معارف متزلزل و سلطه ی بنیادگرایان

طی یک هفته گزشته برای ششمین بار دختران دانش آموز در تخار مسموم شدند.

علت این مسمومیت تا حال از سوی مقامات محلی روشن نه شده است اما گفته میشود ماده مشابه به توکسیک اسید علت مسمومیت این دانش آموزان معصوم بوده است.

این ماده کمیاوی که بر سلامت روانی اطفال تاثیرات بسیار منفی دارد، معمولاً از سوی دلالان و آدم کشان قسم خورده از پاکستان و ایران به افغانستان منتقل میشود.

دانش آموزان معصوم که به امید روشن ساختن آینده کشور تاریکی کنونی ما ساعت ها راه را با پاه های برهنه و شکم گرسنه برای رسیدن به مکاتب میپیمایند، باز هم قربانی معاملات سیاسی سیاسیون کور دل کشور و منطقه میشوند.

شماری از سیاسیون و چهره های منفور کشور ما نیز دل این جنایت دست دارند و با آن که این دشمنان فریبنده را خوب میشناسند باز هم از آنان امید صلح میبرند.

در حالی که در اعمال انها هیچ تغیر به نظر نه میرسد.

حملات ی این گونه بالای مکاتب دخترانه از سال 2009 به این سو آغاز شده است.

اولین وحشت علیه داشن آموزان دختر در جنوب افغانستان در ولایت کندهار ثبت شده است.

در اواسط سال 2009 دو تن از موتر سایکل سواران منسوب به طالبان و گروه ای اس ای پاکستان مقداری از تیزاب خطرناک و سوزنده را بالای چند تن از داشن آموزان لیسه نازو آنا در حومه شهر کندهار پاشیدند.
در این جنایت حدود ده تن از دانش آموزان دختر این لیسه شدیداً اسیب دیدند و کور دلان از ساحه موفق به فرار شدند.

دشمنان معارف افغانستان خواستند با این اقدام خود وحشت و ارعاب را در میان دختران در آن ولایت حکم فرما نمایند اما دانش آموزان شجاعت خود را به اثبات رسانیدند و دست از تعلیم بر نه داشتند.

اما دشمنان مردم افغانستان این سلسله حملات بزدلانه را دوام دادند که تا هنوز نیز به پیان نه رسیده است.
حکومت افغانستان که سراپاه در فساد غرق شده است، طی سه سال تا حال نه توانسته است عاملین این گونه حملات را شناسایی نماید و حتی یک بار هم کسی به ارتکاب جرایم چون مسموم ساختن دانش آموزان بازداشت نه شده است.
ولایات تخار، بغلان، پروان، کاپیسا، بامیان، غزنی و حتی کابل نیز طی سه سال اخیر شاهد حملات از این گونه ی وحشیانه بوده است اما نه ریاست امنیت ملی، نه پولیس و نه هم وزارت به خواب رفته معارف تا حال در پیش گیری از این حملات موفق بوده است.

سکوت وزارت معارف در خصوص این حملات مسله ی پرسش بر انگیز است .
گفته میشود رهبری معارف افغانستان در چنگال چند تن از وابسته گان به حزب اسلامی، گروه ی کی در به خاک و خون کشانیدن کابل و قتل بیش از هفتاد هزار باشنده این شهر دخیل بود، میباشد.

وزیر معارف کنونکی جناب فاروق وردگ که عضویت حزب اسلامی را دارد در تقریبا تمام پست های کلیدی وابسته گان قومی خود و دوستان تنظیمی اش را جا به جا نموده است .

حدود 5 سال قبل یکتن از معینان فعلی این وزات که در آن زمان در اداره امور افغانستان مصروف وظیفه بود به اتهام همکاری با شبکه جاسوسی پاکستان از سوی ریاست امنیت ملی افغانستان باز داشت شد .
این جناب با مداخله ی فاروق وردگ با گذشت چند روز از زندان رها شد و در حال حاضر یکی از پست های کلیدی این وزارت را تصاحب نموده است .

گروه حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار که از افراطی ترین و بی رحم ترین گروه مجاهدین سابق به حساب میاید دشمنی با معارف، خبره گان و افراد با رسوخ و دانش آموزان دختر از پالیسی های عمده ای این گروه میباشد.
این شبکه افراطی که قسمت آن در حال حاضر درمخالفت با نیروهای خارجی و حکومت افغانستان مصروف جنگ میباشد یکی از خواسته هایش برای توافق سیاسی با حکومت ا فغانستان بسته شدن مکاتب دختران و هم چنان ممانعت زنان در ادارات دولتی میباشد.

اگر چه تا حال هیچ گروه مسولیت حمله بالای مکاتب دخترانه در ولایاتی چون تخار، بامیان، کاپیسا و امسال آن را به عهده نه گرفته است اما سابقه و تاریخ کار کرده گی طالبان و حزب اسلامی نشان میدهد که این دو گروه عقب گراه و بنیاد گر از بدو تاسیس با آموزش دختران موافق نه بودند و حقوق هزارن تن ی از این نیم پیکر مهمه جامعه را از حقوق حقه ی ایشان محروم نموده بودند.

این دو گروه منفعت جو که سال ها به دستور استخبارات منطقه برای بربادی افغانستان تلاش نموده اند هنوز هم پالیسی مخرب خود را علیه معارف افغانستان و زنان این کشور به پیش میبرند.
برای متوقف ساختن اعمال آنان نه تنها اینکه حکومت افغانستان ( که در حال حاضر ده ها طالب و وابسته گان گلبدین حکمتیار در آن صاحب منصب هستند) ناتوان است بلکه جامعه جهانی و سازمان ملل متحد نیز عاجز شده است .

به هدف اینکه جلو این جنایت های دشمنان مردم آزاده افغانستان را بگیریم، برماست تا با تمام قوت و توانایی فزیکی، مالی و ایدیالوژیک خود علیه آنان بر پا برخیزیم و نه گزاریم تا مکاتب ما بسته شود و دختران معصوم از بیم حملات وحشیانه ی آنان آموزش را ترک نمایند.