جنگ نرم و ارزان قیمت ادامه می یابد

بعد از یازده سال جنگ و خونریزی های وحشیانه در افغانستان عزیز، اشغالگران طاغوت صفت و فساد پیشه به این حقیقت پی برده اند که افغانستان سرزمینی نیست که این دزدان عزت و سرمایه بتوانند بالای ملت غیور و مومن آن حکم روائی داشته باشند. رزمنده گی های بی مثال مجاهدین غیور افغان و تقدیم شهدای بی شمار درمیادین نبرد های خون و آهن در دره ها، کوه ها و دشت های خراسان زمین به اشغالگران بی مروت الهام بخشید که نمیتوانند در این سرزمین مجاهد پرور به اشغالگری هایشان ادامه داده، و در کشوریکه تجربه امپراطوری شکستن را بارها به دیگران درس عبرت داده است باقی بمانند، به این طریق جنگ های ضد اسلام را ادامه بدهند، و سرمایه های مسلمین را به یغما ببرند. آرزوی دیرینۀ رسیدن به آبهای بحر هند از طریق افغانستان پیمان نظامی وارسا را از میادین نظامی و سیاسی محو نمود، و آرزوی دسترسی به ذخایر طبیعی افغانستان و آسیای مرکزی پیمان طاغوتی و خون آشام ناتو را به سرنوشت وارسا مواجع ساخته است که ان شاء الله بزودی های نه چندان دور منحصر شدن و تزلزل حرکات این پیمان خبیث را تنها در قاره اروپا مشاهده خواهیم نمود و نفاق اعضای اروپائی آنرا از همدیگر و دولت امریکا به چشم سر مشاهده نمود.

این برداشت از وضع آینده پیمان ناتو تنها نظر ما نیست، بلکه این پیش بینی توسط ریس روابط خارجه ناتو دیروز یوم ۲۸ برج می در لندن اظهار گردید. ریس روابط خارجه پیمان ناتو در گفتار دیروزیش به صراحت کامل گفت که ما در جنگ افغانستان ناکام هستیم و نمی توانیم در این جنگ برنده باشیم، وممبعد ناتو مکلف است که تنها در چوکات قاره اروپا پلان گذاری نماید و از حلقه کشور های اروپایی بیرون قدم نگذارد.

باوجود اینکه این پیمان ضد مسلمانان اخیرا در ایالت شیکاگو در امریکا تشکیل جلسه نمود و چنان وانمود ساخت که گویا بیست و هشت کشور اعضای اصلی آن و سائر کشور های دعاگوی آنها که جمعا شصت مملکت می شوند، یکصدا و به یک تفاهم کلی توافق کردند که جنگ در افغانستان را مشترکا تا اخیر سال ۲۰۱۴ ادامه می دهند و از آغاز سال ۲۰۱۵ الی سال ۲۰۲۴ میلادی وظیفه جدید این حلقه شیطانی در همکاری با دولتهای بعدی افغانستان آغاز میگردد. برای اینکه بتوانند به دولت های دست نشانده آینده در افغانستان کمک های نظامی، اقتصادی و مشورتی داشته باشند، یک تعداد سربازان شان که تخمینی از پنج الی بیست و پنج هزار عسکر می باشد در افغانستان باقی می ماند تا مجاهدین نتوانند حکومت دست نشانده این پیمان را سقوط بدهند.

