ترجمه شعر چالش انگیر گونتر گراس: آنچه باید گفته شود
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
"آنچه باید گفته شود"
از گونتر گراس
برگرفته از روزنامه زوددویچه سایتونگ – 4 آوریل 2012
چرا سکوت کرده ام، مدت ها مسکوت گذارده ام،
آنچه را که آشکار بوده و برای حالت های احتمالی
تمرین شده است، که در انتهایش میان بازماندگان،
ما دست بالا، جز پاورقی نیستیم.
این حق ادعائی برای پیشدستی در هجوم
به ملت ایران برای نابودی آن
که توسط پهلوان پنبه ای،
به یوغ کشیده و به هورا کشیدن سازمان یافته کشانده شده است،
بدین دلیل که در میدان سیطره ی او
ساختن بمب اتمی احتمال می رود.
اما پس چرا من جلوی خود را می گیرم،
که آن کشور را به نام یاد کنم،
که در آن از سالها پیش -اگر هم مخفیانه -
توانمندی هسته ای رشد یابنده ای در اختیار بوده
اما بدون مراقبت، زیرا که برای هیچ ناظری
راه نیست؟
مسکوت ماندن عمومی این واقعیت را
که سکوت من تحت تأثیر آن می باشد،
همچون دروغ
و اجباری که مستحق جریمه است احساس می کنم،
که به مجرد بی توجهی بدان
با حکم «سامی ستیزی» متداول رو به روست.
اکنون اما، که از سرزمین من،
که از جنایات بنیادین خویش،
که بی نظیر می باشند،
هر بار مطرح و توجیه می طلبد،
باز هم و فقط بخاطر معامله، اگر هم که باشد
با پرگوئی، تحت لوای ترمیم گذشته،
یک زیردریائی دیگر به اسرائیل
تحویل گردد، با این ویژگی که،
هرگونه کلاهک انفجاری نابود کننده را
بتواند بدانجا هدایت کند،
در حالیکه آنجا وجود حتا یک بمب اتمی نیز ثابت نشده است،
پس بخاطر بیم از قدرت استدال هم که باشد،
می گویم، آنچه باید گفته شود.
اما چرا تا کنون سکوت می کردم؟
زیرا بر این باور بودم، که زادگاهم،
آلوده به لکه ایست هرگز پاک نا شدنی،
نهی می کند، که این واقعیت را بعنوان حقیقتی ناب،
به کشور اسرائیل، که من بدان متعهد بوده
و خواهم بود، ابراز دارم.
اما چرا اکنون می گویم،
پیر شده و با آخرین قطره مرکب خویش:
اسرائیل که یک قدرت هسته ایست
صلح جهانیِ خواه نا خواه ترک خورده را، خطر می کند ؟
زیرا که باید گفته شود،
آنچه را که شاید فردا گفتنش دیر باشد؛
و نیز چونکه ما- آلمانها که به هر حال باندازه کافی مقصر یم-
می توانیم موجب جنایتی گردیم،
که قابل پیش بینی است، بهمین دلیل سهم ما از این تقصیر،
از راه هیچیک از بهانه های متداول
قابل پوشاندن نمی بود.
و می پذیرم: من دیگر سکوت نمی کنم،
زیرا از ریاکاری غرب،
دلم پر است؛ علاوه بر آن این امید هست،
که بسیاری را از سکوت برهاند،
و عامل خطر ملموس را،
به صرفنظر کردن از خشونت فرا خوانند و
و نیز بر این تأکید کنند،
که یک مراقبت دائمی بی مانع
بر استعدادهای اتمی اسرائیل
و تأسیسات اتمی ایران
توسط یک مرجع بین المللی را
دولت های هر دو کشور
مجاز سازند.
فقط بدین سان، به همه ی اسرائیلیان و فلسطینیان،
و نیز به همه انسانهائی که،
در این منطقه ی به اشغال جنون افتاده
و پشت در پشت با هم در دشمنی
و نیز در نهایت به ما هم، کمک کنند.
بفارسی از حمید بهشتی
گونتر گراس (زاده 16 اکتبر 1927 در دانسیگ- لانگفور، آزادشهر دانسیگ) نویسنده، مجسمه ساز و نقاشی است آلمانی کاشوفی تبار. گراس عضو گروه 47 بوده است و از جمله مهمترین مؤلفان آلمانی عصر حاضر بشمار می رود در سال 1999 بدو جایزه نوبل ادرببات اعطا گشت.
