کرزی؛ کناره گیری از قدرت یا برکناری!

درست ده سال و پنج ماه پیش به تاریخ 2001.12.5، حامد کرزی در نشست بن، منحیث رئیس اداره موقت افغانستان تعیین گردید. سپس حکومت انتقالی تحت اداره وی از 22 دسامبر 2001 الی 7 دسامبر 2004 تشکیل گردید که با برگزاری اولین انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در 9 اکتوبر سال 2004، حامد کرزی منحیث رئیس جمهور از سوی مردم افغانستان انتخاب و به مدت پنج سال به اریکه قدرت تکیه زد.

دومین انتخابات ریاست جمهوری نیز با جنجالهای فراوان در سال 2010 برگزار شد و در این انتخابات نیز حامد کرزی برای دومین بار رئیس جمهور کشور گردید. اما حال که رفته رفته زمان برگزاری سومین انتخابات ریاست جمهوری کشور نزدیک می شویم نگرانی های زیادی از چگونه گی برگزاری این انتخابات در میان سران و احزاب سیاسی کشور به وجود آمده است.

با این حال روز گذشته حامد کرزی در یک نشست خبری مشترک با فوگ راسموسن دبیرکل ناتو در ارگ ریاست جمهوری، سخن از برگزاری انتخابات پیش از موعد زد.

ماده شصت و یکم قانون اساسی افغانستان می گوید که دوره کاری رئیس جمهور در اول ماه جوزای سال پنجم بعد از انتخابات پایان می یابد و باید انتخابات ریاست جمهوری در خلال سی الی شصت روز قبل از پایان دوره کاری رئیس جمهور برگزار گردد.

به اساس این ماده قانون اساسی کشور، سومین دور انتخابات ریاست جمهوری کشور بدون حضور حامد کرزی، باید در سال 2014 میلادی برگزار گردد. حامد کرزی در نشست خبری روز گذشته دلیل برگزاری انتخابات ریاست جمهوری را قبل از وقت تعیین شده، همزمان بودن انتخابات با برنامه خروج نیروهای خارجی از کشور بیان نمود.
قرار است تا پایان سال 2014 میلادی تمامی نیروهای خارجی از افغانستان خارج گردیده و مسوولیت تامین امنیت افغانستان به نیروهای امنیتی افغان واگذار گردد که ظاهراً تداخل این موضوع با انتخابات ریاست جمهوری، رئیس جمهور را نگران نموده است.

حامد کرزی می گوید، وقوع همزمان دو موضوع مهم خروج نیروهای خارجی از افغانستان و انتخابات ریاست جمهوری، کشور را به بحران و نا امنی خواهد کشاند و از این رو در این اواخر بحث هایی با چهره های سیاسی کشور در مورد برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در سال 2013 یعنی یک سال قبل از تاریع تعین شده ان صورت گرفته است.

اما آیا به راستی دلیل برگزاری زودهنگام انتخابات ریاست جمهوری، همانا نگرانی رئیس جمهوراز قرار گرفتن همزمان دو موضوع مهم در یک زمان و ایجاد بحران در کشور است یا اینکه فشارهای جامعه جهانی برای کناره گیری حامد کرزی از قدرت، وی را بر این تصمیم وا داشته است؟

اگر سیری بر ده سال حکومت کرزی و ناکارآمدی ها و ضعف های این حکومت نمایم، موضوع تحت فشار قرار گرفتن حامد کرزی برای کناره گیری زودهنگام از قدرت نیز چندان دور از انتظار نمی باشد.

حامد کرزی که از سال 2001 تاکنون رییس جمهور افغانستان بوده، تاکنون به دلایل مختلفی چون وجود فساد گسترده اداری در حکومتش، پایین بودن ظرفیت و ضعف حکومت داری، مورد انتقاد شدید جامعه جهانی و منتقدین افغان خود قرار گرفته است.

با وجود تمام این ضعف ها؛ کرزی از مدتی به این سو با متحدین خارجی خویش به خصوص با امریکا در یک رویارویی قرار گرفته و با بهانه تراشی ها و سد اندازی ها سعی دارد تا از امریکا و سایر متحدین غربی خویش در مسایل مهم، امتیاز گیری نماید.

پس از رویدادهای چون سوزاندن قران کریم در پایگاه نظامیان امریکایی ها در بگرام و همچنان قتل 16 غیرنظامی افغان توسط یک عسکر امریکایی در پنجوایی هلمند، روابط حامد کرزی با امریکا بیشتر از پیش به وخامت کشید. رئیس جمهور با بهانه تراشی های مختلف و سنگ اندازی های فراوان که برخواسته از مشوره های محافظه کاران همراهش در ارگ می باشد، امضای پیمان استراتیژیک افغانستان با امریکا را به تعویق می اندازد تا بتواند از این موضوع برای خود امتیازات بیشتر کسب نماید.