تنها در حالی اظهار گردید که خروج همه نیرو های رزمی اشغالگران تا اخیر سال ۲۰۱۴ بدون در نظر داشت شرایط عینی افغانستان یقینی گردید، اما قومندان جنگ قوای اشغالگر ناتو شاغلی " آلن" گفت، ناتو از افغانستان بیرون نمی شود و به جنگ های سرکوب گرانه مخالفین مسلح ادامه میدهد. نظر آقای اوباما که در شیکاگو بیان گردید با نظر آقای "جان آلن" کاملاً فرق دارد. دیده میشود که بین قصر سفید و وزارت دفاع امریکا در رابطه به خروج کامل عساکر جنگی ناتو نظر واحدی وجود ندارد. بقیه حرفهای که در مجلس شیکاگو گفته شد چیزی جدیدی نداشت.
با وجودیکه اشتراک کننده گان مجلس شیکاگو جهت و موقف واحد از خود نشان دادند و خود را برنده جنگ افغانستان قلمداد کردند، اما قضیه برعکس آنست، قسمیکه قرآن عظیم الشان می فرماید که یهود و نصارا به ظاهر متعهد جلوه میکنند، اما قلب های آنها متشتت و مشدد است. نه اینها موقف واحد دارند و نه هم در جنگ با افغانها موفق هستند، بلکه هم در افغانستان شکست خورده اند و هم در سائر کشور های اسلامی هر روزه عقب نیشنی مینمایند، و مشکلات مالی، تضیعف روحیه جنگی و کمبود بودیجه نظامی، و بی هدفی در این لشکر کشی ها چنان دامنگیر شان شده و حواص شانرا مغشوش ساخته است که نمیتوانند حتی به ادارۀ سالم کشور های خود بپردازند.
دیده میشود که قلب تمدن اروپاه کشور افلاطون و سقراط و ارستو"یونان" در چنان وضع نابسامان اقتصادی و انارشی اجتماعی گیر کرده که حتی راه بیرون رفت از آن حالت سراغ نمیشود و عواقب خراب اقتصادی آن کشور موجودیت همه جامعه پولی " یورو" را تهدید می کند.

مردم فرانسه یک جنایتکار جنگی "سرکوزیی" را توسط آرای انتخاباتی مثل توته بیکاره دور انداختند، اسپانیا و بزرگترین بانک آن بانک"بانکی" به افلاس مواجع شده و از حکومت اسپانیا خواسته است تا بیست و چهار میلیارد دالر برایش پول رایگان بدهد تا آن بانک بتواند به فعالیتهای بانکی اش دوام بدهد در غیر آن اقتصاد اسپانیا هم همچو یونان از هم فرو می پاشد، و صدر اعظیم ایتالیا را دیدیم که به علت بد اخلاقی و سوء استفاده از امکانات حکومتی به فحشا کشانیده شده بود که در نتیجه از مقام صدارت خارج گردید , وحکومت جدید بوجود آمد، و در انگلیس می بینیم که در اثر ادامه جنگ در افغانستان که اقتصاد انگلیس را ضربه شدید زده است کشور" اسکاتلند" از کشور انگلیس جدا گردیده و آزادی سیاسی و کشور مستقل " اسکاتلند"را اعلام میکنند، اما انگلیسها بدون هیچ نوع توانائی فقد موافقه نموده و تماشا می کند که هنوز هم هر چه عمیق تر تجزیه می گردد. مطمئن هستیم که کشور های دیگر دخیل در جنگ با افغانهای شجاع در سرنوشت بدتر از اینها دچار خواهند شد.

اما در این مقطۀ زمانی مهم لازم است ملت غیور و مسلمان افغانستان بخصوص مجاهدین سنگر های حق هوشیارانه موقف اتخاذ و حرکت داشته باشند تا نشود که گول فریبکاریهای دشمنان زخمی و مکار را نخورند. این مطلب کاملاً انشأ الله یک حقیقت است که دشمنان اسلام و مسلمین در جنگ نا برابر افغانستان شکست نموده اند، اما ملتفیت باشیم که شکست به معنی ختم جنگ نیست. بی نظمی در صفوف رزمی و اقتصادی و خوف در قلبهای آنها علایم شکست و سراسیمگی است اما نه ضمانت ختم جنگ.

تا آنگاه که دشمنان دین و عزت افغانها کاملاً محو نگردند، تسلیم نشوند و یا از میدان نبرد فرار ننمایند، نباید آنها را نا دیده گرفت. تجربه جنگ احد در صدر اسلام عزیز به خوبی این درس را برای مسلمین داده است که باید تا پیروزی کامل سنگر را نباید رها کرد.

با وجود اینکه دشمن شکست خورده است، میخواهد از پیروزی کامل مجاهدین تا حد امکان و زمان خاص جلوگیری نماید. دشمن میخواهد جنگ نرم و ارزان قیمت را تا مدتهای طولانی ادامه بدهد. نمیخواهد مجاهدین راه حق به این زودیها اداره دست نشانده آنها را از طریق قوه نظامی سقوط بدهند و حکومت عدل الهی که منبعث از ارادۀ مردم شریف افغان باشد زمام امور کشور را در دست بگیرد. قومندان قوای ناتو در افغانستان به سراحت اعلان میکند که آنها در افغانستان باقی می مانند تا نگذارند مخالفین مسلح و بنیادگرا ها به قدرت برسند. از روی کار آمدن اسلام اصیل با نظام اصیل بنیادی و قابل تطبیق که متضمن رفاه و آزادی سیاسی، اقتصادی و فکری مسلمانان می باشد ترس و خوف دارند.