پيامها
5 آپریل 2012, 19:31
کاش در افغانستان ایطور پیر پیدا میشد. گونتر گراس ادم با فرهنگ و با وجدان است.
5 آپریل 2012, 23:07, توسط روشنگر
از دويچه وله: روزنامهی ایتالیایی "کوریرا دلا سیرا" نیز نوشته است: «کسی که به اس اس تعلق داشته، بهتر است که محتاطانه داوری کند.»
روزنامهی هلندی "د فولکس کرانت" هم با اشاره به اینکه گونتر گراس عضو اس اس بوده میپرسد: «آیا او صلاحیت این را دارد که چنین شعری بسراید؟»
روزنامهی اتریشی "زالسبورگر ناخریشتن" معتقد است که نظرات گونتر گراس در این شعر از ناآگاهی او از پیچیدگی واقعیت امروز خاور نزدیک سرچشمه میگیرد.
روزنامهی اسرائیلی "ماریو" از مرزهای انتقاد فرا رفته و خواستار مجازات گراس شده است.
6 آپریل 2012, 12:41, توسط نادر
اس اس ، تحت این دو حرف یکی از بدنام ترین و ظالم ترین گروه های نظامی دوران هتلر یاد میشود. این گروپ نظامی نتنها در جنگ های استعمارگرانه سهیم بود، بلکه تمام اردوگاه های یهودی ها و آنهایکه علیه رژیم هتلر بودند، تحت فرماندهی گروه نظامی اس اس قرار داشتند.
درین اردوگاه ها در زمان هتلر 6 ملیون انسان با فجیع ترین وضع کشته شد.
در سال 1946 دادگاه نظامی بین المللی، افسران این گروه نظامی (اس اس) را بحیث جنایکاران علیه بشریت محکوم کرد و خود این گروه را نیز بنام جنایتکار درج پرونده های جنگی نمود.
آقای گونتر گراس عضؤ این گروه نظامی بود.
6 آپریل 2012, 13:54, توسط حمید بهشتی
حمید بهشتی – 6 آوریل 2012
اصل «آنچه باید گفته شود» را فراموش نکنیم!
در پاسخ به آقای نادر: یکم اینکه گیرم گونتر گراس در جوانی این خطا را کرده باشد، که کرده است. اما آیا این دلیل می شود که وی تا پایان عمر خویش کنار نشسته و تقاص پس دهد؟ مسلم این است که پاسخ منفی است. طریق بازگشت از راه خطا برای هر انسانی باز است. در زبان مذهبی این بازگشت از راه توبه میسر است و به زبان غیر مذهبی از راه انتقاد به خود. اما جالب اینجاست که اکنون حامیان اسرائیل برای کوبیدن گونتر گراس به چه داستان هائی متوسل می شوند و در این بین اصل مطلب را به فراموشی می سپارند. اصل بحث روی این است که اسرائیل که خود بیش از 200 کلاهک اتمی در اختیار دارد و تا کنون نیز همواره به همسایگان خویش تعرض نموده است، زیرا برای خود هیچ مرزی را به رسمیت نمی شناسد، به کشور دیگری که این تسلیحات را ندارد، می خواهد با جنگ افزار اتمی شکافنده زره و پناهگاه که از آمریکا می خواهد بگیرد، قصد دارد حمله کند. انتقاد گونتر گراس به این موضوع است. آیا آقای نادر این را فراموش کرده اند؟
6 آپریل 2012, 17:44, توسط نادر
به جواب آقای بهشتی،
اگر حقیقت را بگویم، نه از سیاست اسرائیل، بخصوص مقابل فلسطینی ها خوشم می آید و نه از رژیم فاشیستی آخوند های ایران. ازین لحاط مجبور نیستم، بین دو بد یکی را انتخاب کنم.
اما گونتر گراس هیچ گاهی از خود انتقاد نکرد، بلکه تقریباّ تا پینج سال قبل گذشتهء ننگین خود را پنهان نگهداشت، تا دیگران بیوگرافی او را افشاء کردند.
آلمان ها ضرب المثلِ دارند، که میگویند: کسیکه خود در خانه ای شیشه ای نشسته است، نباید بسوی دیگران سنگ پرتاب کند.