از سوی دیگر عملکردهای اخیر کرزی و حلقه همراهش در ارگ ریاست جمهوری به وضاحت نمایانگر این است که آنها به نحوی خیال "بازگشت دوباره طالبان" را بر سر می پرورانند. ابهام و عدم شفافیت آنچه که پروسه صلح و مذاکره با طالبان یاد می گردد، بر این نگرانی ها بیش از پیش افزایش داده است.

نشست مخالفین سیاسی حکومت کرزی با اعضای کنگره امریکا در برلین المان که طی آن تغییر نظام سیاسی کشور از سیستم ریاستی متمرکز کنونی به نظام پارلمانی و غیر متمرکز، پیشنهاد گردید، تکانه یی بود بر این که حامد کرزی و نظامش نه در میان بزرگان سیاسی داخلی و نه در بین امریکایی ها، محبوبیت سابق را از دست داده است.
مانورهای سیاسی روزهای اخیر اپوزیسیون یا مخالفین سیاسی حکومت کرزی و متحد شدن آنها نیز حکومت کرزی را تا حد زیادی تضعیف نمود. در حال حاضر ائتلاف ملی تغییر و امید به رهبری داکتر عبدالله و ائتلاف ملی افغانستان به رهبری احمدضیا مسعود، حاجی محمد محقق و عبدالرشید دوستم، متحد شده و شدیداً حکومت کرزی و فعالیت هایش را به باد انتقاد می گیرد.

با این حساب نمی توان گفت که وخامت روابط کرزی و متحدین غربی اش به خصوص امریکا از یک سو و اتحاد اپوزیسیون و افزایش مخالفت های اپوزیسیون بر عملکردهای رئیس جمهور کرزی از سوی دیگر بر تصمیم کرزی مبنی بر برگزاری انتخابات ریاست جمهوری یک سال زودتر از موعد معینه آن بی ارتباط باشد.

ضعف اداره در حکومت کرزی، فساد گسترده اداری و عدم موجودیت ظرفیت های لازم از جمله مواردی است که همیشه اپوزیسیون به وسیله ان حکومت کرزی را به باد انتقاد گرفته و می گیرند و دقیقاً این موضوعات نگرانی های امریکا و سایر کشورهای غربی را نیز برانگیخته است.

رئیس جمهور حامد کرزی که پیش از این در تلاش بود تا راهی برای تداوم حکومت و ریاستش در افغانستان بیابد، به یکباره گی خیال برگزاری انتخابات ریاست جمهوری را یک سال زودتر به سر پروراند و اگر این تصمیم کرزی که تاهنوز در مرحله بحث قرار دارد، مورد اجرا قرار گیرد، کرزی یک سال از زمان حکومتش را خود با دست خود از کم می نماید.

پس از اعلان این تصمیم از سوی حامد کرزی، شماری از مقامات امریکایی نیز بیان داشتند که اگرانتخابات ریاست جمهوری افغانستان درسال 2013 میلادی برگزارنشود، شانس بوجود آمدن یک حکومت مشروع ومردمی درافغانستان بسیار اندک است.

این مطلب را مقامات امریکایی به روزنامه واشنگتن پست ابراز داشته و گفته اند درصورت برگزاری انتخابات درسال 2014 میلادی، احتمال یک انتخابات نامشروع و رفتن افغانستان به یک دوره انتقالی به رهبری محمد قسیم فهیم معاون اول آقای کرزی بسیار زیاد است.

پس با این وجود می توان بیان کرد که در حقیقت این تصمیم را کرزی به خواست خود نگرفته بل ناکارامدی و ضعف حکومت وی دلیلی شده تا با فشار متحدنیش خارجی اش مخصوصاً امریکا یک سال زودتر از قدرت خویش کناره گیری نماید.

به احتمال زیاد کرزی در این اواخر تحت فشار زیاد امریکا قرار داشته تا زمینه را برای برگزاری انتخابات ریاست جمهوری یک سال زودتر از وقت معین شده آن اماده سازد و حامد کرزی نیز زیر تاثیر این فشارها گفته هایش را مبنی بر برگزاری انتخابات ریاست جمهوری یک سال زودتر از موعد معین شده که در حقیقت به مانند نوشیدن جام زهر برایش بود، بر زبان راند.

حامد کرزی در سال 2013 و با فراهم نمودن زمینه های برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در این سال، از قدرت خویش کناره گیری نکرده بل توسط کسانی که ده سال و پنج ماه قبل به قدرت رسید، دوباره از قدرت کنار زده می شود.