منصوبه ظاهری دشمنان اسلام آنست که تعدادی از عساکر جنگی شانرا که فعلا در قطعات عسکری در ولایات مختلف افغانستان در محاصره مجاهدین افغان در آمده اند به شکلی از اشکال با توافق مؤقتی آتش بس از صحنه محرکه افغانستان خارج سازند، و یک تعداد دیگر آنها را در عقب دیوار های سمنتی بلند قامت و حلقات حافظ اجیران مسلح افغان طوری جابجا سازند که تنها بعد از بین بردن اجیران مسلح افغان دسترسی به آنها امکان پذیر باشد. قوتهای نظامی که قرار است بعد از ختم سال ۲۰۱۴ در افغانستان شاید باقی بمانند فقد و فقد قوای هوائی و کماندوئی می باشد تا بتواند در عملیات نظامی شبانه از طریق فعالیتهای اطلاعاتی و بمبارد مانهای کورکورانه خطوط اول جنگ را چنان که در آغاز حمله به افغانستان در سال ۲۰۰۱ به نفع شورای نظار و دوستم بمبارد می کردند، یکبار دیگر به نفع اجیران مسلح افغان همان تجربه قبلی را تطبیق و تکرار نمایند تا از تلفات هرچه بیشتر اجیران مسلح افغان و سقوط ادارۀ نام نهاد کابل و ولایات بزرگ افغانستان جلوگیری نمایند. عنوان نمودن تعلیمات نظامی به اجیران مسلح افغان یک ادعای پوچ و خالی است. جای تأسف است اگر کسی به این یاوه گوئی ها اعتبار نماید و دل ببندت. و اینکه به این ترتیب میخواهند از مداخلات همسایه های کشور ما در امور داخلی افغانستان جلوگیری نمایند. این ادعا هم به هیچصورت قابل قبول نیست به دلیل اینکه همسایه های دشمن ستیز افغانستان قوای نظامی شانرا هرگز به افغانستان ثوق نمیدهند، بلکه اگر آنها دست اندازیهای در امورات داخلی افغانستان داشته می باشند و یا دارند، از طریق افراد و گروه های طرفدار آنها در داخل کشور صورت می گیرد نه اینکه با تانک و توپ داخل سرحدات افغانستان شوند که در چنین صورتی قوتهای اجنبی اشغالگر غرب و شرق نمیتواند هیچ کمکی به افغانها نمایند، بلکه این مشکل تنها و تنها میتواند از طریق اعتماد به ملت افغان، حکومتداری شفاف و حاکمیت ملی و تحکیم سرحدات کشور امکان پذیر شود و بس. ما مطمئن هستیم که همسایه های افغانستان پس از سال ۲۰۲۴ نیز در همسایگی افغانستان خواهند بود، پس بخاطر جلوگیری از مداخلات دائمی آنها عساکر خارجی اشغالگر تا ابد و بشکل دائمی در افغانستان خواهند ماند و این سند استراتیژیک هر ده سال تمدید خواهد گردید؟!

اگر قوای عسکری پنجاه کشور اشغالگر مجهز با مدرن ترین تسلیحات، بعد از تعلیم دادن جدی و لازمی اجیران مسلح افغان با مدرن ترین تکتیک ها و استفاده از مجرب ترین سلاح ها نتوانسته مجاهدین مؤمن افغان را شکست بدهد، چطور امیدوار هستند که اجیران مسلح افغان با استفاده از این وسائل امدادی محدود و همین تکتیک های امتحان شده ناکام بتوانند مجاهدین و آزادی خواهان سلحشور افغان را عقب بزنند و از سقوط ادارات ولایتی و کابل جلوگیری نمایند؟! این ادعا روی کدام اصل نظامی و منطق علمی استوار است؟!

