیگر را آتش زده اند. باشندگان محل تایید نموده اند که کوچی ها به همکاری نیروهای طالبان دست به جنایت می زنند، به گفته باشندگان محل کوچی ها باسلاح های سقیل وسبک با موتر های تیز رفتار بالای مردم حمله کرده اند. بنآ کوچی ها باشتر وگوسفند نه بلکه با سلاح های پیشرفته وموتر های تیز رفتار مسلح اند و دست به جنایت میبرند. دیده می شود که رژیم دست نشانده در کنترل حملات هوای اشغالگران نقش بازی کرده نمی تواند وعملآ ناکام است. اما در تجاوز کوچی ها بالای مردم بهسود علنآ از جلوگیری جنایات ، خود داری مینمایید. بنآ رژیم دست نشانده در اکثر حوادث و جنایات نقش بسی مهم را بازی میکند ، مخصوصآ در مناقشه کوچی ها و ساکنان محل، به یقین آب را گل آلود کرده ماهی میگیرد.

چنانچه دیده می شود کشتن انسان ها در افغانستان به یک بازیچه کودکانه مبدل شده است. در هفته که گذشت صدها نفر ملکی بصورت عمدی از سوی اشغالگران به همکاری رژِیم دست نشانده شان ، همچنین از سوی طالبان به همکاری عوامل خارجی دیگر از طریق انتهار و انفجار بشمول جنایت کوچی کشته شده اند. جالب اینجا است با این همه کشتار و این همه جنایت تاکنون دل هیچ فردی افغانستانی به درد نیامده و هیچ احساسی هم وجود ندارد. گویا اشغالگران غربی دهن همه مردم افغانستان را چه در داخل و چه در خارج طوری بسته است که هیچگاه سعی نکرده اند، اعتراض بکنند وبگویند! آهای چرا می کشید؟. اگر هدف تان نیروهای تندرو و دین ستیزان القاعده است. مردانه وار روبرو با انها به جنگ بپردازید نه اینکه با عملیات شباهنگام با طیارات که همانند یک بازیچه کودکانه میماند، مردم بیگناه را در بستر های خواب شان بصورت وحشیانه به قتل برسانید. ازطرف دیگر اشغالگران در شرایط کنونی نیروهای فراری ، شکست خورده و بزدلی هستند که سعی می کنند از وسایل مدرن جنگی خویش ، بدون اینکه افراد شان در مقابل دشمن زخم بردارند استفاده کرده تا انسان های مظلوم و بی گناه ملکی را به قتل برسانند. فردی نیست تا از اشغالگران بپرسند که این کودکانی را که شما به قتل می رسانید انسان نیستند یا اینکه شما از انسانیت بوی نمی برید!

برعکس دل افغانستانی ها بخاطر کشتار مردم سوریه توسط ارتش بشار اسد بدرد آمده است. تعدادی از شهروندان کابل بر علیه حکومت سوریه تظاهرات اعتراض آمیز را راه انداخته اند وهدف از تظاهرات را قتل عام مردم سوری بوسیله ای حکومت بشار اسد اعلام کرده اند. در حالیکه قتل عام مردم افغانستان را فراموش کرده اند که همه روزه صدها نفر که عمدتآ زنان و کودکان میباشد در سرتاسر افغانستان بیرحمانه قتل عام می شوند. این مردم میبایست بجای همدردی با مردم سوریه به مردم خویش وبازماندگان قربانیان ابراز همدردی میکردند. بجای بشار اسد از رئیس جمهور دست نشانده امپریالیزم میخواستند تا جلو کشتار مردم بیگناه مخصوصآ کودکان وزنان افغانستانی را بگیرد و دست کوچی ها را از تجاوز و جنایت کوتا نمایید. آنچه واضح است این است که کشتار در افغانستان به ندرت بیشتر است تا سوریه ، همه روز در گوشه و کنار افغانستان صدها نفر قربانی می شوند کسی نیست که دست به مظاهره بزنند.

این مردم بدون آگاهی به تعقیب تبلیغات منفی امپریالیزم غرب دست به مظاهره می زنند، خواستار توقف کشتار غیرنظامیان سوری می شوند. در حقیقت این کار یک حماقت بیش نیست ، از دید یک سوری این تظاهرات یک اعتراض احمقانه است. اگر مردم ساییر جهان در چنین مظاهرات شرکت ورزند تاحدی معقول به نظر می رسد، زیرا حد اقل در صلح کامل به سر می برند و از اندک آزادی های اجتماعی برخورداراند. در حالیکه مردم ما یکی از جنگزده ترین مردم وکشور ما یکی از ناامن ترین کشور در روی کره زمین بحساب می آید ، مردم افغانستان از هیچ آزادی اجتماعی و مذهبی برخوردار نمی باشند، همواره از طریق حملات هوای وگاهی هم از طریق طالب و کوچی وحشیانه سرکوب می شوند. از طرف دیگر هیچ اسنادی دقیق در دست نیست که چه تعداد از مردم غیر نظامی سوریه در سرکوب نیروهای دولتی قتل عام شده اند. اگر تعداد شان به هزاره ها نفر هم برسد بازهم در مقابل کشتار غیرنظامیان افغانستانی اندک است.