پس واضح میشود که هدف این نیست که مجاهدین را توسط نیرو های به اصطلاح محدود اشغالگران صلیبی و اجیران افغانی زیردست شان از بین ببرند، بلکه هدف طوریکه در فوق تذکر دادیم آنست که در قدم اول جنگ نرم و ارزان قیمت را تا سال ۲۰۱۷ ادامه بدهند و نگذارند کابل و ولایات بزرگ سقوط نماید اما مناطق دور دست از مراکز ولایات را به مجاهدین واگذار میشوند اگر توانستند که مجاهدین را از طریق ادعای دروغین صلح فریب دادند، صفوف مرصوص آنها را به انارشی بکشانند و رهبران محترم آنها را ترور دولتی نمایند، آنگاه شاید خواب باقی ماندن در افغانستان را یک حقیقت امکان پذیر تصور نمایند، و اگر به این اهداف شوم خود نائل نگردیدند، آنوقت به آسانی حیله دیگری آماده کرده و به بهانه دیگری توسط طیاره های نظامی شب هنگام بعد از سال ۲۰۱۷ از افغانستان فرار میکنند، اما برای تطبیق این منصوبه ها در قدم اول ضرورت دارند که از یکطرف مصارف نظامی گزاف که کمر شانرا شکسته است را تقلیل بدهند و از جانب دیگر از تعداد کثیر کشته و زخمی بکاهند تا صدای ملت های کشور هایشانرا خاموش سازند و جلو مخالفت های ضد جنگی آنها را بگیرند. تنها امریکا در ساحه مصارف نظامی سالیانه یکصدو بیست میلیارد دالر در افغانستان مصرف می نماید. اروپایی ها و ائتلافیون صلیب هم توانسته باشند که با همکاری های ناچیز مالی خود را از این حالت بد و رسوا کننده هر چه زود تر نجات بدهند. از اینکه آلمان و آسترلیا یکی دو روز قبل از جلسه ناتو در شیکاگو اعلام نمودند که آلمان /۱۹۰ میلیون دالر و آسترلیا یکصد میلیون دالر در سال با افغانستان کمک مالی می نمایند به این متلت بود که کشور آلمان نمی خواست حاکم اصلی آلمان (دولت امریکا) و حاکم اصلی آسترلیا (انگلیس) در مجلس شیکاگو و یا مجلس آینده در شهر توکیو جاپان آنها را مجبور به پرداخت زیادتر از این مقدار پول در سال نمایند. با امضا نمودن پیمان های ستراتیژیک جداگانه با ریس اداره کابل و اعلام مقدار کمک مالی دهن امریکا و انگلیس را بستند و به آنها گوش زد کردند که اگر قرار است جنگ ارزان قیمت و نرم ادامه بیابد ما آنرا پذیرفته و سهم خود را واضع می سازیم.

به این ترتیب، اشغالگران میخواهند در قدم اول منابع مالی خود را تقویت نمایند این در حالیست که جنگ ارزان قیمت و نرم در افغانستان ادامه می یابد، و در قدم دوم با این کار شان افغان را توسط افغان میکشند، و به این ترتیب سنگر اصلی و مستحکم اسلامی یعنی افغانستان عزیز را و ملت خدا پرست آنرا همچنان در جنگ های داخلی مصروف نگه میدارند تا به جهانیان نشان بدهند در صورتیکه قوای عسکری ما از افغانستان خارج شود، مجاهدین ادارات کابل و ولایات را سقوط می دهند، جنگهای داخلی آغاز میگردد، همسایه های افغانستان مداخلات عملی مستقیم را شروع می کنند که بلاخره افغانستان به کشور تروریستی مبدل میگردد که خطرات بعدی این حالت امنیت کشور های اشغالگر را به مخاطره می اندازد و به اینترتیب حالت جنگ نرم و ارزان قیمت موجودیت دائمی و بقای ماندن آنها در افغانستان نزد مردم دنیا قانونی و ضروری جلوه میگردد. مجاهدین را افراد جنگجو، جاطلب و تشنۀ به قدرت رسیدن سیاسی معرفی می نمایند.

از جانب دیگر این چنین یک حالت میتواند عزم و اراده آنعهده از مجاهدین را تضیعف نماید که با ندیدن عساکر صلیبی در کوچه ها و خیابانهای شهر ها وقصبات کشور دیگر علاقمند نباشند که با افغانها به جنگ ادامه بدهند. این حالت در سقوط حکومت نجیب و حوادث بعد از آن به خوبی مشاهده گردید. تعداد زیادی از مجاهدین صفوف عامه بدون اینکه متوجه توطئعه پیمان جبل السراج شوند، سنگر ها را رها به خانه های خود برگشتند و تا راندن آخرین افسر و جنرال کمونست و ائتلافیون مجاهدنمای آنها نه جنگیدند که در نتیجه جنگ برای مدت ده سال دیگر ادامه نمود که باعث ویرانی کابل و بد نامی مجاهدین واقعی گردید و بلاخره اشغال گردید.

مجاهدین نباید فراموش نمایند که آکنون نیز شرق و غرب با هم همپیمان هستند و برای جلوگیری از تاسیس یک حکومت اسلامی صف آرائی نموده اند. همین اکنون هفتاد و پنج در صد تمام امکانات جنگی از قبیل گلوله ها، بمب ها، راکتها، مواد غذائی و سوخت، البسه و تجهیزات دیگر از طریق خاک های تحت نفوذ روسها از غرب به افغانستان انتقال داده میشود. شرق و غرب و ائتلافیون منافق منطقوی شان باز هم دست بدست هم میدهند و یکبار دیگر به ملت ستم شکیده افغان و مجاهدین صدیق آن خیانت تاریخی می نمایند.

بخاطر اینکه ملت ما و مجاهدین توانسته باشند از یکطرف نگذارند این توطئعه های دشمن عملی شود و از جانب دیگر مانع تداوم جنگ ارزان قیمت و نرم شوند باید در این مرحله اساس و سرنوشت ساز کشور دست بدست هم داده در مقابل این همه توطئعه ها و پیمانهای میان تهی و دروغین و فریبندۀ که ادارۀ کابل و حامیانش برای بقای خود و تطبیق نقشه های مشترک شان با هم بسته اند، میثاق برادری و همکاری برای سقوط اداره دست نشاندۀ اشغالگران و خروج قوای اجنبی صلیبی آنها از سرزمین افغانهای مؤمن با هم به امضا برسانند و تا سرحد مرگ به آن وفادار بمانند. تا از یکطرف دشمن نتواند یکی را بر علیه دیگر استفاده نماید، در صفوف جهادی آنها نفوذ نداشته باشد و جنگ های لسانی، منطقوی و سلیقوی را دامن نزند. و از جانب دیگر سائر افغانها را اطمینان بدهند که آغوش برادری واحد مجاهدین برای پذیرش آنها باز است، مجاهدین یکصدا از ملت خود می خواهند که با مجاهدین همکار شوند و برای کوبیدن و خارج سریع دشمن و خنثی نمودن توطئعه های آنها که میخواهند توسط ادامه جنگ نرم و ارزان قیمت در افغانستان انقلابی باقی بمانند پایان ببخشند و حکومت عدل الهی را به خواست ملت نجیب افغان در سرزمین نیاکان خود استقرار ببخشند. اکنون زمان ابتکارات است نه وقتی انتقام گیری و تردید، وقت اتفاق است نه وقت شقاق، وقتی ملت دوستی است نه چوکی دوستی، وقتی پذیرش آنهایست که در سلیقه با ما فرق دارند اما مسلمان هستند و حب وطن آنها را نیرو و جرئت بخشیده تا بر علیه اشغالگران سلاح بدست گرفته و در سنگر های داغ و خونین مردانه می رزمند امروز زمان از خود گذری و قناعت است نه زمان من گفتن و آقا بودن، بلکه ایام ایام خدمت به دین، ایمان، وطن، ملت و اجتماع است مهم نیست که قیمت آن جسم انسان مؤمن باشد، یا مقام و موقف اش و یا اینکه پول و سرمایه اش، زمان تکبر شخص گرایی ها گذشته است، اگر احزاب است مال شخصی و حزب و تنظیم شخصی کسی نیست، اگر وطن است مال همه ملت است و اگر غنیمت جنگی موجود است مال همه مجاهدین و مهاجرین و آنهای است که همدیگر شان را در امر دین کمک کرده اند و حقیقتاً آنها از جمله مسلمین هستند. اگر همچو روحیه در سطوح رهبری جهاد و صفوف مجاهدین ایجاد گردد، مطمئن باشیم که نه جنگ نرم و ارزان قیمت میتواند در افغانستان کامیاب شود و نه مثل اکنون جبهات گرم و داغ ظالمانه اشغالگران و همکاران داخلی شان.