در طول ده سال اشغال افغانستان نظر به آمار رسمی نیروهای اشغالگر حدود 65 هزار نفر قتل عام شده اند در حالیکه بعضی رسانه ها ، تعداد کشته شده های مردم ملکی را بیشتر از صد هزار نفراعلان می کنند. عده ای در مناطق مختلف افغانستان توسط نیروهای اشغالگر بوسیله ای عملیات هوایی وعده ای توسط انفجارات نیروهای بدوی طالبان بیرحمانه به قتل رسیده اند. تا حال همه عملیات اشغالگران به قتل عام مردم بیگناه وملکی افغانستان انجامیده است. به بهانه ای یک تندرو اسلامی دهها غیرنظامی را به قتل رسانیده اند. هیچ شواهدی نیز وجود ندارد که تایید کند این تعداد افرادی را که اشغالگران بوسیله ای عملیات وحشیانه از طریق هوا و زمین به قتل رسانده اند تصادفی بوده ویا نیروهای دین ستیز طالب از این افراد بحیث سپر استفاده کرده، به قتل رسیده اند. در حقیقت همه افراد بدون موجودیت جنگجویان دین ستیز القاعده وطالب در منازل شان ویا در مناطق مختلف طعمه پارچه های انفجار شده، به قتل رسیده اند.

اشغالگران بارها بعد از قصابی مردم افغانستان زیرنام طالب وتروریست با قساوت وحشیانه با اجساد کشته شدگان عکس های یادگاری گرفته اند ولی به آن هم بسنده نکردند واعضای بدن اجسادی بی جان را قطع وبعنوان یادگاری با خود بردند. اما این هم عطش بربریت آنها را فروننشاند و دیدیم که آنها براجساد بیجان مردم شاشیدند وادعا کردند که آنها طالبان بودند. بنا به این دلایل به راحتی می بینیم که جنایت خصلت ذاتی امپریالیست های اشغالگر بوده وامپریالیزم اخلاق انسان راتاحد بربریت سقوط میدهد.

کجایید ای عاشقان امپریالیزم وای مزدوران دموکراسی یافته ای افغانستانی ، بیایید ، به مردم این مناطق بصورت خاص و به مردم افغانستان بصورت عام بگویید که "امریکائی ها برای شما دموکراسی وآزادی آورده اند. اگر اطفال بیگناه شما را در گهواره ها به قتل می رسانند حرفی نیست ! وقتیکه آنها به ذریعه ای صدها هزار نیروی مسلح به ما دموکراسی هدیه کرده اند ، کشتن اطفال بیگناه ما برای آنها مجاز است. کشتن نو عروس و داماد ما نیز برآنها روا است. در بدل دموکراسی ما حاضریم همه مردم خویش را قربانی اشغالگران کنیم بنآ اعتراض ممنوع ! بگذارید اشغالگران بکشند چه حالا کودکان شیرخوار ما را بکشند ویا چند سال بعد بنام تروریست و طالب ..............

ننگ وخفت این توحش وبربریت به اندازه ای است که حتی مرتجیعنی میهنفروشی که درپارلمان نمایشی رژیم کابل جمع شده و به خلق افغانستان خیانت میکنند، و پیمان استراتژیک را ناخوانده بصورت کورکورانه امضاه می کنند. نمی توانند سنگینی وسهمگینی آنرا تحمل کنند. مردم شریف افغانستان برای بدست آوردن استقلال وحصول آزادی ظرفیتی عظیمی دارند ولی کجاست ظرفیت خائنین وطنفروش وتسلیم طلبان واژه باز؟ توحش وبربریت سربازان بادار آنها با هر جنایت شان بر روی دموکراسی شان می ریزند وظرفیت تبلیغات "گفتمانی" شان را به فنا می کشاند. روزی خواهد رسید که فقط آنها باقی بمانند ومحاکمه توده های خشمگین کشور.

از طرف دیگر رئیس جمهور دولت پوشالی بارها هیات تحقیق را تشکیل داده وبهدف برسی این جنایت به محل حادثه ارسال نموده است. از رئیس جمهور پوشالی پرسیده شود؟ شما حامد کرزی بارها خواستار دقت در اجرایی عملیات هوایی اشغالگران شده اید. ظاهرآ کشتار غیر نظامیان را غیر قابل قبول خوانده اید. آیا شما عملآ کدام اقدام لازم را جهت کاهش قتل عام غیر نظامیان انجام داده اید یاخیر؟
جواب واضح است. آنچه در عیان است نیاز به بیان نیست! همانطوریکه در گذشته نتوانسته اید جلو قتل عام های غیرنظامیان و بخصوص کودکان وزنان را بگیرید به یقین درآینده نیز کاری نخواهی توانست!

برعلاوه این اولین جنایت سربازان اشغالگر نیست و به یقین که آخرین آن هم نخواهد بود همانگونه که بمباردمان محافل عروسی آخرین کشتار این اشغالگران جنایت کار نبود. به یقین تا خروج احتمالی اکثر این نیروهای متجاوز ، وقایع بیشماری بوقوع خواهد پیوست و کودکان زیادی مانند حادثه والسوالی برک برک ، گرده سیری و پنجوایی به قتل خواهند رسید. به یقین انفجارات وانتهارات طالبان نیز به این آسانی خاتمه نمی یابد. امضا تفاهم نامه استراتیژیک به معنایی تجدید کشتار است. تازمانیکه اشغالگران در افغانستان حضوردارند. کشتار انسان های بیگناه نیز ادامه خواهد داشت.
ننگ نفرین باد برشما که از اطفال وزنان بخاطر سپر انسانی استفاده می کنید
ویا علنآ دست به کشتار غیرنظامیان می زنید!